در واقع عکاسی مستند به عنوان یک ابزار حیاتی در تغییرات اجتماعی نقش دارد و باید پذیرفت که درهنر عکاسی، عکسهای اجتماعی تنها در ثبت خاطره ها و لحظهها خلاصه نشده است.
اغلب عکس های مستند اجتماعی ترکیبی از درد و رنج ونشان دهنده عمق جنایت های بشری در روابط بین المللی است، عکس های مستند اجتماعی زمانی چالش بر انگیز است که مخاطب با دیدن آن متحول شود و به احساس و افکار او عمق ببخشد و با او ارتباط برقرار کند.
در عکاسی هر چه بیشتر بتوانیم بیننده را بسوی عکس جلب کنیم، توانسته ایم ذهن او را به تفکر وا داریم و افق جدیدی در فراروی دیدگان او بگشاییم.
در عکاسی مستند ، عکاس با عکس هایش پیام سیاسی و آگاهی اجتماعی می دهد.
در این حوزه 'یوگنی خالدی' فتو ژورنالیست و عکاس ارتش سرخ از دلهره آورترین صحنه های نبرد شوروی سابق با نازی ها عکس گرفته است.
عکس های خالدی از دادگاه نورنبرگ، نشست رهبران شوروی، انگلیس و آمریکا در پوتسدام و همچنین تلفات غیرنظامیان شوروی از ماندگارترین عکس های جنگ جهانی دوم است و برافراشتن پرچم سرخ شوروی بر فراز ساختمان رایشستاک در برلین پس از سقوط هیتلر ماندگار ترین عکس های تاریخی هنر عکاسی اوست.
'لیزا کریستین' از دیگر عکاسان انسان دوستی است که فرهنگ های بومی را در بیش از 100 کشور ثبت کرده و آثار وی نقش مهمی در افشای سیستم برده داری نوین در کشورها دارد.
تصویر به یادماندنی 'استیو مک کوریدر' سال 1984 میلادی درشهر پیشاور پاکستان که از دختر 12ساله پناهجوی افغانی عکس گرفته بود که بارها از رسانههای مختلف جهان پخش شد، تصویر دختر افغانی روی جلد مجله نشنال جئوگرافیک در سال 1985 چاپ و پرتره او به عنوان مونالیزای جهان سوم شناخته شد.
'جورج راجر' فتو ژورنالیست بریتانیایی نخستین عکاسی بود که در سال 1946و1945 میلادی وارد اردوگاه برگن - بلسن آلمانی ها شد و ماهیت اردوگاه های مرگ نازی را نشان داد
'چارلز مور' عکاس امریکایی عکس های مستند اجتماعی فراوانی از جنبش حقوق مدنی سیاهان امریکا گرفته است که نمونه به یاد ماندی آن سخنرانی مارتین لوترکینگ در 28 اوت 1963 میلادی در واشنگتن است.
'ادی آدامز' خبرنگار وعکاس خبرگزاری اسوشیتدپرس، مجله تایم و مجله پارید بود که در جریان حمله عید تت که ویت کنگ ها پایگاههای آمریکاییها را در جنوب ویتنام مورد تعرض قرار دادند و چند مامور پلیس سایگون مردی را به اتهام همکاری با ویت کنگها دستگیر و دست بسته نزد ژنرال نگوک لوآنآوردند. وی نیز همانجا (بدون بررسی بیشتر یا رای دادگاه) اسلحه را به سمت سر او نشانه رفته و با شلیک گلولهای وی را کشت در صحنه حضور داشت و مخفیانه از این رویداد عکس گرفت اما او چندی بعد در گفت وگویی با مجله تایم ازجنجال ناشی از این عکس و اقدامش ابراز تاسف کرد و گفت : ژنرال آن ویت کنگی را کشت، من هم ژنرال را با دوربینم کشتم و هنوز هم عکاسی قویترین سلاح جهان است.
براین اساس به منظور یادمان عکاسان و نشان دادن تاثیر هنر عکاسی در تحولات سیاسی و اجتماعی و نیز روابط بین الملل 19آگوست (28 مرداد) روز جهانی عکس نامگذاری شده است.
* شاپور نظری کارشناس ارشد ارتباط تصویری(گرافیک)
انتهای پیام اغلب عکس های مستند اجتماعی ترکیبی از درد و رنج ونشان دهنده عمق جنایت های بشری در روابط بین المللی است، عکس های مستند اجتماعی زمانی چالش بر انگیز است که مخاطب با دیدن آن متحول شود و به احساس و افکار او عمق ببخشد و با او ارتباط برقرار کند.
در عکاسی هر چه بیشتر بتوانیم بیننده را بسوی عکس جلب کنیم، توانسته ایم ذهن او را به تفکر وا داریم و افق جدیدی در فراروی دیدگان او بگشاییم.
در عکاسی مستند ، عکاس با عکس هایش پیام سیاسی و آگاهی اجتماعی می دهد.
در این حوزه 'یوگنی خالدی' فتو ژورنالیست و عکاس ارتش سرخ از دلهره آورترین صحنه های نبرد شوروی سابق با نازی ها عکس گرفته است.
عکس های خالدی از دادگاه نورنبرگ، نشست رهبران شوروی، انگلیس و آمریکا در پوتسدام و همچنین تلفات غیرنظامیان شوروی از ماندگارترین عکس های جنگ جهانی دوم است و برافراشتن پرچم سرخ شوروی بر فراز ساختمان رایشستاک در برلین پس از سقوط هیتلر ماندگار ترین عکس های تاریخی هنر عکاسی اوست.
'لیزا کریستین' از دیگر عکاسان انسان دوستی است که فرهنگ های بومی را در بیش از 100 کشور ثبت کرده و آثار وی نقش مهمی در افشای سیستم برده داری نوین در کشورها دارد.
تصویر به یادماندنی 'استیو مک کوریدر' سال 1984 میلادی درشهر پیشاور پاکستان که از دختر 12ساله پناهجوی افغانی عکس گرفته بود که بارها از رسانههای مختلف جهان پخش شد، تصویر دختر افغانی روی جلد مجله نشنال جئوگرافیک در سال 1985 چاپ و پرتره او به عنوان مونالیزای جهان سوم شناخته شد.
'جورج راجر' فتو ژورنالیست بریتانیایی نخستین عکاسی بود که در سال 1946و1945 میلادی وارد اردوگاه برگن - بلسن آلمانی ها شد و ماهیت اردوگاه های مرگ نازی را نشان داد
'چارلز مور' عکاس امریکایی عکس های مستند اجتماعی فراوانی از جنبش حقوق مدنی سیاهان امریکا گرفته است که نمونه به یاد ماندی آن سخنرانی مارتین لوترکینگ در 28 اوت 1963 میلادی در واشنگتن است.
'ادی آدامز' خبرنگار وعکاس خبرگزاری اسوشیتدپرس، مجله تایم و مجله پارید بود که در جریان حمله عید تت که ویت کنگ ها پایگاههای آمریکاییها را در جنوب ویتنام مورد تعرض قرار دادند و چند مامور پلیس سایگون مردی را به اتهام همکاری با ویت کنگها دستگیر و دست بسته نزد ژنرال نگوک لوآنآوردند. وی نیز همانجا (بدون بررسی بیشتر یا رای دادگاه) اسلحه را به سمت سر او نشانه رفته و با شلیک گلولهای وی را کشت در صحنه حضور داشت و مخفیانه از این رویداد عکس گرفت اما او چندی بعد در گفت وگویی با مجله تایم ازجنجال ناشی از این عکس و اقدامش ابراز تاسف کرد و گفت : ژنرال آن ویت کنگی را کشت، من هم ژنرال را با دوربینم کشتم و هنوز هم عکاسی قویترین سلاح جهان است.
براین اساس به منظور یادمان عکاسان و نشان دادن تاثیر هنر عکاسی در تحولات سیاسی و اجتماعی و نیز روابط بین الملل 19آگوست (28 مرداد) روز جهانی عکس نامگذاری شده است.
* شاپور نظری کارشناس ارشد ارتباط تصویری(گرافیک)
کپی شد
