بر اساس سنتی کهن اهالی خطه خور و بیابانک نخل را به سان تابوتی چوبین و بزرگ و نمادی از تشییع پیکر ابا عبدالله الحسین (ع ) با پوششی سبز و سیاه می پوشانند و با پارچه های رنگارنگ، آیینه، ، زنگ، خنجر، شمشیر و انار می آرایند.
بر پایی نخل در روز پنجم محرم جلوه ای از کاروان یاران وفادار حسین در کربلا را تداعی می کند و در این روز نخل را با شکوه بسیار حرکت می دهند و به خیابان های اصلی شهر می برند.
آنچه که در مراسم نخل آرایی دیدنی است، پوشاندن لباس ها و جامه‌های رنگین به نخل و علم است که با حضور جوانان و نوجوانانی که به عشق سرو و سالار شهیدان پا به پای پیران سالخورده در خیمه گاه حسین (ع) گردهم می آیند.
در جلو و عقب نخل آینه می بندند و بر روی برآمدگی بالای نخل هم شش تیغه شمشیر دو به دو در سه ردیف مقابل یکدیگر قرار می گیرد که بر نوک هر کدام انار می زنند و سر هر شمشیر را با دستمال ابریشمی سیاه می بندند و درون نخل زنگ هایی کوچک وبزرگ آویزان می ‌کنند.
پس ازآن که نخل وعلم آماده شد با ذکرصلوات و حسین گویان بر دوش جوانان وعزاداران قرار می گیرد و به بیرون از حسینیه حمل می شود تا کسانی که نذری ویا قربانی دارند جلوی پای نخل و علم انجام دهند.
جلوی نخل 2 نفر به چاووشی می ‌پردازند و همراهان در جواب هر بند آن یا حسین می‌گویند. هنگام عبور از خیابان و حرکت نخل در تمام شهر دیگر سایر افراد به زیارت نخل می شتابد تا از فیض معنوی آن محروم نمانند؛ پس از این مراسم نخل دوباره به حسینیه انتقال داده می شود و از شب ششم تا شب یازدهم نخل درحسینیه به حرکت در می آید.
شب ششم محرم حسینیه از رونق بیشتری بر خوردار می شود ، علم ها بردوش سادات و نخل برشانه جوانان به نشانه کاروان حسینی حرکت داده می شود و آن را دور حسینیه می‌ چرخانند یکی از چاوش ها مصراعی از یک بیت را می خواند، موقعی که کلمات مصراع به پایان میرسد مردم یا حسین می گویند و حاملان نخل هم، نخل را تکان می دهند و صدای زنگ داخل نخل فضا را معنوی می سازد.
عزاداران خور و بیابانک با اجرای مناسک نخل گردانی و تشییع نمادین پیکر سید الشهدا ارادت قلبی خود را به سالار شهیدان و یاران باوفایش نشان می دهند و یاد شهدای کربلا را گرامی می دارند.
در روز عاشورا جامه های رنگین را از علم و نخل باز می‌ کنند و آن را سیاه پوش می سازند که نمادی از شهادت امام حسین (ع) است.
در روز نخل گردانی سادات با دست گرفتن علم ها جلوی نخل حرکت می کنند، گرفتن پایه های نخل به سادات اختصاص دارد و افرادی که نخل و علم را بر می دارند ادامه دهنده راه اجدادشان هستند و به شکل موروثی و نسل به نسل ادامه پیدا کرده است.
خور و بیابانک یکی از شهرستان‌های شرقی استان اصفهان به مرکزیت شهر خور است.
این شهرستان از سه نقطه شهری خور، جندق و فرخی تشکیل شده و با مرکز استان اصفهان حدود 400 کیلومتر فاصله دارد.
9860 / 6022
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.