بی شک سلامت و توان جسمی و قدرت کاری آن قائد عظیم الشأن در دوران پر مخاطره ده ساله با وجود کهولت سنی و بیماری قلبی در میان عوامل و اسباب عادی از همه بیشتر به ابتکار و مراقبت و پی گیری دلسوزانه این فرزند مهربان وابسته بود ملت ایران از این بابت بسی مدیون این عزیز فقید است.
تاریخچه خدمات ارزنده آن مرحوم به دوران پس از پیروزی منحصر نمی شود نقش ایشان در دوران مبارزات ملت ایران نیز برجسته و فراموش نشدنی است و هر چه زمان به مقطع پیروزی انقلاب اسلامی نزدیکتر می شود این نقش و سهم صاحب آن بزرگتر و روشن تر می گردد و چون فاصله زمانی میان فقدان فاجعه آمیز مرحوم آیت الله حاج سید مصطفی خمینی فرزند بزرگ و نام آور امام و روزهای بازگشت رهبر کبیر انقلاب به کشور فرا می رسد نقش مرحوم حاج سید احمد آقا در قضایای انقلاب وضعی استثنایی و منحصر به فرد می یابد.»
جایگاه شایسته و موثر مرحوم سید احمد خمینی را در بخشهایی از پیام رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی حضرت امام خامنه ای در زمان رحلت ایشان خواندیم.
« چهره محبوب، آشنای مردم، غمخوار کشور و انقلاب، خدمتگزاری صدیق، اندیشه ای روشن، چشمی تیز بین، موثرترین عناصر، فرزندی مهربان، مشاوری امین، یاری دیرین، سربازی فداکار، مدیری گوش به فرمان، کارگزاری لایق و کارآمد، فرزند خاضع و مطیع و یادگار امام کامل ترین واژه هایی است که رهبر معظم انقلاب اسلامی در عظمت و شخصیت مرحوم سید احمد خمینی نام بردند.
یادگار ارزشمند حضرت امام، نمونه بارزی از فرد انقلابی و بصیر که همان گونه که در زمان حیات حضرت امام به همراهی و هم گامی با حضرت امام و اهداف امام و انقلاب بود و منافع انقلاب اسلامی را مقدم می دانست در بعد از رحلت امام عظیم الشان نیز همچنان بر پای آرمان ها و اصول انقلاب اسلامی و خط روشن امام ثابت و استوار بود و در اطاعت و تبعیت از فرامین رهبر معظم انقلاب اسلامی هوشمندانه پای بند ماند و آینده نگری و سفارش آن مرحوم را به فرزندانش در وصیت نامه خود تصریح کرده است آن جا به حضرت حجت الاسلام حاج سید حسن خمینی و فرزندانش می نویسد:« به حسن و برادرانش این توصیه را می نمایم که همیشه سعی کنند در خط رهبری حرکت کنند و از آن منحرف نشوند که خیر دنیا و آخرت در آن است و بدانند که ایشان موفقیت اسلام و نظام و کشور را می خواهند هرکز گرفتار تحلیل های گوناگون نشوند که دشمن در کمین است»
حجت الاسلام و المسلمین سید محمود دعایی راز داری و امانت داری یادگار امام را اینگونه بیان می کند:
حاج احمد آقا اسرار زیادی را در سینه داشت در انعکاس گزارش صحنه های اطراف امام به ایشان واکنش های امام را می دید و طبیعتا این واکنش ها قابل انتقال نبود و در سینه اش محفوظ می ماند از آن طرف در واکنش ابلاغ پیام های امام به مجامع و شخصیت های مختلف واکنش های آن شخصیت ها و مجامع را می شنید و می دید و اینها برایش راز بود و به امانت در سینه ی دریایی خود نگه می داشت
بعضی از اساتیدی که مرحوم حاج احمد آقا نزد آنان علوم حوزوی را فراگفته است عبارتند از:
حضرت آیت الله العظمی امام خمینی (خارج فقه) آیت الله حاج آقا مصطفی خمینی(خارج اصول) آیت الله فاضل لنکرانی(خارج فقه) آیت الله موسی زنجانی(خارج فقه) آیت الله مهدی گیلانی(شرح منظومه) آیت الله رضوانی (اسفار) آیت الله ابطحی کاشانی(سطح و خارج)آیت الله خلخالی(سطح)و آیت الله سلطانی طباطبایی، ایشان علاوه بر فقه و اصول به مباحث فلسفی و عرفانی علاقه ای وافر داشت و سال ها از محضر درس بزرگان، شرح منظومه، اسفار آموخته بود و به دیگران نیز تعلیم داده در باب منطق و فلسفه غرب نیز مطالعات گسترده ای داشت و مکتبهای فلسفی و سیاسی معاصرغرب را می شناخت و نقد می کرد.
در شعر و ادب فارسی نیز پر مطالعه بود و به خصوص اشعار عرفانی حافظ و مولانا و سعدی و حضرت امام را به خوبی می شناخت و غزلیات فراوانی از حافظ و سعدی را حفظ بود در تفسیر معانی از اشعار عرفانی بزرگان ادب فارسی نظریات کارشناسی و متقنی داشت که گاه اهل فن را به شگفتی وا می داشت ذوقی لطیف و شاعرانه داشت و از هنر و رشته های هنری استقبال می کرد و در برخی از آن ها نیز سر رشته داشت در وادی سیاست با آنکه مدرک سیاسی نگرفته بود به اعتراف دوست و دشمن یکی از برجسته ترین نظریه پردازان سیاسی جمهوری اسلامی و بلکه جهان اسلام بود.
در این جا فهرست وار می توان گفت که آن مرحوم با سیمایی شاداب و خلقی گشاده و نیکو با مردم برخورد می کرد خشم و عصبانیت به جز در برخورد با دشمنان انقلاب و امام از او ندیدم. در برخوردهای شخصی بسیار زود گذشت و کریم بود از کینه ورزی نسبت به اشخاص حتی کسانیکه بدترین برخوردها را با او داشتند به دور بود در برخورد با اطرافیان و کسانی که در خدمتشان بودند حتی افراد کاملا معمولی که از جنبه ظاهری هیچگونه تناسبی بین موقعیت اجتماعی او و آنان نبود هر گاه احساس می کرد که برخورد سبب آزردگی خاطر آنان ولو اندک شده است با تواضعی باور نکردنی حضورا یا کتبا معذرت خواهی می کرد هیچ گاه و در هیچ موردی ندیدیم که آن عزیز با مردم و مراجعین و اطرافیان از موضع قدرت و از موضع موقعیتی که داشت برخورد کند فردی با تناسب و وقار و در عین حال با تواضع و فروتن بود واقعا به مردم به عنوان صاحبان انقلاب و کسانیکه با فداکاری ها و نثار جان عزیزانشان زمینه ی حکومت اسلامی را فراهم کرده اند می نگریست و از اینکه کسی به مقام ریاست و مدیریت به مردم فخر فروشی کند و به جای احساس خدمت احساس قدرت و سلطه نماید شدیدا بر می آشفت خود را خدمتگزار مردم می نامید و بارها در حضور جمع می فرمود افتخار می کند که خادم مردم و خدمتگزار آنان است واقعا به این گفته اعتقاد قلبی داشت و آن رفتارش با مردم و دلسوزی هایش برای مردم چه در جلسات تصمیم گیری برای رفع نیازهای آنان و چه در رفتار روزمره و اجتماعیش جز این از او مشاهده نمی شد زندگی اش به تبعیت از امام سرشار از سادگی و بی آلایشی و زاهدانه بود حقیقتا به مظاهر دنیا و مسائلی که سبب دلبستگی بسیاری از آدمیان می شود کاملا بی اعتنا بود.
شاید بتوان اذعان نمود که یادگار فقید امام رحمت الله علیه از مصادیق افراد مومن و صالحی بود که پاداشش بهشت برین است : «کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند پروردگارشان آن ها را در پرتو ایمانشان هدایت می کند و از زیر قصرهایشان در باغ های پر نعمت بهشتی نهرها جاری ست و دعا و نیایش آنان در بهشت این است: که خدایا تو پاک و منزهی و درودشان در آن جا سلام است و پایان نیایش آنان این است که سپاس و ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است»(آیات 10-9 سوره یوسف)
حضرت آیت الله العظمی امام خامنه ای بصیرت را یکی از ویژگی های مرحوم حاج سید احمد خمینی (ره) می شمارند و می فرماید:
« اینجانب جناب عالی را فردی با اطمینان و اعتماد کامل به دانش و بصیرت و هوشمندی همراه با امانت، صداقت و کارآیی می دانم.»
در سلامت نفس و رفتار با متانت و اندیشمندانه مرحوم حاج سید احمد خمینی می توانیم به قسمتی از نامه 220 نهج البلاغه حضرت امیر مومنان علی علیه السلام یاد کنیم که:« ابواب سلوک او را به باب سلامت و خانه اقامت راند و در اثر آرامشی که در بدنش پدید آمده بود قدم هایش در جایگاه امن و آسودگی استوار گردید زیرا دلش را به کار واداشت و پروردگارش را خشنود ساخت در حقیقت یادگار حضرت امام بالاتر از نسبت فرزندی، شاگرد مخلص مکتب امام (ره) بود و مریدی برای آن امام بزرگوار بود و از سیره رفتاری و گفتاری مرادش، به سلامت آموخت و تا آخرین لحظه عمر با برکت خود دور از لغزش ها به سلامت راه را پیمود و ندای حق را در شامگاه 25 اسفند سال 1373 خورشیدی لبیک گفت و جان به جانان تسلیم و به لقاء الله رسید.آن عزیز سفر کرده در پایان وصیت نامه خود دعا می کند که: «خداوندا عبد تو پیش تو می آید و تنها امیدش به تو است.»
همه ما و انقلاب اسلامی و ملت ایران مدیون خانواده عزیز و گرامی و بزرگوار حضرت امام خمینی رحمت الله علیه به ویژه حضرت حجت الاسلام و المسلمین مرحوم حاج سید احمد خمینی هستیم و باید بیش از پیش قدردان باشیم.
*معاون سوادآموزی اداره کل آموزش و پرورش قم
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.