ناگفته های محمود پراش از دوران محرومیت برادرش تا زمان مرگ او/ پراش: آرزوی بازگشت به دوچرخه سواری بردل محمد ماند و رفت

محمود پراش سرمربی تیم ملی دوچرخه سواری ایران در گفت‌ وگو با خبرنگار ورزشی جی پلاس، در خصوص برادر مرحوم خود "محمد پراش" که او هم از جمله دوچرخه سواران ایران بود و با محرومیت مادام العمر مواجه شده بود؛ اظهار کرد: برادرم شجاع ترین و قوی ترین دوچرخه‌ سوار سرعت ایران بود و در مسابقات در تمامی زمینه‌ها وقتی از نظر جسمی ایده‌آل بود یک سر گردن از تمام رقبا بالاتر بود و در مسابقات سطح بالا هم تفاوتش مشخص می‌شد. متاسفانه با امکاناتی که در ایران وجود دارد همه آدم‌ها اشتباه می‌کنند و وقتی هم از لحاظ مالی حمایت نمی‌شوند تبعات بدی به همراه دارد. وقتی کسی را از دست می‌دهی جبر روزگار مشکلات فراوانی را به همراه خود می‌آورد. رشته دوچرخه‌سواری که در سطح جهانی خیلی به آن پرداخته و هم مسابقات زیادی در طول سال برگزار می‌شود باید امکانات زیادی را داشته باشیم تا مانند کشورهای دیگر نتیجه خوبی بگیریم. محمد وقتی به مشکل برخورد و دوچرخه ‌سواری را کنار گذاشت خیلی ناراحت‌ بود. در مسابقاتی که می‌رفتیم سطح و پا زدن آن فراتر از تصور بود و حیف شد که خیلی زود از پیش ما پر کشید.

او با بیان اینکه در این مدت برادرش ابراز دلتنگی برای بازگشت به دوچرخه سواری می‌کرد، گفت: محمد همیشه می‌گفت دوست دارم به دوچرخه ‌سواری برگردم اما متاسفانه این اتفاق برایش فراهم نشد. او آرزو داشت باز بتواند در مسابقات حضور پیدا کند اما این آرزو در دلش ماند و رفت. سال‌هایی که رفته دیگر برنمی‌گردد.

محمود پراش در پاسخ به سوال دیگر مبنی بر اینکه برادرش چگونه با حواشی بعد از محروم شدن کنار آمد تصریح کرد: به نظر من که با این موضوع هیچ وقت کنار نیامد. دوستانی بودند که مشکلاتی ایجاد می‌کردند تا ما نباشیم ولی آدم نباید افسوس گذشته را بخورد. ما در ایران باید همه به هم کمک کنیم که پیشرفت کنیم. اگر سیستم درست باشد جلوی خیلی از اشتباهات گرفته می‌شود. هرکسی هم می‌تواند پیشرفت کند و در جایگاه بالاتری قرار بگیرد. متاسفانه سیستم کشور ما در ورزش این گونه است که بیشتر توجهات به سمت فوتبال معطوف است و بهای زیادی به این رشته صورت می‌گیرد از نظر مالی هم به آن رسیدگی می‌شود. بازیکنان فوتبال هم توانمند هستند و وقتی در تیم‌های اروپایی کار می کنند معلوم می‌شود چقدر توانمندی دارند. در رشته‌های مختلف همیشه به تک ستاره‌ها قناعت کرده‌ایم. آن قدر در کشور ما استعداد وجود دارد که بتوانند برای ایران تاریخ‌سازی کنند. البته تمام این موارد منوط به رعایت کار حرفه‌ای اعم از مربی تغذیه، ماساژور و بسیاری موارد دیگر است. کوچکترین وظیفه ورشکاران تمرین کردن است اما این قانون جزو مسائل ابتدایی است که باید در ذهن ورزشکار ما نقش ببندد.

او در پایان صحبت‌های خود با اشاره به بهترین خاطراتش در کنار محمد پراش گفت: بهترین خاطرات من و محمد  یکی در مسابقات کاپ آسیا تایلند است که نفرات خوبی هم حضور داشتند و توانستیم به فینال راه پیدا کنیم و یکی هم مربوط به فینال سال ۲۰۱۳ هندوستان بود که محمد خیلی به من کمک کرد مقام اول را کسب کنم اما من اشتباهاتی انجام دادم و به مقام دوم رسیدم. امیدوارم همه‌ ما در هر جایی که هستیم کمک یکدیگر باشیم نه اینکه علیه هم شروع به دشمنی کنیم چون دشمنی می‌تواند باعث زیر رو شدن سرنوشت زندگی یک انسان شود. برادر من که برای همیشه از میان ما پر کشید اما امیدوارم ورزش به گونه‌ای باشد که همه از هم حمایت کنند. باید تغییری در نگرش خود و امکاناتی که برای خودمان فراهم می‌کنیم داشته باشیم شاید از میان ما یک نفر دلش به این ورزش خوش باشد.

محمد پراش، ملی پوش سابق دوچرخه سواری ایران و برادر محمود پراش دیگر ملی پوش سابق تیم ملی و مربی تیم ملی دوچرخه سواری ایران، 6 آبان سال جاری دار فانی را وداع گفت. محمد پراش همراه برادرش سال‌ها در عضویت تیم ملی دوچرخه سواری پیست ایران بودند و در بخش سرعت فعالیت می‌کردند. محمد پراش در بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گواگژو چین نیز حضور داشت.