به گزارش ایرنا، پیروز حناچی روز سه شنبه در همایش نما افزود: ما در آموزه های دینی خود داریم که خداوند زیباست و زیبایی را دوست دارد.
وی یادآورشد: در کشوری زندگی می کنیم که در آن علاوه بر مواهب طبیعی که خداوند عطا کرده،یکی از ظرفیت های آن ظرافت و تنوعی است که معماران طی تاریخ آفریده اند.
حناچی اظهار داشت: در بین کشورهای اسلامی کشوری مانند ایران نداریم که از این همه تنوع در زمینه معماری برخوردار باشد و این مزیت ماست.
شهردار تهران گفت: اگر بخواهیم منصفانه خود را نقد کنیم باید بپذیریم که نتوانسته ایم در تداوم آنچه را که داشته ایم در زندگی کنونی بکوشیم و کاری کنیم که این مفاهیم در زندگی جاری ساری باشد.
وی خاطر نشان کرد: شاید علت آنکه بسیاری از کشورها به شکل قابل قبولی در این زمینه موفقتر از ما بوده اند این باشد که ما در دوره معاصر در شهرها بیشتر به دنبال تخریب و بازسازی بوده ایم تا بهسازی و نوسازی.
حناچی ادامه داد: زیبایی حق مردم است و از خود باید بپرسید که چرا این اتفاق آنگونه که شایسته و بایسته است رخ نمی دهد و مردمی که این میزان عقبه ظریف دارند و هنرمندان دقیق را در عرصه های مختلف پرورش داده اند چه شده که در عصر کنونی اینگونه رفتار نمی کنند؟ و بی توجهی به کمیت و کیفیت از کجا آغاز شده است؟
شهردار تهران گفت: در دوران معاصر چه شده که در همه جا همه ساختماها شبیه هم می شود و مزیت های بومی را در طراحی ها از دست می دهیم و کمتر نمونه هایی از طراحی و معماری را می بینیم که خلاقیت داشته باشند و انسان را به تحسین وادارند.
وی اضافه کرد: برای این کار در حوزه مدیریت شهری نیازمند این هستیم که زشتی و زیبایی را بشناسیم و برای زیبایی تلاش کنیم.
شهردار تهران بیان کرد: بی دلیل نیست که در بسیاری از کشورهای دنیا این میزان بر روی ذوق و قریحه به منظور توجه به هنر، بالا بردن آستانه هنر،افزایش دانش عمومی و تقاضا برای زیبا کردن معابر و شهرها تلاش می کنند.
وی افزود: بسیاری از شهرها بخش مهمی از فضاهای خود را به توسعه هنر در حوزه های مختلف اختصاص می دهند.
حناچی یادآورشد: ما آن زمان می توانیم به زیبایی دامن بزنیم که تقاضا برای زیبایی را هم داشته باشیم.
شهردار تهران گفت: در شرایط کنونی این گونه است که ساختمان ها را می سازیم و سپس به فکر نما می افتیم در حالی که اینها در هم تنیده اند و از هم جدا نیستند و باید از ابتدا تمام این ساختار را یکجا طراحی کرد.
وی با اشاره به سطح اشغال در ساختمان ها، اظهار داشت: نسبت 40 به 60 فضای باز و بسته ساختمان ها و گاه 20 به 80 یا 10 به 90، خطرناک است، چون اگر تمام سطح شهر را بهره برداری، آسفالت یا ساختمان سازی کنیم، فضایی برای نفوذ آب باران به زمین نمی ماند و این می شود که امروز به علت برداشت بی رویه از ذخایر زیر زمینی شاهد وقوع فرونشست در سطح شهر هستیم.
حناچی خاطر نشان کرد: این وضعیت را باید تعدیل و همه جانبه به موضوع نگاه کرد، تک ساحتی دیدن تبعات بسیاری به دنبال دارد که نمی توان به آنها پاسخی داد.
شهردار تهران به سابقه ضابطه 40 به 60 در احداث بناها و ایجاد فضای باز اشاره کرد و گفت: هیچ مطالعه جدی نمی توان پیدا کرد که از کجا آمده است، یک دستورالعملی در طرح جامع 47 شهر آمده که حداکثر سطح اشغال 60 درصد باشد اما هیچ اشاره ای نشده که این 60 درصد چگونه توزیع شود.
وی ادامه داد: اصلاح این روش کار سختی است زیرا بسیاری از حوزه ها شکل گرفته اند و به راحتی نمی توان در آن تجدید نظر کرد اما در بخش های جدید می توان تغییر نگاه داشت و اگر کاری توجیه منطقی ندارد، آن را انجام نداد.
حناچی اضافه کرد: نما به تنهایی و جدای از ساختمان نیست و بخشی از معماری به شمار می آید و از ابتدا باید به معماری خوب اندیشید.
شهردار تهران گفت: بسیاری از بناهای منحصر به فردی که در دنیا وجود دارد از سویی به علت نوع معماری، نوع طراحی و معمارانی که آن را طراحی کرده و ساخته اند، معروف اند و زمینه جذب گردشگر به آن منطقه را ایجاد می کند.
وی بر لزوم استفاده از این فرصت ها تاکید کرد و از شهرداران مناطق خواست تا زمینه های آفرینش معماری بناهای جذاب و منحصر به فرد را فراهم کرد.
حناچی پل طبیعت را نتیجه یک رقابت حرفه ای میان معماران زبده کشور برشمرد و تاکید کرد: می توان از عقبه فرهنگی خود برای ارائه طرح ها در ساختمان سازی بهره گرفت و در رقابت فرهنگی در این زمینه خلاقیت منحصر به فردی داشت و در نهایت بالا بردن دانش و تقاضا نسبت به این موضوع ها را بالا برد.
تهرام/3001/ 1539
انتهای پیام وی یادآورشد: در کشوری زندگی می کنیم که در آن علاوه بر مواهب طبیعی که خداوند عطا کرده،یکی از ظرفیت های آن ظرافت و تنوعی است که معماران طی تاریخ آفریده اند.
حناچی اظهار داشت: در بین کشورهای اسلامی کشوری مانند ایران نداریم که از این همه تنوع در زمینه معماری برخوردار باشد و این مزیت ماست.
شهردار تهران گفت: اگر بخواهیم منصفانه خود را نقد کنیم باید بپذیریم که نتوانسته ایم در تداوم آنچه را که داشته ایم در زندگی کنونی بکوشیم و کاری کنیم که این مفاهیم در زندگی جاری ساری باشد.
وی خاطر نشان کرد: شاید علت آنکه بسیاری از کشورها به شکل قابل قبولی در این زمینه موفقتر از ما بوده اند این باشد که ما در دوره معاصر در شهرها بیشتر به دنبال تخریب و بازسازی بوده ایم تا بهسازی و نوسازی.
حناچی ادامه داد: زیبایی حق مردم است و از خود باید بپرسید که چرا این اتفاق آنگونه که شایسته و بایسته است رخ نمی دهد و مردمی که این میزان عقبه ظریف دارند و هنرمندان دقیق را در عرصه های مختلف پرورش داده اند چه شده که در عصر کنونی اینگونه رفتار نمی کنند؟ و بی توجهی به کمیت و کیفیت از کجا آغاز شده است؟
شهردار تهران گفت: در دوران معاصر چه شده که در همه جا همه ساختماها شبیه هم می شود و مزیت های بومی را در طراحی ها از دست می دهیم و کمتر نمونه هایی از طراحی و معماری را می بینیم که خلاقیت داشته باشند و انسان را به تحسین وادارند.
وی اضافه کرد: برای این کار در حوزه مدیریت شهری نیازمند این هستیم که زشتی و زیبایی را بشناسیم و برای زیبایی تلاش کنیم.
شهردار تهران بیان کرد: بی دلیل نیست که در بسیاری از کشورهای دنیا این میزان بر روی ذوق و قریحه به منظور توجه به هنر، بالا بردن آستانه هنر،افزایش دانش عمومی و تقاضا برای زیبا کردن معابر و شهرها تلاش می کنند.
وی افزود: بسیاری از شهرها بخش مهمی از فضاهای خود را به توسعه هنر در حوزه های مختلف اختصاص می دهند.
حناچی یادآورشد: ما آن زمان می توانیم به زیبایی دامن بزنیم که تقاضا برای زیبایی را هم داشته باشیم.
شهردار تهران گفت: در شرایط کنونی این گونه است که ساختمان ها را می سازیم و سپس به فکر نما می افتیم در حالی که اینها در هم تنیده اند و از هم جدا نیستند و باید از ابتدا تمام این ساختار را یکجا طراحی کرد.
وی با اشاره به سطح اشغال در ساختمان ها، اظهار داشت: نسبت 40 به 60 فضای باز و بسته ساختمان ها و گاه 20 به 80 یا 10 به 90، خطرناک است، چون اگر تمام سطح شهر را بهره برداری، آسفالت یا ساختمان سازی کنیم، فضایی برای نفوذ آب باران به زمین نمی ماند و این می شود که امروز به علت برداشت بی رویه از ذخایر زیر زمینی شاهد وقوع فرونشست در سطح شهر هستیم.
حناچی خاطر نشان کرد: این وضعیت را باید تعدیل و همه جانبه به موضوع نگاه کرد، تک ساحتی دیدن تبعات بسیاری به دنبال دارد که نمی توان به آنها پاسخی داد.
شهردار تهران به سابقه ضابطه 40 به 60 در احداث بناها و ایجاد فضای باز اشاره کرد و گفت: هیچ مطالعه جدی نمی توان پیدا کرد که از کجا آمده است، یک دستورالعملی در طرح جامع 47 شهر آمده که حداکثر سطح اشغال 60 درصد باشد اما هیچ اشاره ای نشده که این 60 درصد چگونه توزیع شود.
وی ادامه داد: اصلاح این روش کار سختی است زیرا بسیاری از حوزه ها شکل گرفته اند و به راحتی نمی توان در آن تجدید نظر کرد اما در بخش های جدید می توان تغییر نگاه داشت و اگر کاری توجیه منطقی ندارد، آن را انجام نداد.
حناچی اضافه کرد: نما به تنهایی و جدای از ساختمان نیست و بخشی از معماری به شمار می آید و از ابتدا باید به معماری خوب اندیشید.
شهردار تهران گفت: بسیاری از بناهای منحصر به فردی که در دنیا وجود دارد از سویی به علت نوع معماری، نوع طراحی و معمارانی که آن را طراحی کرده و ساخته اند، معروف اند و زمینه جذب گردشگر به آن منطقه را ایجاد می کند.
وی بر لزوم استفاده از این فرصت ها تاکید کرد و از شهرداران مناطق خواست تا زمینه های آفرینش معماری بناهای جذاب و منحصر به فرد را فراهم کرد.
حناچی پل طبیعت را نتیجه یک رقابت حرفه ای میان معماران زبده کشور برشمرد و تاکید کرد: می توان از عقبه فرهنگی خود برای ارائه طرح ها در ساختمان سازی بهره گرفت و در رقابت فرهنگی در این زمینه خلاقیت منحصر به فردی داشت و در نهایت بالا بردن دانش و تقاضا نسبت به این موضوع ها را بالا برد.
تهرام/3001/ 1539
کپی شد
