امام خمینی: ادعیه نقش نورافکن را برای انسان دارند/ به دعاها عنایت کنید

در بخشی از سخنان امام آمده است: این دعاهایى که در ماهها هست، در روزها هست، خصوصاً، در ماه رجب و شعبان و ماه مبارک رمضان، اینها انسان را همچو تقویت روحى مى‌ کند- اگر کسى اهلش باشد، ماها که نیستیم- همچو تقویت روحى مى‌ کند و همچو راه را براى انسان باز مى‌ کند و نور افکن است براى اینکه، این بشر را از این ظلمتها بیرون بیاورد و وارد نور بکند که معجزه‌ آساست.

لینک کوتاه کپی شد

به گزارش خبرنگار جی پلاس، امام خمینی در بیست و یکم تیرماه سال 59 و در جمع بانوان شمیران به نقش دعا در زندگی انسان اشاره کرده و فرموده است:  

«تمام این مسائلى که عرفا در طول کتابهاى طولانى خودشان یا خودشان مى‌ گویند در چند کلمه مناجات شعبانیه هست، بلکه عرفاى اسلام از همین ادعیه و از همین دعاهایى که در اسلام وارد شده است از اینها استفاده کرده‌ اند. و عرفان اسلام فرق دارد با عرفان هند و جاهاى دیگر. این دعاهاست که به تعبیر بعض از مشایخ ما مى‌ فرمودند که «قرآن، قرآن نازل است، آمده است به طرف پایین و دعا از پایین به بالا مى‌ رود، این قرآن صاعد است.» معنویات در این ادعیه- آنى که انسان را مى‌ خواهد آدم کند، آنى که این افرادى که اگر سر خود باشند از همه حیوانات درنده‌ تر هستند- این ادعیه با یک زبان خاصى که در دعاها هست اینها این انسان را دستش را مى‌ گیرد و مى‌ بردش به بالا، آن بالایى که من و شما نمى‌ توانیم بفهمیم، اهلش هستند.

یکدفعه آدم مى‌ بیند که کسروى آمد و کتابسوزى! مفاتیح الجنان هم جزو کتابهایى بود که سوزاند، کتابهاى عرفانى را هم سوزاند. البته کسروى نویسنده زبردستى بود، ولى آخرى دیوانه شده بود یا یک مغزى است که این مغز- بسیارى از شرقیها این طورى هستند که تا یک چیزى، چهار تا کلمه‌ اى یاد مى‌ گیرند ادعاشان خیلى بالا مى‌ شود.

کسروى آخرى ادعاى پیغمبرى مى‌ کرد- نمى‌ توانست به آن بالا برسد آنجا را مى‌ آورد پایین. این کتاب مفاتیح الجنان یک کتابى است که مال حاج شیخ عباس قمى نیست، شیخ عباس قمى، جمع کرده اینها را، ادعیه را جمع کرده در آنجا. این آدمى که کتاب مفاتیح الجنان را سوزانده یا یک روزى براى سوزاندن امثال کتاب مفاتیح الجنان درست کرده بود این نمى‌ دانست کتاب مفاتیح الجنان چى تویش است، شاید یک دفعه هم مناجات شعبانیه را هم نخوانده بود، فکرش این طور فکر نبود. این دعاهایى که در ماهها هست، در روزها هست، خصوصاً، در ماه رجب و شعبان و ماه مبارک رمضان، اینها انسان را همچو تقویت روحى مى‌ کند- اگر کسى اهلش باشد، ماها که نیستیم- همچو تقویت روحى مى‌ کند و همچو راه را براى انسان باز مى‌ کند و نور افکن است براى اینکه، این بشر را از این ظلمتها بیرون بیاورد و وارد نور بکند که معجزه‌ آساست. به این دعاها عنایت بکنید. گول بعض از نویسنده‌ ها و امثال کسروى را نخورید که ادعیه را تضعیف مى‌ کردند.».

 

صحیفه امام؛ ج 13، ص 32-33 

 

 

دیدگاه تان را بنویسید