نخستین روبات ردیاب خودکار در بدن

به گزارش سرویس علم و فناوری جی‌پلاس، دانشمندان آمریکایی از نوعی روبات زیستی رونمایی کرده‌اند که به عنوان ردیاب خودکار در داخل بدن حرکت می‌کند. محققان در یکی از تحقیقات خود در زمینه ترمیم دریچه قلب حیوانی، نوعی سوند رباتیک را طراحی کرده‌اند که راه خود را در امتداد دیواره‌های ضربان‌دار قلب باز می‌کند. این کار بدون هدایت و دخالت جراح و به خودی خود انجام شده است. جراحان بیش از یک دهه است که از روبات‌های هدایت‌شونده‌ای که با یک دسته کنترل شونده در خارج از بدن هدایت می‌شوند، برای جستجو در داخل بدن و با کمک نیروهای خارجی مانند نیروی مغناطیس کمک می‌گیرند. اما این نخستین باری است که از روبات خودکار برای این کار استفاده می‌شود.

این ویژگی خودکار بودن روبات‌ها در فرآیند عمل‌های جراحی به جراحان کمک می‌کند و با کاستن از خستگی جراحان، تمرکز آنها را برای عمل‌های دشوارتر بالا می‌برند. این ربات دقیقا مانند هواپیمایی کار می‌کند که خلبان آن را روی سیستم خودکار قرار می‌دهد و خودش به کارهای مهم دیگر می‌پردازد.

این ردیاب کاتتر یا سوند رباتیک با استفاده از نوعی حسگر تماسی نوری فعالیت می‌کند و جراحان نقشه‌ای از آناتومی قلب و اسکن‌های قبل از عمل را هم بررسی می‌کنند. در حسگر تماسی از هوش مصنوعی و الگوریتم‌های پردازش تصویری استفاده می‌شود تا موقعیت قرارگیری سوند رباتیک را در داخل قلب کنترل کنند.

گفتنی است که کاتتر در پزشکی، یک لوله نازک، معمولا بلند و قابل انعطاف و ساخته شده از مواد دارای کاربرد در پزشکی است که در طیف گسترده‌ای از توابع دانش پزشکی و بهداشت کاربرد دارد. کاتترها وسیله‌ای در خدمت پزشکی هستند که می‌توانند در بدن بیمار برای یک هدف معین استفاده شوند. با تغییر در مواد یا تنظیم شکل کاتتر در مرحله تولید، می‌توان به کاتتر برای قلب و عروق، ارولوژی، گوارش، سیستم عصبی، و برنامه‌های کاربردی چشمی دست یافت.

تصویربرداری و الگوریتم‌های یادگیری ماشینی هوش مصنوعی به حسگر نوری ردیاب سوند رباتیک که به ردیاب دیواری هم معروف است، کمک می‌کند که ویژگی‌های تصویری سوند را تشریح کند. در این حالت، سوند رباتیک از ابتدای قلب کار خود را شروع می‌کند و در امتداد دیواره حرکت می‌کند.

الگوریتم‌ها به سوند رباتیک کمک می‌کنند تا این سوند اطلاعاتی از بافت قلبی را که با آن در تماس است، به‌دست آورد. توانایی رباتیک در تصویرسازی و درک محیط، نیاز به تصویربرداری فلوروسکوپی را برطرف می‌کند. در این روش تصویربرداری، بیمار در معرض اشعه یونیزه قرار می‌گیرد.