یادداشت جی پلاس؛

پرچم در دست بانوان امکانات در دست آقایان!

برای چندمین بار در تاریخ ورزش ایران پرچمداری کاروان ایران در رویدادهای ورزشی به یک ورزشکار بانو سپرده شد و این بار به کیمیا علیزاده برای بازی های آسیایی 2018 جاکارتا.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش سرویس ورزشی جی پلاس؛ اهمیت به ورزش بانوان در سال های اخیر نسبتا رشد فزاینده ای داشته و در قیاس با دهه هفتاد و اوایل هشتاد شمسی هم از نظر توجه رسانه ای و هم از نظر توفیقات ورزشی بانوان توانسته اند کم و بیش حرف هایی برای گفتن داشته باشند.

مسئولان ورزش کشور در راستای حمایت و ارج آفرینی به فعالیت های بانوان آنها را به عنوان پرچمداران کاروان ایران انتخاب می کنند. کیمیا علیزاده تنها بانوی مدال آور ایران در تمام ادوار المپیک این وظیفه را در بازی های آسیایی بر عهده خواهد داشت. پیش از این در بازی های آسیایی داخل سالن نیز ساراسادات خادم الشریعه شطرنج باز شماره یک بانوان ایران در صف اول کاروان، پرچم ایران را به دست گرفته بود.

بحث ورزش با حجاب که همیشه جزء اصول بانوان ورزشکار ایران بوده باعث شده تا در بسیاری از میادین بین المللی فرصت حضور از آنها گرفته شود؛ با این حال بانوان ایرانی با وجود سختی های زیاد غالبا توانسته اند موانع را از پیش رو بردارند و موفقیت های جالب توجهی به دست بیاورند.

اما نباید از یاد برد که مشکلات ورزش بانوان که کم هم نیست صرفا با سپردن پرچم و حمل آن در مراسم رژه حل نمی شود. بحث نبود امکانات، مربی حرفه ای، ساختارهای نامناسب در بخش مدیریتی ورزش، تخصیص نابرابر بودجه، تبعیض جنسیتی و ده ها مشکل دیگر که باعث شده ظرفیت واقعی ورزش بانوان هیچ گاه شکوفا نشود، قطعا خیلی بیشتر از بحث پرچمداری مهمتر است.

بسیاری از فدراسیون های ورزشی به دلیل مشکل بودجه، عملا نمی توانند روی ورزشکاران زن سرمایه گذاری کنند و با توجه به نگرش نتیچه گرایانه حاکم بر ورزش، برای موفق جلوه دادن عملکرد خود، روی آقایان سرمایه گذاری می کنند تا بتوانند ویترین افتخاراتشان را پرمدال تر کنند. در بسیاری از اعزام ها بانوان نادیده گرفته می شوند. شرایط مالی و قراردادهای رایج در بخش ورزش بانوان بسیار ناچیز و خنده دار است. بسیاری از خانواده های ورزشی، برای موفقیت دختران خود از جیب هزینه کرده و استعدادهایی که شرایط مالی مناسبی ندارند عملا می سوزند.

بانوی ورزشکار منتخب از سوی کمیته ملی المپیک جلوتر از همه در مراسم افتتاحیه قدم خواهد زد اما فقط همانجا همان چند دقیقه، همان دقایق پرچمداری و در پایان روز از نو روزی از نو!

 

دیدگاه تان را بنویسید