انتقاد تند سرمربی سابق تیم ملی وزنه‌برداری: فدراسیون کاری کرد قهرمان ما برای سهمیه المپیک التماس کند! /با فکرهای کهنه مدیریت می کنند

بهمن زارع سرمربی سابق تیم ملی وزنه برداری در گفت و گو با خبرنگار ورزشی جی پلاس، در خصوص شرایط فعلی وزنه برداری ایران اظهار کرد: در مورد کسب سهمیه باید بگویم برنامه ریزی فدراسیون باعث شد دو نفر از قهرمانان خوب ما یعنی رستمی و مرادی نتوانند سهمیه را بدست بیاورند و فرصت را از دست دادند. در هر حال هاشمی و داوودی به المپیک می‌روند که علی هاشمی تجربه مسابقات جهانی و سنگین را دارد و باتجربه تر است اما در دسته 109 کیلو شرایط سخت  است و باید تلاش کند؛ علی داوودی هم به نظر من فرصت‌های خوبی پیش رویش دارد اما باید رکوردش را افزایش بدهد تا بتواند به مدال نقره المپیک دست پیدا کند.

او افزود: زمانی که فدراسیون جهانی برنامه کسب سهمیه را ارائه داد پروسه‌های زمانی را مشخص کرد یعنی یک برنامه کاملا تنظیم شده و واضحی بود که ما باید طبق آن جلو می‌رفتیم؛ وقتی همه چیز مشخص بود چطور می‌شود ثبت نام مسابقه را انجام نداد که ورزشکار با التماس بخواهد وزنه بزند و امتیازش حساب نشود؟ حفظ کردن قهرمانان شیوه خاص خودش را دارد. ما از سرمایه‌هایی که داشتیم نتوانستیم محافظت کنیم و مرادی هم آسیب دید؛ البته دیوار کوتاه تر از سر مربی وجود ندارد در صورتی که باید ببینیم آیا خواسته‌ها و نیازهای او کاملا برآورده شده یا نه بعد از سرمربی بخواهیم پاسخ بدهد که چرا ورزشکاران آسیب دیدند.

او با اشاره به عدم پشتوانه سازی در وزنه برداری تصریح کرد: رئیس فدراسیون جزو اشخاصی است که در مدیریت وزنه برداری تجربه زیادی داشته و بهتر از هر کسی می‌داند که اگر بر پشتوانه سازی تمرکز نکنیم با کمبود وزنه بردار روبرو خواهیم شد. اکنون شش سال از مدیریت علی مرادی می‌گذرد و ما پشتوانه سازی ندیدیم و با رفتن دو قهرمان‌مان هم  کسی را نداریم که در سطح جهانی رکورد بالایی داشته باشد. در هرصورت علی رغم اینکه رئیس فدراسیون عنوان باتجربه بودن را به یدک می‌کشد مدیریت خوبی تا این لحظه نداشته است. باید به جوانان فرصت بدهیم در مسابقات مختلف حضور داشته باشند، وزنه برداری رشته‌ای است که حداقل چهار سال زمان لازم است یک ورزشکار از سطح آسیایی به جهانی برسد. به نظر من فدراسیون بیشتر فرصت سوزی کرده؛ هم از نظر زمان هم از نظر اینکه نتوانستند پشتوانه سازی کنند و به جای پشتوانه سازی پشتوانه سوزی کردند و در نهایت آسیب را وزنه برداری می‌بیند. مدیریت فدراسیون هیچ انگیزه‌ای برای خدمت به وزنه برداری ندارد و حتی از نظر سخت افزاری هم با مشکل مواجه هستیم.

زارع با بیان اینکه فدراسیون از قهرمانان گذشته در کنار تیم ملی استفاده نمی‌کند، تصریح کرد: نفراتی مانند نواب نصیرشلال، بهداد سلیمی، سعید محمد پور و خیلی از وزنه بردارانی که خداحافظی کردند و در زمان خودشان حرفی برای گفتن داشتند سرمایه‌های ما هستند بنابراین چرا باید وحشت کنیم که قهرمانانمان وارد میدان شوند؟ من احساس می‌کنم برخی این اتفاق را دوست ندارند. چقدر هزینه شده که یک قهرمان المپیک را پرورش بدهیم؟ این وزنه برداران جدا از اینکه تجربه زیادی در مسابقات داشتند نیاز است که به آن‌ها فرصت بدهند تا بتوانند در حیطه مربیگری هم تجربه کسب کنند و از طرفی فدراسیون کلاس‌های دانش‌افزایی هم برای آن‌ها برگزار کند و بهره‌اش را ببرد. این همه سرمایه داریم و همه هم تحصیلکرده هستند بنابراین باید فرصت ببینند که هم خودشان را  محک بزنند و هم لباس ورزشکاری را با مربیگری تعویض کنند اما این کار را نکردند.

سرمربی سابق تیم ملی وزنه برداری در ادامه گفت: ما یک سری جوان داریم که از خلاقیت و شجاعتشان باید استفاده کنیم چون این موضوعات از جوان تراوش می‌کند. درحال حاضر هیچ ایده جدیدی در فدراسیون وجود ندارد به خاطر اینکه با فکرهای کهنه 20 سال پیش همچنان مدیریت می‌کنند ولی اگر جوان بیاید با خودش خلاقیت و ایده و فکر جدید به همراه می‌آورد بنابراین باید از آن‌ها حمایت شود. در جایی که بحث ملی در میان است نباید دیدگاه شخصی داشت اما هر کس حتی نقد منصفانه می‌کند کنار می‌رود.

بهمن زارع در پایان صحبت‌های خود گفت: اگر قرار باشد وزنه برداری به همین روال پیش برود و در سال‌های آینده هم سیستم مدیریتی کسل کننده و بدون خلاقیت باشد 10 سال از وزنه برداری دنیا عقب خواهیم افتاد. تیم ملی ایران حداقل بین پنج تیم برتر دنیا بوده ولی اکنون شرایط خوبی ندارد. من حس می‌کنم حتی خود وزارت ورزش هم علی رغم استفاده از جوانان این شعار را عملی نمی‌کند و حتی در انتخابات دیدیم سجاد انوشیروانی که تحصیلکرده و بادانش است شرکت کرد واین چه ایرادی دارد؟ حتما باید کسی که رئیس می‌شود تا ابد پشت میز باشد؟ بارها گفتم که مسیر را برای جوانان هموار کنند؛ تا به جوانان چه در سطح مدیریت چه ورزش فرصت ندهیم هیچ پیشرفتی نخواهیم داشت کما اینکه در این شش سال همین طور بوده است.