عاشورا درس ایستادگی است. عاشورای حسین، تکرار درس محمد مصطفی (ص) است. ( که اگر ماه را در دست چپم و خورشید را در دست راستم بگذارید راه حق را رها نمیکنم). آری! حقیقت را به هیچ بهایی نباید فروخت، نه به بهای مال و جاه و جان. مطمئن باشیم که وعده خداوند همین است که اهل جهاد و مبارزه را در سایه حمایت و عنایت خود قرار خواهد داد.کشتن امام حسین (ع) و اسیر کردن زن و همسر و فرزند و یارانش اصراری بود بر این که اینان کافرند و کاری که یزیدیان می کنند، جهاد است.آیا ستمی سنگین تر از این قابل تصور است؟!
عاشورا با همه اندوهی که دارد لبخند پیروزی بود بر لب های اسلام، بر لب های پیامبر در برابر شکست نفاق و شرک. ای کاش در این عاشورای همیشگی ما نیز همیشه عاشورایی باشیم و در رکاب حسین و در رکاب زینب حسین حرکت کنیم.
عاشورا، جایی است که خط خون بر مقرنس کاشی های گنبد نیلگون، فواره میزند و اسلیمی های آفرینش را در مقابل معجزه انسان به کرنش در می آورد. عاشورا پرچم سرافرازی است. شگفت معجزه ای که جهان گنجایش درک حضورش را نداشت، دست افشانی عشق، در مسلخ وجود و پایکوبی خون در رقص شمشیرها.
عاشورا فرهنگ است، نماد رستن و رستن در زایش و پویش همواره، در ضرب آهنگ نبض کائنات. خورشیدی که غروب نمی کند و اگر غروبی هست تاریکی گاه به گاه ماست که از درک حضورش غافل می شویم.
عاشورا نورست، نوری برگرفته از الله النور السموات والارض، جایی که خداوند تبارک و تعالی به قلم سوگند میخورد و این همان قلم است که نور می تراود و عاشقانه ترین راز هستی را بر صحیفه آفرینش می نگارد.
خبرنگار: صباغی**انتشار:جهانبخش صفری
6021
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.