در این گزارش که شماره1179 روزنامه صدای زنجان به چاپ رسیده، آمده است: یکی از تفریحات مرسوم ما زنجانی‌ها رفتن به گاوازنگ یا همان ائل‌داغی است، منطقه به اصطلاح گردشگری که در شمالی‌ترین نقطه زنجان، در دامنه کوه گاوازنگ قرار دارد. مسیری سه کیلومتری تا شهر زنجان که در روزهای آخر هفته و ایام تعطیل محل تفریح جوانان می‌شود و صبح جمعه‌ها نیز این محل، مسیر پیاده‌روی و کوهپیمایی عده زیادی از جمعیت شهر زنجان است.
در این میان، گاوازنگ زنجان سالهاست محل بساط بلالی‌ها و جگرکی‌هاست و حتما پیش آمده که هوس خوردن بال و جگر و بلال کبابی شما را به پای آتش این دستفروش‌ها بکشاند، حتی اگر خبری از بهداشت نباشد ولی بوی کباب انگار استدلال‌ها برای غیربهداشتی بودن آنها را از کار می‌اندازد و راضی به خوردن می‌شوید.
*مردم اعتماد دارند
محمدی، یکی از شهروندانی است که استدلال خودش را دارد و می‌گوید: هر چیزی که کبابی شود کاملا بهداشتی و قابل خوردن است و میکروبی ندارد که نگرانش شوم.
وی اضافه می‌کند: تنها دلخوشی ما آمدن به اینجا و خوردن یک کباب است که آنهم می‌گویند غیربهداشتی است! اگر غیربهداشتی بود جمعش می‌کردند، شب‌ها بیایید تا ببینید مردم جلوی این کبابی‌ها صف می‌کشند و می‌خرند، من که ندیده‌ام اتفاقی بیفتد.
حرف این شهروند بر نظارت مراکز بهداشتی تاکید دارد و از اعتمادی سخن می‌گوید که به واسطه نظارت این مراکز، می‌توان به این بساط کبابی‌ها داشت، به اینکه اگر این خوراکی‌ها بهداشتی نباشد حتما برخوردی صورت می‌گیرد !
چند سالی است که ما بساط کبابی‌ها را در گاوازنگ داریم و جالب است که بسیاری از ورزش های صبحگاهی را در همین مکان برگزار می‌کنیم و دلخوشیم که مردم برای سلامتی‌شان ورزش می‌کنند اما غافل از آن هستیم که مصرف جگر‌آلوده چه کاری با جان مردم می‌کند و تنها یک نمونه آن را می‌توان بیماری کیست هیداتیک نام برد که منشاء آن جگر آلوده حیوانی است.
بنا به گفته متخصصان بیماری‌های عفونی، کیست هیداتیک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است که در اثر مصرف امعا و احشای گوشت آلوده به کیست میزبانان واسطه وارد بدن می‌شود که در این بین جگر حیوان مستعدتر برای انتقال انگل به بدن انسان است.
حال اگر دل و جگری از مکان‌هایی که تحت نظارت نباشد تهیه شود و اصولی نگهداری نشده باشد، امکان آلودگی و فساد آن وجود دارد و این موضوع در خصوص جگری که توسط دستفروشان تهیه می‌شود باید به دقت مورد بررسی قرار داده شود.
هفته بهداشت و سلامت بهانه‌ای است تا با یکی از کارشناسان بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی زنجان در این خصوص گفت‌و‌گو کنیم. محبوبه بیات در این‌باره اظهار می‌کند: در سال‌های گذشته بازرس منطقه بوده‌ام، بارها و بارها شرایط بسیار نامناسب و مخاطره‌آمیز گاوازنگ را به مسئولان مربوطه گزارش دادم و پیگیری کردم در حالی‌که آن زمان، حداکثر 3 دستفروش مشغول فعالیت بود، ولی اینک به‌دلیل اهمال کسانی که وظیفه برنامه‌ریزی و مدیریت این مسائل را برعهده دارند، نه تنها این تعداد جمعآوری نشده بلکه تعداد آنها چند برابر شده است.
کارشناس و بازرس بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی زنجان اضافه می‌کند: در قوانین مربوط به مواد غذایی که توسط وزارت بهداشت به کلیه دانشگاه‌ها ابلاغ شده است، محل‌های تهیه و توزیع مواد غذایی به چند دسته تقسیم شده‌اند و طبق قوانین مربوطه، مراکز تهیه و توزیع مواد غذایی، مغازه‌ها و رستوران‌ها و... هستند .
هر چند وقتی در کنار بساط دستفروشان قرار می‌گیرید، خبری از مواد آئین‌نامه‌های بهداشتی در خصوص میز کار مناسب و روپوش کار و دیوار تا سقف کاشی و کف سرامیک با شیب به سمت کفشور نیست .
وی اضافه می‌کند: واحدهای سیار و کیوسک‌های ثابت، دستفروشان موادغذایی در هیچ یک از دسته‌بندی‌ها وجود نداشته و رسمیتی ندارند و حتی در قوانین بهداشتی برخورد با دستفروشان به وضوح آمده است .
این کارشناس در حوزه بهداشت محیط ابراز می‌کند: نکته بسیار مهمتر اینکه در قوانین بهداشتی مواد غذایی مانند کباب و جگر به‌عنوان مواد غذایی بالقوه خطرناک تعریف شده‌اند که فقط اماکن و مراکز تهیه و توزیع طبق تعریف وزارت بهداشت، حق تهیه و توزیع آن را دارند و حتی کیوسک‌های ثابت و واحدهای سیار نیز با رعایت تمامی موارد بهداشتی حق تهیه آن را ندارند.
وی عنوان می‌کند: با توجه به اینکه آئین‌نامه‌های بهداشتی برای همه چیز حتی روکش میز کار تعریف شده، چطور این افراد در شرایط بهداشتی زیر استانداردهای تعریف شده در حال بازی با جان مردم هستند ؟
این مسئول در دانشگاه علوم پزشکی استان با تاکید بر اینکه دمای یخچال‌های جگرکی و کبابی‌های سطح شهر کنترل می‌شود، عنوان کرد: این دستفروشان بدون یخچال اقدام به تهیه این موادغذایی بالقوه خطرناک می‌کنند و از ابتدایی‌ترین امکانات و شرایط بهداشتی هم برخوردار نیستند.
سوال دیگری که در مورد این دستفروشان مطرح است اینکه آب مصرفی این دستفروشان از کجا تهیه می‌شود؟ چرا که به گفته برخی افراد محلی از همان سد تهیه می‌شود!!! و برخی مدعی هستند از منزلشان می‌‌آورند. آیا تابه حال این آب توسط مسئولین بهداشتی مورد بررسی و آزمایش قرار گرفته است؟
کارشناس و بازرس بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی زنجان عنوان می‌کند: در خصوص بررسی آیتم‌های بهداشتی و مفاد آئین‌نامه‌های کشوری در خصوص اینگونه اماکن، اصلا جای بحث و بررسی باقی نمی‌ماند زیرا اصل قضیه غیر قانونی است پس مفاد قانونی را نمی‌توان برای آن تشریح کرد.
وی اضافه می‌کند: یکی از موارد ملموس برای شهروندان این است که سیخ‌ها و ظروف برای استفاده بعدی یا شسته نمی‌شوند یا اگر هم بشویند تمیز شسته نمی‌شوند. به علاوه آب مصرفی این اماکن معلوم نیست از کجا تهیه می‌شود.
کارشناس و بازرس بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی زنجان اظهار می‌کند: ما در قوانین بهداشتی صراحتا داریم که اگر یکی از موارد بهداشتی که مصداق شرایط بحرانی باشد رعایت نشود، ظرف48 ساعت باید نسبت به تعطیلی محل اقدام شود، پس چگونه است که هیچ یک از موارد بحرانی توسط این افراد رعایت نمی‌شود و هیچ اقدامی هم صورت نمی‌گیرد؟!
* هیچ اقدامی توسط مسئولین صورت نمی‌گیرد
وقتی قانون با این صراحت موضوع را ممنوع اعلام کرده چرا بهداشت محیط تاکنون اقدام به جمعآوری این دستفروشان که در بدترین شرایط ممکن اقدام به تهیه و فروش این مواد می‌کنند نکرده است؟!!
محمود حریری، رئیس مرکز بهداشت شهرستان زنجان در پاسخ به سوال صدای زنجان با تایید غیرقانونی بودن فعالیت این دستفروشان اظهار می‌کند: فعالیت این افراد غیرقانونی و مسلما غیربهداشتی است و مرکز بهداشت شهرستان خود این موضوع را به عنوان معضل بهداشتی در شورای سلامت شهرستان مطرح کرده است.
رئیس مرکز بهداشت شهرستان زنجان با بیان اینکه ساماندهی محل استقرار دستفروشان در گاوازنگ بر عهده سازمان همیاری شهرداری است، عنوان می‌کند: این محدوده متعلق به سازمان همیاری شهرداری زنجان است و ما در این زمینه تعلل این سازمان را داریم.
حریری با بیان اینکه برای برخورد با دستفروشان همکاری لازم از طرف سازمان همیاری شهرداری زنجان وجود ندارد و بهانه‌های متعددی را مطرح می‌کنند، اضافه می‌کند: تمامی مسئولیت‌ها بر عهده این سازمان است.
رئیس مرکز بهداشت شهرستان زنجان با اذعان به اینکه ما واحدهای بدون مجوز را شناسایی کرده‌ایم، عنوان می‌کند: ما در بازرسی از واحدها آماده همکاری با تمامی دستگاه‌ها هستیم اما فعالیت این دستفروشان به مانند فعالیت در حیاط یک خانه شخصی است چرا که این محل در اختیار سازمان همیاری شهرداری بوده و بایستی در این زمینه برخوردها از جانب سازمان همیاری شهرداری صورت گیرد.
در خصوص اظهارات حریری، کارشناس و بازرس بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی زنجان نظر دیگری دارد و اظهار می‌کند: برخی بهانه می‌‌آورند که سازمان همیاری مسئول جمعآوری دستفروشان این منطقه است، حتی اگر هم اینگونه باشد این موضوع اهمال‌کاری مسئولین بهداشتی را توجیه نمی‌کند چون قوانین بهداشت صراحتا به ممنوعیت فروش اینگونه موادغذایی اشاره کرده است.
این کارشناس در حوزه بهداشت محیط اضافه می‌کند: اگر به عنوان مثال افرادی در چنین محلی اقدام به فروش سلاح یا مواد مخدر کنند آیا نیروی انتظامی منتظر می‌ماند تا اقدام از طرف سازمان همیاری صورت گیرد، مسلما با توجه به قوانین مربوطه، خودشان اقدام به جمعآوری می‌کنند پس چگونه است که مسئولین بهداشت منتظر برخورد سازمان همیاری شهرداری هستند؟!
وی عنوان می‌کند: چطور است که هر روز آب شهری مورد کلرسنجی و آزمایش قرار می‌گیرد ولی محلی که دارای آب لوله‌کشی نیست و موادغذایی بالقوه خطرناک نیزکه نیاز مبرم به آب سالم و بهداشتی دارد، در آنجا تهیه می‌شود و در اختیار تعداد زیادی از هموطنان ما قرار می‌گیرد، مورد بی‌توجهی مسئولان بهداشتی قرار گرفته است.
یکی دیگر از مواردی که در این منطقه جلب توجه می‌کند، نبود سرویس بهداشتی عمومی در این محل است که متاسفانه دستفروشان از همان اطراف محل کار خود برای این موضوع استفاده کرده و بدون شستن دست‌ها اقدام به تهیه مواد غذایی و کباب و جگر می‌کنند.
در این باره کارشناس و بازرس بهداشت محیط، یکی از موارد مخاطره‌آمیز بهداشتی را شستشو و ضد عفونی کاهو و سبزیجات می‌داند و عنوان می‌کند: شستن کامل دست‌ها و سبزیجات مورد استفاده در این دستفروشی‌ها برای حفظ سلامتی افراد الزامی‌ست و در غیر این صورت بیماری‌های بسیار خطرناکی را در پی خواهد داشت اما این روند در دستفروشی‌ها اجرایی نمی‌شود.
وی می‌گوید: در این‌باره 5 سال پیش که این دستفروشان تنها بلال می‌فروختند پیشنهاد دادم محل‌هایی برای این افراد در نظر گرفته شود و با تامین موارد اصلی بهداشتی از جمله منبع آب سالم که مدام کنترل شود و نیز توالت عمومی، این مشکل برطرف گردد اما با بی‌تفاوتی مطرح در این حوزه، اینک صنف بلال‌فروش به صنف کبابی و جگرکی تبدیل شده است .
وقتی برای گرفتن عکس در کنار بساط یکی از دستفروشان می‌ایستیم نگران برچیده شدن بساط روزی خود و خانواده‌اش است و می‌گوید: ما هم زن و بچه داریم و باید روزی آنها را در بیاوریم و کاری نکنید که از نان خوردن بیفتیم .
این دستفروش در حالی که مشغول به سیخ کشیدن بال‌های کبابی برای مشتری است، می‌گوید: ما چند سال است پیگیر هستیم تا مکانی برای ما بدهند و اگر غرفه‌های شهرداری آماده شود ما خودمان راضی هستیم که آنها را اجاره کنیم اما فعلا خبری از آماده شدن این غرفه‌ها نیست.
وی ابراز می‌کند: اینکه یک عده توانسته‌ایم اشتغال‌زایی کنیم و روزی خود را از این راه در بیاوریم جرم نیست و مسئولین به جای جمع کردن بساط ما، فضاهایی ایجاد کنند تا آنطور که انتظار دارند فعالیت کنیم.
حریری، رئیس مرکز بهداشت شهرستان زنجان با ابراز اینکه با اتمام ساخت غرفه‌ها توسط شهرداری و واگذاری آن پیشنهاد شده است که این افراد در اولویت قرار داده شوند، می‌گوید: ایجاد بساط دستفروشی توسط این افراد، تصرف غیرقانونی است و مقاومت در برابر قانون می‌کنند و چون روزی آنها در مکان تصرفی بوده و متولی این اجازه را نداده، حرام است.
یک سوی ماجرا شهروندان هستند و استقبال شهروندان برای خرید از این دستفروشان که سبب شده است تعداد این دستفروش‌ها بیشتر و بیشتر شود موضوعی که خود به فرهنگ‌سازی نیاز دارد.
از سوی دیگر این مشکل به نبود زیرساخت‌ها بر می‌گردد چرا که قرار بود روزی روزگاری افراد ساکن در روستای گاوازنگ نیز از موهبت‌های این محل گردشگری بهره‌مند شوند و یکی از این موهب‌تها می‌توانست داشتن شغلی باشد که در همه مراکز تفریحی و گردشگری دنبال می‌شود، اما نبود زیرساخت‌ها و بی‌سروسامان ماندن حاشیه این محل گردشگری سبب شده است که ما تنها بساط دستفروشان را داشته باشیم.
7312/6085
انتهای پیام در این میان، گاوازنگ زنجان سالهاست محل بساط بلالی‌ها و جگرکی‌هاست و حتما پیش آمده که هوس خوردن بال و جگر و بلال کبابی شما را به پای آتش این دستفروش‌ها بکشاند، حتی اگر خبری از بهداشت نباشد ولی بوی کباب انگار استدلال‌ها برای غیربهداشتی بودن آنها را از کار می‌اندازد و راضی به خوردن می‌شوید.
*مردم اعتماد دارند
محمدی، یکی از شهروندانی است که استدلال خودش را دارد و می‌گوید: هر چیزی که کبابی شود کاملا بهداشتی و قابل خوردن است و میکروبی ندارد که نگرانش شوم.
وی اضافه می‌کند: تنها دلخوشی ما آمدن به اینجا و خوردن یک کباب است که آنهم می‌گویند غیربهداشتی است! اگر غیربهداشتی بود جمعش می‌کردند، شب‌ها بیایید تا ببینید مردم جلوی این کبابی‌ها صف می‌کشند و می‌خرند، من که ندیده‌ام اتفاقی بیفتد.
حرف این شهروند بر نظارت مراکز بهداشتی تاکید دارد و از اعتمادی سخن می‌گوید که به واسطه نظارت این مراکز، می‌توان به این بساط کبابی‌ها داشت، به اینکه اگر این خوراکی‌ها بهداشتی نباشد حتما برخوردی صورت می‌گیرد !
چند سالی است که ما بساط کبابی‌ها را در گاوازنگ داریم و جالب است که بسیاری از ورزش های صبحگاهی را در همین مکان برگزار می‌کنیم و دلخوشیم که مردم برای سلامتی‌شان ورزش می‌کنند اما غافل از آن هستیم که مصرف جگر‌آلوده چه کاری با جان مردم می‌کند و تنها یک نمونه آن را می‌توان بیماری کیست هیداتیک نام برد که منشاء آن جگر آلوده حیوانی است.
بنا به گفته متخصصان بیماری‌های عفونی، کیست هیداتیک بیماری مشترک بین انسان و حیوان است که در اثر مصرف امعا و احشای گوشت آلوده به کیست میزبانان واسطه وارد بدن می‌شود که در این بین جگر حیوان مستعدتر برای انتقال انگل به بدن انسان است.
حال اگر دل و جگری از مکان‌هایی که تحت نظارت نباشد تهیه شود و اصولی نگهداری نشده باشد، امکان آلودگی و فساد آن وجود دارد و این موضوع در خصوص جگری که توسط دستفروشان تهیه می‌شود باید به دقت مورد بررسی قرار داده شود.
هفته بهداشت و سلامت بهانه‌ای است تا با یکی از کارشناسان بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی زنجان در این خصوص گفت‌و‌گو کنیم. محبوبه بیات در این‌باره اظهار می‌کند: در سال‌های گذشته بازرس منطقه بوده‌ام، بارها و بارها شرایط بسیار نامناسب و مخاطره‌آمیز گاوازنگ را به مسئولان مربوطه گزارش دادم و پیگیری کردم در حالی‌که آن زمان، حداکثر 3 دستفروش مشغول فعالیت بود، ولی اینک به‌دلیل اهمال کسانی که وظیفه برنامه‌ریزی و مدیریت این مسائل را برعهده دارند، نه تنها این تعداد جمعآوری نشده بلکه تعداد آنها چند برابر شده است.
کارشناس و بازرس بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی زنجان اضافه می‌کند: در قوانین مربوط به مواد غذایی که توسط وزارت بهداشت به کلیه دانشگاه‌ها ابلاغ شده است، محل‌های تهیه و توزیع مواد غذایی به چند دسته تقسیم شده‌اند و طبق قوانین مربوطه، مراکز تهیه و توزیع مواد غذایی، مغازه‌ها و رستوران‌ها و... هستند .
هر چند وقتی در کنار بساط دستفروشان قرار می‌گیرید، خبری از مواد آئین‌نامه‌های بهداشتی در خصوص میز کار مناسب و روپوش کار و دیوار تا سقف کاشی و کف سرامیک با شیب به سمت کفشور نیست .
وی اضافه می‌کند: واحدهای سیار و کیوسک‌های ثابت، دستفروشان موادغذایی در هیچ یک از دسته‌بندی‌ها وجود نداشته و رسمیتی ندارند و حتی در قوانین بهداشتی برخورد با دستفروشان به وضوح آمده است .
این کارشناس در حوزه بهداشت محیط ابراز می‌کند: نکته بسیار مهمتر اینکه در قوانین بهداشتی مواد غذایی مانند کباب و جگر به‌عنوان مواد غذایی بالقوه خطرناک تعریف شده‌اند که فقط اماکن و مراکز تهیه و توزیع طبق تعریف وزارت بهداشت، حق تهیه و توزیع آن را دارند و حتی کیوسک‌های ثابت و واحدهای سیار نیز با رعایت تمامی موارد بهداشتی حق تهیه آن را ندارند.
وی عنوان می‌کند: با توجه به اینکه آئین‌نامه‌های بهداشتی برای همه چیز حتی روکش میز کار تعریف شده، چطور این افراد در شرایط بهداشتی زیر استانداردهای تعریف شده در حال بازی با جان مردم هستند ؟
این مسئول در دانشگاه علوم پزشکی استان با تاکید بر اینکه دمای یخچال‌های جگرکی و کبابی‌های سطح شهر کنترل می‌شود، عنوان کرد: این دستفروشان بدون یخچال اقدام به تهیه این موادغذایی بالقوه خطرناک می‌کنند و از ابتدایی‌ترین امکانات و شرایط بهداشتی هم برخوردار نیستند.
سوال دیگری که در مورد این دستفروشان مطرح است اینکه آب مصرفی این دستفروشان از کجا تهیه می‌شود؟ چرا که به گفته برخی افراد محلی از همان سد تهیه می‌شود!!! و برخی مدعی هستند از منزلشان می‌‌آورند. آیا تابه حال این آب توسط مسئولین بهداشتی مورد بررسی و آزمایش قرار گرفته است؟
کارشناس و بازرس بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی زنجان عنوان می‌کند: در خصوص بررسی آیتم‌های بهداشتی و مفاد آئین‌نامه‌های کشوری در خصوص اینگونه اماکن، اصلا جای بحث و بررسی باقی نمی‌ماند زیرا اصل قضیه غیر قانونی است پس مفاد قانونی را نمی‌توان برای آن تشریح کرد.
وی اضافه می‌کند: یکی از موارد ملموس برای شهروندان این است که سیخ‌ها و ظروف برای استفاده بعدی یا شسته نمی‌شوند یا اگر هم بشویند تمیز شسته نمی‌شوند. به علاوه آب مصرفی این اماکن معلوم نیست از کجا تهیه می‌شود.
کارشناس و بازرس بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی زنجان اظهار می‌کند: ما در قوانین بهداشتی صراحتا داریم که اگر یکی از موارد بهداشتی که مصداق شرایط بحرانی باشد رعایت نشود، ظرف48 ساعت باید نسبت به تعطیلی محل اقدام شود، پس چگونه است که هیچ یک از موارد بحرانی توسط این افراد رعایت نمی‌شود و هیچ اقدامی هم صورت نمی‌گیرد؟!
* هیچ اقدامی توسط مسئولین صورت نمی‌گیرد
وقتی قانون با این صراحت موضوع را ممنوع اعلام کرده چرا بهداشت محیط تاکنون اقدام به جمعآوری این دستفروشان که در بدترین شرایط ممکن اقدام به تهیه و فروش این مواد می‌کنند نکرده است؟!!
محمود حریری، رئیس مرکز بهداشت شهرستان زنجان در پاسخ به سوال صدای زنجان با تایید غیرقانونی بودن فعالیت این دستفروشان اظهار می‌کند: فعالیت این افراد غیرقانونی و مسلما غیربهداشتی است و مرکز بهداشت شهرستان خود این موضوع را به عنوان معضل بهداشتی در شورای سلامت شهرستان مطرح کرده است.
رئیس مرکز بهداشت شهرستان زنجان با بیان اینکه ساماندهی محل استقرار دستفروشان در گاوازنگ بر عهده سازمان همیاری شهرداری است، عنوان می‌کند: این محدوده متعلق به سازمان همیاری شهرداری زنجان است و ما در این زمینه تعلل این سازمان را داریم.
حریری با بیان اینکه برای برخورد با دستفروشان همکاری لازم از طرف سازمان همیاری شهرداری زنجان وجود ندارد و بهانه‌های متعددی را مطرح می‌کنند، اضافه می‌کند: تمامی مسئولیت‌ها بر عهده این سازمان است.
رئیس مرکز بهداشت شهرستان زنجان با اذعان به اینکه ما واحدهای بدون مجوز را شناسایی کرده‌ایم، عنوان می‌کند: ما در بازرسی از واحدها آماده همکاری با تمامی دستگاه‌ها هستیم اما فعالیت این دستفروشان به مانند فعالیت در حیاط یک خانه شخصی است چرا که این محل در اختیار سازمان همیاری شهرداری بوده و بایستی در این زمینه برخوردها از جانب سازمان همیاری شهرداری صورت گیرد.
در خصوص اظهارات حریری، کارشناس و بازرس بهداشت محیط دانشگاه علوم پزشکی زنجان نظر دیگری دارد و اظهار می‌کند: برخی بهانه می‌‌آورند که سازمان همیاری مسئول جمعآوری دستفروشان این منطقه است، حتی اگر هم اینگونه باشد این موضوع اهمال‌کاری مسئولین بهداشتی را توجیه نمی‌کند چون قوانین بهداشت صراحتا به ممنوعیت فروش اینگونه موادغذایی اشاره کرده است.
این کارشناس در حوزه بهداشت محیط اضافه می‌کند: اگر به عنوان مثال افرادی در چنین محلی اقدام به فروش سلاح یا مواد مخدر کنند آیا نیروی انتظامی منتظر می‌ماند تا اقدام از طرف سازمان همیاری صورت گیرد، مسلما با توجه به قوانین مربوطه، خودشان اقدام به جمعآوری می‌کنند پس چگونه است که مسئولین بهداشت منتظر برخورد سازمان همیاری شهرداری هستند؟!
وی عنوان می‌کند: چطور است که هر روز آب شهری مورد کلرسنجی و آزمایش قرار می‌گیرد ولی محلی که دارای آب لوله‌کشی نیست و موادغذایی بالقوه خطرناک نیزکه نیاز مبرم به آب سالم و بهداشتی دارد، در آنجا تهیه می‌شود و در اختیار تعداد زیادی از هموطنان ما قرار می‌گیرد، مورد بی‌توجهی مسئولان بهداشتی قرار گرفته است.
یکی دیگر از مواردی که در این منطقه جلب توجه می‌کند، نبود سرویس بهداشتی عمومی در این محل است که متاسفانه دستفروشان از همان اطراف محل کار خود برای این موضوع استفاده کرده و بدون شستن دست‌ها اقدام به تهیه مواد غذایی و کباب و جگر می‌کنند.
در این باره کارشناس و بازرس بهداشت محیط، یکی از موارد مخاطره‌آمیز بهداشتی را شستشو و ضد عفونی کاهو و سبزیجات می‌داند و عنوان می‌کند: شستن کامل دست‌ها و سبزیجات مورد استفاده در این دستفروشی‌ها برای حفظ سلامتی افراد الزامی‌ست و در غیر این صورت بیماری‌های بسیار خطرناکی را در پی خواهد داشت اما این روند در دستفروشی‌ها اجرایی نمی‌شود.
وی می‌گوید: در این‌باره 5 سال پیش که این دستفروشان تنها بلال می‌فروختند پیشنهاد دادم محل‌هایی برای این افراد در نظر گرفته شود و با تامین موارد اصلی بهداشتی از جمله منبع آب سالم که مدام کنترل شود و نیز توالت عمومی، این مشکل برطرف گردد اما با بی‌تفاوتی مطرح در این حوزه، اینک صنف بلال‌فروش به صنف کبابی و جگرکی تبدیل شده است .
وقتی برای گرفتن عکس در کنار بساط یکی از دستفروشان می‌ایستیم نگران برچیده شدن بساط روزی خود و خانواده‌اش است و می‌گوید: ما هم زن و بچه داریم و باید روزی آنها را در بیاوریم و کاری نکنید که از نان خوردن بیفتیم .
این دستفروش در حالی که مشغول به سیخ کشیدن بال‌های کبابی برای مشتری است، می‌گوید: ما چند سال است پیگیر هستیم تا مکانی برای ما بدهند و اگر غرفه‌های شهرداری آماده شود ما خودمان راضی هستیم که آنها را اجاره کنیم اما فعلا خبری از آماده شدن این غرفه‌ها نیست.
وی ابراز می‌کند: اینکه یک عده توانسته‌ایم اشتغال‌زایی کنیم و روزی خود را از این راه در بیاوریم جرم نیست و مسئولین به جای جمع کردن بساط ما، فضاهایی ایجاد کنند تا آنطور که انتظار دارند فعالیت کنیم.
حریری، رئیس مرکز بهداشت شهرستان زنجان با ابراز اینکه با اتمام ساخت غرفه‌ها توسط شهرداری و واگذاری آن پیشنهاد شده است که این افراد در اولویت قرار داده شوند، می‌گوید: ایجاد بساط دستفروشی توسط این افراد، تصرف غیرقانونی است و مقاومت در برابر قانون می‌کنند و چون روزی آنها در مکان تصرفی بوده و متولی این اجازه را نداده، حرام است.
یک سوی ماجرا شهروندان هستند و استقبال شهروندان برای خرید از این دستفروشان که سبب شده است تعداد این دستفروش‌ها بیشتر و بیشتر شود موضوعی که خود به فرهنگ‌سازی نیاز دارد.
از سوی دیگر این مشکل به نبود زیرساخت‌ها بر می‌گردد چرا که قرار بود روزی روزگاری افراد ساکن در روستای گاوازنگ نیز از موهبت‌های این محل گردشگری بهره‌مند شوند و یکی از این موهب‌تها می‌توانست داشتن شغلی باشد که در همه مراکز تفریحی و گردشگری دنبال می‌شود، اما نبود زیرساخت‌ها و بی‌سروسامان ماندن حاشیه این محل گردشگری سبب شده است که ما تنها بساط دستفروشان را داشته باشیم.
7312/6085
کپی شد
