فلپس و بولت؛ مردانی که ۱۲ سال در المپیک حاکم بودند

گروه ورزشی جی پلاس، فرشته مقدم: چهار دوره پایانی المپیک به مایکل فلپس و یوسین بولت تعلق داشت. شناگر آمریکایی و دونده جامائیکایی فوق تصور ظاهر شدند و مدال های المپیک را در ماده های مختلف برگردن آویختند تا جایی که فلپس به پرافتخاترین ورزشکار تاریخ المپیک تبدیل شد و بولت رکورد قهرمانی در سه دوره پیاپی ۱۰۰ و ۲۰۰ متر را به ثبت رساند. در ادامه به اتفاق های مهم بازی های آتن، پکن، لندن و ریو اشاره می شود.

آتن ۲۰۰۴ 

بازی های المپیک بالاخره در آتن برگزار شد. برای نخستین بار تعداد کشورهای حاضر به بیش از ۲۰۰ رسید. ۱۰۶۲۵ ورزشکار در پایتخت یونان رقابت کردند. در این دوره برای نخستین بار کشتی آزاد زنان برگزار شد. چهره برجسته بازی ها مایکل فلپس بود که شش مدال طلا کسب کرد و دو برنز به دست آورد. شناگر آمریکایی به رکورد الکساندر دیتیاتین اهل شوروی رسید که در المپیک ۱۹۸۰ مسکو توانست هشت مدال بر گردن آویزد. در دوومیدانی کلی هولمس درخشید و مدال طلای دو ۸۰۰ متر و ۱۵۰۰ متر را کسب کرد. دونده بریتانیایی سومین زنی لقب گرفت که به این افتخار دست می یافت. هاشم الگروج مراکشی با قهرمانی در دو ۱۵۰۰ متر و ۵ هزار متر به رکورد پاوو نورمی رسید. در جدول مدال ها آمریکا با ۳۶ طلا (۱۰۱ مجموع) در صدر قرار گرفت. چین با چهار مدال طلا کمتر در رتبه دوم جای گرفت و روسیه با ۲۸ طلا جایگاه سوم را به خود اختصاص داد. 

پکن ۲۰۰۸ 

خوسه آنتونیو سامارانش پیش از مرگش در سال ۲۰۱۰ به آرزویش رسید و توانست چین را میزبان المپیک ۲۰۰۸ کند. ۱۰۹۴۲ ورزشکار از ۲۰۴ کشور در چین رقابت کردند. این بازی ها متعلق به یوسین بولت و فلپس بود. دونده جامائیکایی با درخشش در دو ۱۰۰ متر همه را به وجد آورد. او که تنها ۲۱ سال داشت توانست رکورد باورنکردنی ۹.۶۹ ثانیه را به ثبت برساند. بولت دو طلای دیگر در دو ۲۰۰ متر و ۴ در ۱۰۰ متر به دست آورد. البته در سال ۲۰۱۷  مدال ۴ در ۱۰۰ متر به خاطر دوپینگ یکی از اعضا به نام نستا کارتر پس گرفته شد. فلپس هم به درخشش در المپیک ادامه داد و در این دوره توانست رکورد تاریخی مارک اسپیتز را بشکند. شناگر آمریکایی هشت مدال در ۲۰۰ متر آزاد، ۱۰۰ و ۲۰۰ متر پروانه، ۲۰۰ و ۴۰۰ متر مختلط، ۴ در ۱۰۰ متر و ۴ در ۲۰۰ متر آزاد و ۴ در ۱۰۰ متر مختلط کسب کرد. با احتساب مدال های بازی های آتن تعداد طلاهایش به ۱۴ رسید که یک رکورد خیرکننده به حساب می آمد. چین برای اولین بار در صدر فهرست مدال ها قرار گرفت و ۵۱ مدال طلا به دست آورد (۱۰۰ مجموع). آمریکا با ۳۶ طلا دوم شد و رتبه سوم برای روسیه ۲۳ طلایی بود‌. 

لندن ۲۰۱۲ 

برای نخستین بار در تاریخ یک شهر سه دوره میزبان المپیک می شد و لندن به این افتخار دست یافت. در این دوره ۱۰۵۶۸ ورزشکار از ۲۰۴ کشور شرکت کردند که رکورد بیشترین حضور زنان شکسته شد. ۴۸۳۰ ورزشکار زن بودند. در پایتخت انگلیس هواداران شاهد رقابت هیجان انگیز رایان لاکتی و فلپس بودند. فلپس با کسب چهار طلا و دو نقره از رکورد لاریسا لاتینینا عبور کرد و با ۲۲ مدال (۱۸ طلا) پرافتخارترین ورزشکار تاریخ المپیک لقب گرفت. در بخش زنان میسی فرانکلین درخشید و چهار طلا و یک برنز بر گردن آویخت. در دوومیدانی باز هم بولت تاریخ سازی کرد و در دو ۱۰۰، ۲۰۰ و ۴ در ۱۰۰ متر قهرمان شد. او نخستین دونده لقب گرفت که در دو دوره پیاپی طلای ۱۰۰ و ۲۰۰ متر را کسب کرد. محمد فرح دیگر دونده ای بود که درخشید. ورزشکار بریتانیایی در کشورش فاتح دو ۵ هزار و ۱۰ هزار متر شد. در ورزش های تیمی دیدار بسکتبال اسپانیا و آمریکا در ماندگار شد. آن ها با کسب بیش از ۱۰۰ امتیاز بهترین فینال تاریخ بسکتبال المپیک را رقم زدند. آمریکا در جدول مدال ها به صدر بازگشت و توانست ۴۶ طلا کسب کند (۱۰۳ مجموع). رتبه دوم به چین با ۳۸ طلا اختصاص یافت و بریتانیا با ۲۹ طلا سوم شد. 

ریو ۲۰۱۶ 

بازی های المپیک برای نخستین بار در آمریکای جنوبی برگزار و ریو دوژانیرو برزیل به عنوان میزبان انتخاب شد. ۱۱۵۵۱ ورزشکار از ۲۰۷ کشور در این دوره رقابت کردند. المپیک ریو پایان دوران باشکوه فلپس و بولت بود. شناگر آمریکایی شش مدال دیگر به دست آورد (پنج طلا) و تعداد مدال هایش را به عدد ۲۸ رساند. از طرفی دونده جامائیکایی سه گانه لندن را تکرار کرد‌. ستاره دیگر این دوره سیمون بایلز بود. ژیمناست آمریکایی پنج مدال کسب کرد که چهار مدال طلا بود. آمریکا با ۲۰۱ مدال در رتبه نخست جدول قرار گرفت. این کشور در  شنا حمکرانی کرد و یک چهارم مدال هایش به این رشته تعلق داشت. کتی لدکی، یکی از ستاره های این کاروان بود. این شناگر در بخش زنان توانست چهار مدال طلا کسب کند و یک نقره به دست آورد. آمریکا در ریو ۴۶ طلا را به نام خود ثبت کرد. جایگاه دوم به بریتانیا با ۲۷ طلا اختصاص داشت و چین با یک طلا کمتر در رتبه سوم قرار گرفت. روسیه که با رسوایی دوپینگ روبرو شده بود در رتبه چهارم جای گرفت. ۱۱۸ ورزشکار روس به دلیل این موضوع اجازه رقابت پیدا نکردند. این رسوایی ها ادامه داشت و موجب شد روسیه از سال ۲۰۱۹ تا ۲۰۲۳ از شرکت در رقابت های بین المللی محروم شود.