به گزارش ایرنا، آغاز فصل رنگارنگ و زیبای پائیز نوید دهنده شروع برگ ریزان و بارش پراکنده باران، خارج شدن بخاری از پستوی انبار و لباس های گرم از کنج خانه است.
تردد از جاده های که بوی باران و رطوبت آن را فرا گرفته و بیرون آوردن دست از شیشه خودرو برای لمس باران لحظات خاطره انگیز و ناب را در ذهن تداعی می کند.
اما در کنار نظاره این نقش و نگار زیبا، دیدن صحنه دلخراش خودروهایی که به واسطه سهل انگاری راننده از جاده خارج شده و خانواده هایی که گریان و نگران منتظر حضور تیم های امدادی هستند، شاهدان را آزرده خاطر می کند.
داده های آماری نشان دهنده بالا بودن آمار واژگونی وسایل نقلیه در جاده های اصلی و فرعی کشور به ویژه همدان نسبت به سایر استان ها است.
طبق آخرین گزارش پلیس راه، 50 درصد سوانح فوتی و جرحی همدان به علت واژگونی است که 24 درصد آن در جاده های فرعی و روستایی رخ می دهد.
این در حالیست که سهم واژگونی از مجموع سوانح رانندگی در کشور 38 درصد بوده با این توصیف همدان 12 درصد از نرم کشوری بیشتر است.
نبود مکانی برای توقف و استراحت راننده و سرنشینان، جاده های استان همدان را به مسیری بی روح و سرد و خواب آور تبدیل کرده و طبق آمارها مهمترین علت واژگونی در جاده های اصلی خستگی و خواب آلودگی است.
بارش نخستین باران و شسته شدن سطح روغن آلود جاده، احتمال واژگونی خودرو را چندین برابر کرده چرا که در این مواقع مسیر بسیار لغزنده و حادثه خیز می شود.
بسیاری بر این باورند که جاده های اصلی و آزاد راه ها بیشترین میزان آمار واژگونی خودرو را به خود اختصاص دادند؛ در حالیکه این آمار در جاده های فرعی و روستایی نسبت به راه های اصلی بیشتر و نگران کننده تر است.
توسعه راه های روستایی و آسفالت شدن آن زمینه را برای افزایش سرعت در این محورهای فاقد پلیس و دوربین بیشتر کرده است و رانندگان متخلف به علت نبود هیچگونه اهرم نظارتی پا را بر روی پدال فشار داده و با سرعت به آغوش مرگ می روند.
علت واژگونی در مسیرهای فرعی و روستایی با مسیرهای اصلی متفاوت است چرا که در مسیرهای اصلی و بزرگراه ها خواب آودگی و بی توجهی به جلو اما در مسیرهای فرعی تردد با سرعت غیرمجاز عامل واژگونی به شمار می رود.
محورها فرعی و روستایی 70 درصد از راه های استان همدان را شامل می شوند و از پنج هزار و 400 کیلومتر راه موجود در همدان حدود سه هزار و 300 کیلومتر راه روستایی است.
آغاز پائیز با پایان فصل کشاورزی و شروع سالتحصیلی همراه شده و در این زمان خلوت شدن جاده ها و بالا رفتن سرعت خودرو ها زمینه را برای تردد با سرعت غیرمجاز آن هم در سطح خیس و لغزنده فراهم آورده است.
به طور حتم با توجه به گسترگی راه های روستایی، پراکندگی سوانح و کمبود نیرو، نمی توان به حضور پُرشمار عوامل پلیس راه در جاده های فرعی و روستایی دلخوش کرد.
مجهز کردن مسیرهای فرعی و روستایی به دوربین کنترل و ثبت تخلف سرعت نیز با توجه به محدودیت اعتباری و در اولویت نبودن مسیرهای فرعی و روستایی امری ناممکن است.
داده آماری گویای این است که بیشتر واژگونی خودروها در مسیرهای فرعی و روستایی مربوط به رانندگان بومی است یعنی رانندگان آشنا به مسیر بیشتر در معرض حوادث رانندگی هستند.
بیشتر رانندگان غیربومی با حساسیت و توجه به مسیر پیش رو تردد می کنند اما افراد بومی به بهانه آشنایی با مسیر بدون توجه به علائم راهنمایی و رانندگی با سرعت رانندگی می کنند.
امید می رود با برگزاری دوره های آموزشی به ویه برای روستائیان، به تصویر کشیدن حوادث رانندگی و نصب بنر در سطح جاده های پرترافیک بتوان این آمار را کاهش داد.
7526/2090
انتهای پیام تردد از جاده های که بوی باران و رطوبت آن را فرا گرفته و بیرون آوردن دست از شیشه خودرو برای لمس باران لحظات خاطره انگیز و ناب را در ذهن تداعی می کند.
اما در کنار نظاره این نقش و نگار زیبا، دیدن صحنه دلخراش خودروهایی که به واسطه سهل انگاری راننده از جاده خارج شده و خانواده هایی که گریان و نگران منتظر حضور تیم های امدادی هستند، شاهدان را آزرده خاطر می کند.
داده های آماری نشان دهنده بالا بودن آمار واژگونی وسایل نقلیه در جاده های اصلی و فرعی کشور به ویژه همدان نسبت به سایر استان ها است.
طبق آخرین گزارش پلیس راه، 50 درصد سوانح فوتی و جرحی همدان به علت واژگونی است که 24 درصد آن در جاده های فرعی و روستایی رخ می دهد.
این در حالیست که سهم واژگونی از مجموع سوانح رانندگی در کشور 38 درصد بوده با این توصیف همدان 12 درصد از نرم کشوری بیشتر است.
نبود مکانی برای توقف و استراحت راننده و سرنشینان، جاده های استان همدان را به مسیری بی روح و سرد و خواب آور تبدیل کرده و طبق آمارها مهمترین علت واژگونی در جاده های اصلی خستگی و خواب آلودگی است.
بارش نخستین باران و شسته شدن سطح روغن آلود جاده، احتمال واژگونی خودرو را چندین برابر کرده چرا که در این مواقع مسیر بسیار لغزنده و حادثه خیز می شود.
بسیاری بر این باورند که جاده های اصلی و آزاد راه ها بیشترین میزان آمار واژگونی خودرو را به خود اختصاص دادند؛ در حالیکه این آمار در جاده های فرعی و روستایی نسبت به راه های اصلی بیشتر و نگران کننده تر است.
توسعه راه های روستایی و آسفالت شدن آن زمینه را برای افزایش سرعت در این محورهای فاقد پلیس و دوربین بیشتر کرده است و رانندگان متخلف به علت نبود هیچگونه اهرم نظارتی پا را بر روی پدال فشار داده و با سرعت به آغوش مرگ می روند.
علت واژگونی در مسیرهای فرعی و روستایی با مسیرهای اصلی متفاوت است چرا که در مسیرهای اصلی و بزرگراه ها خواب آودگی و بی توجهی به جلو اما در مسیرهای فرعی تردد با سرعت غیرمجاز عامل واژگونی به شمار می رود.
محورها فرعی و روستایی 70 درصد از راه های استان همدان را شامل می شوند و از پنج هزار و 400 کیلومتر راه موجود در همدان حدود سه هزار و 300 کیلومتر راه روستایی است.
آغاز پائیز با پایان فصل کشاورزی و شروع سالتحصیلی همراه شده و در این زمان خلوت شدن جاده ها و بالا رفتن سرعت خودرو ها زمینه را برای تردد با سرعت غیرمجاز آن هم در سطح خیس و لغزنده فراهم آورده است.
به طور حتم با توجه به گسترگی راه های روستایی، پراکندگی سوانح و کمبود نیرو، نمی توان به حضور پُرشمار عوامل پلیس راه در جاده های فرعی و روستایی دلخوش کرد.
مجهز کردن مسیرهای فرعی و روستایی به دوربین کنترل و ثبت تخلف سرعت نیز با توجه به محدودیت اعتباری و در اولویت نبودن مسیرهای فرعی و روستایی امری ناممکن است.
داده آماری گویای این است که بیشتر واژگونی خودروها در مسیرهای فرعی و روستایی مربوط به رانندگان بومی است یعنی رانندگان آشنا به مسیر بیشتر در معرض حوادث رانندگی هستند.
بیشتر رانندگان غیربومی با حساسیت و توجه به مسیر پیش رو تردد می کنند اما افراد بومی به بهانه آشنایی با مسیر بدون توجه به علائم راهنمایی و رانندگی با سرعت رانندگی می کنند.
امید می رود با برگزاری دوره های آموزشی به ویه برای روستائیان، به تصویر کشیدن حوادث رانندگی و نصب بنر در سطح جاده های پرترافیک بتوان این آمار را کاهش داد.
7526/2090
کپی شد
