دکتر عادل غدیری روز پنجشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: بر اساس بررسی‌های انجام شده ارقام اصلاح شده کنونی لوبیا، مشکلات مناطق نامساعد کشت این محصول را مورد نظر قرار نداده و در مدت چند دهه اخیر، ضرورت استفاده از ارقام پر محصول، نیاز به مصرف کودهای شیمیایی برای تقویت خاک و سموم شیمیایی جهت مبارزه با آفات را افزایش داده و تمامی تولیدات کشاورزی به طور فزاینده به تزریق نهاده‌های کمکی وابسته شده‌است.
وی ادامه داد: تامین این نهاده‌ها امروزه به طور نامحدود امکان‌پذیر بوده و ادامه تامین آنها نیز در سطح فعلی میسر نیست و از طرفی به علت آلودگی محیط زیست و افزایش قیمت این نهاده‌ها، درآینده مصرف آنها از نظر زیست محیطی و اقتصادی نیز مقرون به صرفه نیست.
غدیری خاطرنشان کرد: افزایش کارآیی مصرف نهاده ها و مدیریت‌های کشت در تولید غذا در آینده، متکی بر روش‌های زراعی کم نهاده(آب، کو و سم) و ارقام سازگار به سامانه‌های تولید دارای محدودیت منابع است و این مهم اساس رهایی تولیدات اکولوژیک است.
وی ادامه داد: با توجه به کاهش ارزش زراعی مزارع و محدودیت منابع آبی، شناسایی لاین‌های(نمونه آزمایشی ) لوبیا چیتی سازگار با شرایط کم نهاده و افزایش پایداری تولید در مدیریت‌های زراعی لوبیا چیتی از طریق شناسایی لاین‌های سازگار با این شرایط از جمله مهمترین اهداف انجام این تحقیق در مرکز تحقیقات، آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی است.
پژوهشگر بخش تحقیقات زراعی و باغی مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی گفت: بر اساس یافته‌های حاصل از یک پژوهش که به مدت سه سال بر روی بیش از ۵۰۰ ژرم پلاسم لوبیا چیتی انجام شد، ۹ ژنوتیپ که از ظرفیت تولید بالا در شرایط مطلوب را دارا بوده و قادرند در شرایط محدودیت منابع تولید شامل کمبود آب، کود و سموم شیمیایی، با حداقل کاهش تولید نسبت به شرایط مطلوب، عملکرد قابل قبولی را نصیب کشاورزان و تولید کنندگان کنند، شناسایی شدند.
وی افزود: شناسایی این ژنوتیپ‌ها در شرایط تحریمی فعلی و اجرای سیاست‌های اقتصاد مقاومتی، که دشمنان سعی در اعمال محدودیت برای دسترسی زارعین به منابع تولید از جمله کودها و سموم شیمیایی را دارند از اهمت ویژه‌ای برخوردار است.
مرکز تحقیقات کشاورزی استان مرکزی در سال ۶۲ و مرکز تحقیقات منابع طبیعی و امور دام استان سال ۷۲ به بهره برداری رسیده است که با ادغام وارتخانه های کشاورزی و جهاد سازندگی در سال ۷۹ با عنوان مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی سپس در سال ۹۴ با ادغام مراکز آموزش جهاد کشاورزی استان‌ها این مرکز، با نام مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان فعالیت می‌کند.
این مرکز دارای بخش‌های تخصصی پژوهشی مشتمل بر گیاه پزشکی، منابع طبیعی، آبخیزداری، زراعی و باغی، فنی و مهندسی است.
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان مرکزی دارای هفت ایستگاه تحقیقاتی است که بستر مناسبی برای اجرای طرح‌های تحقیقاتی فراهم کرده است.
۲ ایستگاه از این ایستگاه‌ها به صورت ملی (پردیس تحقیقات و آموزش ملی لوبیای خمین و پردیس تحقیقات و آموزش انار ساوه) و پنج ایستگاه دیگر (ایستگاه منابع طبیعی مهندس یونسی خسبیجان، گیاهان دارویی علی آباد، علوم دامی فدک، آبخوان داری خشکرود و ایستگاه تحقیقات کشاورزی اراک) به‌صورت استانی فعالیت می‌کنند.
