لیورپول، بارسلونا، ناپولی، بایرن مونیخ و پاری سن ژرمن در فصل ۲۵-۲۰۲۴ قهرمان لیگ کشورشان شدند.
ورزشی جماران، فرشته مقدم: پس از ۱۰ ماه رقابت فشرده فصل ۲۵-۲۰۲۴ در قاره اروپا امروز (یکشنبه) به پایان می رسد. لیورپول در لیگ برتر انگلیس، بارسلونا در لالیگا اسپانیا، ناپولی در سری آ ایتالیا، بایرن مونیخ در بوندسلیگا آلمان و پاریسن ژرمن در لیگ یک فرانسه قهرمان شدند. شرایط برای هر یک از این تیم ها در مسیر قهرمانی متفاوت بود و حتی برخی از آن ها در شروع فصل جزو شانس های قهرمانی نبودند.
پاری سن ژرمن اولین تیمی بود که در پنج لیگ برتر اروپا قهرمانی اش زودتر از همه مشخص شد (شش هفته مانده به پایان لیگ). PSG که در تابستان با کیلیان امباپه خداحافظی کرده بود فصل را با قدرت شروع کرد. در دو بازی نخست خود ۱۰ گل به ثمر رساند تا نشان دهد جای ستاره فرانسوی اصلا خالی نیست. لوییس انریکه درست می گفت که مشکل تیم امباپه است و بعد از رفتن این بازیکن، مهاجم های دیگر تیم شروع به درخشش کردند. عثمان دمبله بهترین فصل خود را تجربه کرد و در ۲۹ بازی ۲۱ گل به ثمر رساند. بردلی بارکولا نیز در خط حمله یکی از بهترین های تیم انریکه بود و علاوه بر اینکه ۱۴ گل به ثمر رساند ۱۰ پاس گل هم داد.
با خرید خویچا کواراتسخلیا قدرت پاریسی ها در این خط از قبل بیشتر شد. ستاره گرجستانی یکی از بهترین انتقال های زمستان لقب گرفت. ژائو نوس، ویتینیا و فابین روییس در خط میانی درخشیدند و در به ثمر رسیدن ۹۲ گل تیمشان نقش به سزایی داشتند. اشرف حکیمی در این فصل در اوج بود و علاوه بر اینکه با تکل های خود اجازه نداد بازیکنان از او عبور کنند با نفوذهای خود شش پاس گل داد و چهار بار گلزنی کرد. در سمت چپ نونو مندس ۲۲ ساله وظایف خود را به خوبی انجام داد و پاچو و مارکینیوس نیز با عملکرد خوب خود بهترین خط دفاعی این فصل لیگ یک فرانسه را به نام خود ثبت کردند. پاریسن ژرمن در ۳۴ بازی ۳۵ گل دریافت کرد. دوناروما بر خلاف لیگ قهرمانان در لیگ فرانسه نمایش متوسطی داشت و تنها چهار بار دروازهاش را بسته نگه داشت.
پاریسن ژرمن در سال های قبل هم فاتح لیگ فرانسه شده بود اما تیم انریکه کاملا متفاوت است و می تواند هر تیم قدرتمند دیگری را با یک نمایش درخشان شکست دهد، مانند اتفاقی که در لیگ قهرمانان اروپا رخ داد و با غلبه بر لیورپول، استون ویلا و آرسنال راهی فینال شد. اکنون فرصت دارد برای نخستین بار قهرمان اروپا شود.
در هفته سی و چهارم لیگ برتر انگلیس، لیورپول با پیروزی ۵ بر یک برابر تاتنهام قهرمان این رقابت ها شد. در شروع فصل کمتر کسی تصور می کرد قرمزها جام قهرمانی را بالای سر ببرند. حتی کارشناسان نیز منچسترسیتی و آرسنال را شانس های نخست قهرمانی می دانستند. لیورپول به تازگی با یورگن کلوپ خداحافظی کرده بود و در تابستان به جز فدریکو کیهزا خرید دیگری نکرد. با این حال آرنه اشلوت با بهره گیری از بهترین سطح برخی از بازیکنان و سود بردن از افت سیتی تقریبا بدون رقیب در نخستین فصل حضورش در لیگ برتر قهرمانی را تجربه کرد.
ستاره لیورپول در این فصل محمد صلاح بود. مهاجم مصری نه تنها گلزنی می کرد بلکه با پاس گل های خود نقش مهمی در پیروزی های تیمش داشت. او تا پایان هفته سی و هفتم ۲۸ گل به ثمر رساند و ۱۸ پاس گل داد یعنی در نیمی از گل های زده لیورپول (۸۵) تاثیر داشت. این عملکرد درخشان موجب شد صلاح به جای اینکه به ترک لیورپول در پایان فصل فکر کند قراردادش را با قرمزها تمدید کند. مهاجم مصری متوجه شد زیر نظر سرمربی هلندی می تواند حداقل برای چند فصل دیگر در بالاترین سطح رقابت های اروپایی بدرخشد.
دیگر بازیکنی که تحت نظر اشلوت استعداد خود را نشان داد ریان گرونبرخ بود. هافبک هلندی که تجربه ناخوشایندی در بایرن داشت و در فصل ۲۴-۲۰۲۳ به لیورپول پیوست نتوانست اعتماد کلوپ را جلب کند و باز هم به یک نیمکت نشین تبدیل شد. با این حال اشلوت توانست از قابلیت های هموطنش استفاده کند و نام این بازیکن را بر سر زبان ها بیندازد. لوییس دیاس، کودی خاکپو، مک آلیستر و سوبوسلای در کنار فیرجیل فان دایک دیگر بازیکنان برجسته لیورپول در این فصل بودند. با وجود اینکه تیم اشلوت در سه بازی نخست خود گلی دریافت نکرد اما مشکلات خط دفاعی این تیم در ادامه خود را نشان داد، هر چند که باعث نشد قهرمانی قرمز ها به خطر بیفتد.
بایرن مونیخ پس از تساوی لورکوزن برابر فرایبورگ در هفته سی و دوم قهرمان بوندسلیگا شد. باواریایی ها بر خلاف دو فصل گذشته تحت فشار قرار نگرفتند و نه لورکوزن و نه دورتموند رقیب این تیم در کورس قهرمانی به حساب نمی آمدند. بایرن در تابستان وینسنت کمپانی جوان را به عنوان سرمربی جدید انتخاب کرد تا ناکامی های گذشته تکرار نشود. سرمربی بلژیکی در ۳۴ بازی که هدایت تیمش را بر عهده داشت ۲۵ برد، هفت مساوی و تنها دو شکست را تجربه کرد. باواریایی ها ۹۹ گل به ثمر رساندند و ۳۲ بار دروازهشان باز شد.
در حالی که هری کین به عنوان بهترین گلزن بوندسلیگا (۲۶ گل) انتخاب شد اما ستاره بایرن مایکل اولیس بود. وینگر فرانسوی که در تابستان کریستال پالاس را ترک کرد و به باواریایی ها پیوست به مهره کلیدی تیم کمپانی تبدیل شد و با ۱۵ پاس گل (بهترین آمار در بوندسلیگا) و ۱۲ گلی که به ثمر رساند نقش مهمی در قهرمانی تیمش داشت. جمال موسیالا و کیمیش دیگر بازیکنان برجسته این تیم بودند. بایرن مونیخ در این فصل هم با مشکل تعدد آسیب دیدگی ها روبرو شد،. مانند هیروکی ایتو (مدافع ژاپنی) خرید جدید بایرن که دو بار مصدوم شد و تنها توانست در شش بازی بوندسلیگا بازی کند.
بایرن در نیم فصل به دلیل آسیب دیدگی دروازهبان هایش با یوناس اوربیگ قرارداد امضا کرد تا این دروازهبان جوان در یک فصل هم قهرمان بوندسلیگا شود و هم قهرمان بوندسلیگا دو (با کلن). با این حال مهمترین نکته قهرمانی بایرن در آلمان ثبت اولین جام هری کین در دوران ورزشی اش بود. مهاجم انگلیسی با وجود دوران درخشانی که داشت تا این فصل جامی را بالای سر نبرده بود و در نهایت به آرزویش رسید. کین همچین به عنوان بهترین بازیکن این فصل بوندسلیگا انتخاب شد.
بارسلونا پانزدهم می با پیروزی ۲ بر صفر برابر اسپانیول قهرمان لالیگا شد. آبی اناری ها با هدایت هانسی فلیک دوباره به روزهای اوج خود برگشتند و در این فصل سه جام فتح کردند. سرمربی آلمانی در ابتدا روزهای سختی را سپری کرد و حتی در دو، سه ماه نخست از لحاظ آماری نسبت به ژاوی ارناندس (سرمربی سابق بارسلونا) برتری نداشت اما با بهبود لامینه یامال و چند تغییر در خط میانی در اولین فصل خود در بالاترین جایگاه لالیگا ایستاد.
ستاره آبی اناری ها لامینه یامال بود. بازیکن جوان اسپانیایی با تکنیک و گل های تماشایی اش همه را به تحسین وا داشت و نقش مهمی در قهرمانی تیمش داشت. رافینیا نیز که زیر نظر ژاوی یک مهاجم متوسط رو به پایین بود به یکی از ستاره های بارسا تبدیل شد. او ۱۸ گل به ثمر رساند. هر چند که بهترین گلزن آبی اناری ها رابرت لواندوفسکی بود که توانست ۲۵ گل به ثمر برساند (تا پایان هفته سی و هفتم). پدری دوباره به دوران اوج خود برگشت و در خط میانی کلیدی ترین بازیکن تیمش بود.
آبی اناری ها در طول فصل بازی های چشم نوازی به نمایش گذاشتند اما دو مشکل بزرگ داشتند که موجب شد گل های زیادی دریافت کنند و شش شکست و چهار مساوی را تجربه کنند. سیستم آفساید گیری بارها به ضرر تیم فلیک تبدیل شد. همچنین بارسا برابر تیم های کوچک بارها به مشکل خورد و یا به آن ها امتیاز داد یا به سختی سه امتیاز کامل را دریافت کرد چون رقیب اصلی آن ها یعنی رئال مادرید در اوج نبود این ضعف های بارسا مانع از قهرمانی شان نشد.
آخرین قهرمان پنج لیگ برتر اروپا ناپولی بود که جمعه گذشته با پیروزی ۲ بر صفر برابر کالیاری با یک امتیاز بیشتر نسبت به اینتر فاتح سری آ شد. رقابت جذابی در سری آ برقرار بود و تا هفته پایانی هنوز قهرمان مشخص نشده بود. ناپولی به سادگی نتوانست به این افتخار دست یابد. این تیم در تابستان با ستاره گلزنش ویکتور اوسیمن خداحافظی کرد و به جایش با روملو لوکاکو امضا کرد که در سال های اخیر به خاطر عملکردش بارها مورد انتقاد قرار گرفت. همچنین در زمستان کوارتسخلیا را فروخت. به همین خاطر کمتر کسی تصور می کرد آنتونیو کونته بتواند در نخستین فصل حضورش در این تیم قهرمان سری آ شود.
ناپولی فصل را با شکست ۳ بر صفر برابر هلاس ورونا شروع کرد اما در ادامه خود را پیدا کرد و سه پیروزی پیاپی به دست آورد. تیم کونته در ۳۸ بازی ۲۴ برد کسب کرد و ۱۰ مساوی و چهار شکست را تجربه کرد. ۵۹ گل به ثمر رساند و با ۲۷ گل خورده بهترین خط دفاعی را در میان دیگر تیم های سری آ داشت. ستاره این تیم بر خلاف تمام تصورات اسکات مک تومینی بود. هافبک اسکاتلندی در ۳۴ بازی ۱۲ گل به ثمر رساند و چهار پاس گل داد. او جمعه شب برابر کالیاری نخستین گل تیمش را به ثمر رساند و در پایان بازی جایزه بهترین بازیکن سری آ را دریافت کرد.
لوکاکو تنها دو گل بیشتر از او به ثمر رساند. البته مهاجم بلژیکی ۱۰ پاس گل داد. الکس مرت درون دروازه درخشید و در ۱۶ بازی دروازه اش را بسته نگه داشت. ناپولی برای قهرمانی رقیب سرسختی همچون اینتر داشت که با غلبه بر بارسلونا به فینال لیگ قهرمانان اروپا صعود کرد. تیم سیمونه اینزاگی با شکست مقابل رم صدرنشینی را در چهار هفته مانده به پایان کالچو از دست داد و ناپولی از این فرصت به بهترین شکل بهره برد. آبی ها پس از دو سال قهرمانی شان را در سری آ تکرار کردند و برای چهارمین بار فاتح این رقابت ها شدند.
نکته قابل توجه پنج قهرمان لیگ های برتر اروپا موفقیت سرمربیان در نخستین فصل حضورشان در تیم ها بود. به جز لوییس انریکه چهار سرمربی دیگر در اولین فصل شان جام قهرمانی را بالای سر بردند. کمپانی تا به حال در بالاترین سطح مسابقات فاتح جامی نشده بود و به همین خاطر قهرمانی با بایرن برایش خاص بود. اشلوت برای اولین بار خارج از کشورش هدایت تیمی را بر عهده گرفت که با موفقیت همراه شد. او پیش از این با فاینورد در لیگ هلند قهرمان شده بود.
فلیک هم نخستین بار بود بر نیمکت یک تیم خارجی می نشست. سرمربی آلمانی همچنین فاتح کوپا دل ری و سوپرجام اسپانیا شد. کونته اما یک سرمربی با سابقه و پرافتخار در سری آ به حساب می آمد. او پیش از قهرمانی با ناپولی، سابقه قهرمانی در این رقابت ها را با یوونتوس (۳ بار) و اینتر (یک بار) داشت. همچنین در لیگ برتر انگلیس با چلسی قهرمان شده بود.
