پیروز در چمن، بازنده در دادگاه!

گروه ورزشی جی پلاس، با حرفه ای شدن فوتبال، رسمی شدن قرارداد، حضور ایجنت ها و وکلا، مسائل حقوقی نیز به بخش مهمی از فوتبال تبدیل شده و باشگاه های حرفه ای علاوه بر تمرکز بر مسائل فنی و فوتبالی، به مسائل حقوقی هم توجه ویژه ای دارند چرا که بسیاری از مسائل مالی باشگاه ها با مسائل حقوقی و قضایی پیوند خورده است.

پرسپولیس در سال های اخیر موفقیت های فراوانی را در داخل و خارج رقم زده است. از چهار قهرمانی پیاپی در لیگ داخلی گرفته تا دو نایب قهرمانی در آسیا. با این حال سرخ ها هر چقدر در چمن سبز موفق بوده اند، اما در سوی مقابل تقریبا همیشه از درهای دادگاه بازنده بیرون آمده اند.

آخرین باری که پرسپولیس در یک پرونده حقوقی پیروز شده باشد چه زمانی بوده است؟ از شکایت بی پایه و اساس النصر که بگذریم تقریبا پرسپولیس همه پرونده های حقوقی را باخته و اینجا این سوال پیش می آید که بخش حقوقی و وکلای باشگاه دقیقا چه کاری انجام می دهد؟

پرسپولیس در پیگیری محرومیت آل کثیر و رد حکم محرومیتش در AFC ناکام بود. تیم حقوقی باشگاه موفق به متقاعد کردن CAS برای گرفتن حکم موقت هم نشد و پرسپولیس یکی از مهم ترین مهره های هجومی اش را در فینال آسیا از دست داد که اگر نمی داد شاید اکنون جام در تهران بود.

در زمینه مطالبات برانکو، باشگاه پرسپولیس در حرکتی عجیب اقدام به شکایت متقابل از برانکو کرد تا مربی کروات یک یورو هم به پرسپولیس تخفیف ندهد. در نهایت شکایت متقابل باشگاه پرسپولیس رد شد و این باشگاه مجبور به پرداخت تمام و کمال+ سود ناشی از تاخیر و همچنین هزینه دادرسی دادگاه شد! شکایت پرسپولیس در حالی صورت گرفت که یک فرد عادی (بدون اطلاعات حقوقی) هم می دانست که حق با برانکو است و این شکایت جز هزینه اضافی و عصبی کردن مربی موفق پرسپولیس فایده ای ندارد.

از فاجعه دستکاری در قرارداد طارمی هم مدت زیادی نیست که می گذرد. اتفاقی که باعث محرومیت پرسپولیس از دو پنجره نقل و انتقالاتی شد و این تیم با دست بسته در فینال آسیا شکست خورد و حسرت بر دل هوادارانش گذاشت.

در سایر پرونده ها نیز اتفاق خوشایندی برای پرسپولیس نیفتاده است. در پرونده های مربوط به بدهی ها، اعم از بازیکن و مربی و کادر فنی همیشه پرسپولیس بازنده است. چه برانکو و بودیمیر کروات باشد، چه کالدرون آرژانتینی. از خارجی ها که بگذریم پرسپولیس حتی در برابر خودی ها هم حرفی در مسائل حقوقی ندارد. نه می تواند مانع خروج ترابی شود و نه می تواند حقانیتش را در زمینه فسخ قرارداد خلیل زاده به اثبات برساند. در هفته ای که گذشت تیم حقوقی پرسپولیس با وجود تخلف آشکار باشگاه ذوب آهن که مورد تایید ایفمارک نیز قرار گرفت نتوانست ذوب آهن را محکوم کند. 

اگر قرار باشد پرسپولیس در تمام پرونده های حقوقی پیش فرض بازنده باشد، اصلا چه نیازی به حضور چنین مجموعه ای در باشگاه است؟ البته که بخشی از مشکلات باشگاه پرسپولیس به مدیریت دوره های مختلف بر می گردد و قراردادهای بد و بدون حساب و کتابی که توسط مدیریت باشگاه بسته می شود، در شکست های حقوقی پرسپولیس بی تاثیر نیست، اما در همین زمینه هم باز تیم حقوقی بی تقصیر نیست چرا که این نهاد باید به اندازه ای در مسائل مدیریتی صاحب اختیار باشد که اجازه عقد قراردادهای مشکل دار را ندهد و به نوعی علاج واقعه قبل از وقوع کند.

تیم حقوقی باشگاه باید بر کلیه قراردادهای کاری، تجاری نظارت داشته باشد تا این قراردادها به گونه ای تنظیم شود که منافع باشگاه تضییع نشود، اما این اتفاق عملا نمی افتد تا یک بازیکن بتواند فقط برای چند درصد عدم دریافت قرارداد، یک طرفه فسخ کند و برود و دست باشگاه هم به هیچ جایی بند نباشد.

با ادامه وضعیت فعلی، باشگاه پرسپولس ضررهای هنگفت مالی و غیرمالی را متحمل خواهد شد و به این ترتیب هر اندازه منابع مالی اعم از پاداش آسیایی، درآمد اسپانسر و ... به آن تزریق شود باز هم هشتش گرو نهش خواهد بود.