آنها، آنها را دارند، بنابراین ما به آنها نیاز داریم. این استدلال اساسی برای کره جنوبی هایی است که می خواهند کشورشان سلاح های هسته ای خود را توسعه دهد.
به گزارش جماران به نقل از سى ان ان این در مورد نیاز به محافظت از خود در برابر یک همسایه شمالی متجاوز است که در حال حاضر به جز نام یک قدرت هسته ای است و رهبرش کیم جونگ اون قول داده است که زرادخانه خود را "افزایش تصاعدی" کند.
استدلال متقابل، که مدتهاست سئول را از تعقیب بمب منع کرده است، در پیامدهای احتمالی آن نهفته است. توسعه تسلیحات هسته ای نه تنها روابط این کشور با ایالات متحده را برهم می زند، بلکه احتمالاً تحریم هایی را به دنبال خواهد داشت که می تواند دسترسی سئول به انرژی هسته ای را خفه کند. و این یعنی چیزی از مسابقه تسلیحاتی منطقه ای که تقریباً به طور اجتناب ناپذیری برانگیخته می شود.
اما به نظر می رسد که کره جنوبی ها در کدام سمت بحث قرار دارند در حال تغییر است.
ده سال پیش، درخواست برای سلاح هسته‌ای کره جنوبی ایده‌ای حاشیه‌ای بود که پوشش جدی چندانی نداشت. امروز به یک بحث اصلی تبدیل شده است.
نظرسنجی های اخیر نشان می دهد که اکثریت مردم کره جنوبی از برنامه تسلیحات هسته ای کشورشان حمایت می کنند. رشته‌ای از دانشگاهیان برجسته که زمانی از این ایده دوری می‌کردند، طرف خود را تغییر داده‌اند. حتی رئیس جمهور یون سوک یول نیز این ایده را مطرح کرده است.
پس چه چیزی تغییر کرده است؟ سوال قدیمی، جواب جدید
برای حامیان، سئول در حال توسعه تسلیحات هسته ای خود در نهایت به این سوال قدیمی پاسخ می دهد: "آیا واشنگتن در صورت وقوع جنگ هسته ای سانفرانسیسکو را برای سئول به خطر می اندازد؟"
در حال حاضر، کره جنوبی تحت استراتژی بازدارندگی گسترده واشنگتن قرار دارد که شامل چتر هسته ای می شود، به این معنی که ایالات متحده موظف است در صورت حمله به آن کمک کند.
برای برخی، این اطمینان کافی است. اما جزئیات دقیق این که این "کمک" چه شکلی می تواند داشته باشد کاملاً روشن نیست. همانطور که این سوال قدیمی اشاره می کند، در مواجهه با احتمال حمله هسته ای تلافی جویانه در خاک ایالات متحده، واشنگتن دلیل قانع کننده ای برای محدود کردن دخالت خود خواهد داشت.
شاید بهتر باشد آن وقت سوال نپرسیم. همانطور که چئونگ سونگ چانگ از موسسه سجونگ می گوید: "اگر کره جنوبی سلاح هسته ای داشته باشد، ما می توانیم به حمله کره شمالی پاسخ دهیم، بنابراین دلیلی برای دخالت ایالات متحده وجود ندارد."
دلایل دیگری نیز وجود دارد که کره جنوبی جهش چند دهه ای ایمان خود را به حمایت از ایالات متحده زیر سوال می برد. در میان آنها دونالد ترامپ بزرگ جلوه می کند. رئیس جمهور سابق ایالات متحده، با اشاره به هزینه های انجام شده، تمایل خود را برای خروج 28500 سرباز آمریکایی از کره جنوبی پنهان نکرد و این سوال را مطرح کرد که چرا ایالات متحده باید از این کشور محافظت کند. با توجه به اینکه ترامپ قبلاً نامزدی ریاست جمهوری خود را برای انتخابات 2024 اعلام کرده است، این موضوعی است که هنوز ذهن مردم را به خود مشغول می کند.
آنکیت پاندا از مؤسسه صلح کارنگی گفت: «ایالات متحده به سادگی به اندازه گذشته قابل اعتماد نیست. حتی اگر دولت بایدن مانند یک دولت سنتی ایالات متحده رفتار کند و همه سیگنال‌های اطمینان‌بخش درست را به کره جنوبی ارائه دهد... سیاست‌گذاران باید احتمال انتخاب مجدد دولت آمریکا را در ذهن خود نگه دارند.
اما از دست دادن ایمان فراتر از ترامپ است.
اخیراً، رئیس جمهور یون سوک یول این ایده را مطرح کرد که در صورت تشدید تهدید کره شمالی، تسلیحات هسته ای تاکتیکی ایالات متحده در شبه جزیره یا کره جنوبی دارای «قابلیت های هسته ای خود» است. رد هر دو ایده توسط واشنگتن آشکار بوده است. هنگامی که یون در این ماه گفت که سئول و واشنگتن در حال گفتگو در مورد تمرینات هسته ای مشترک هستند، در همان روز از جو بایدن، رئیس جمهور جو بایدن پرسیده شد که آیا واقعاً چنین گفتگوهایی در جریان است یا خیر. او به سادگی پاسخ داد: "نه."
پس از اظهارات یون، سخنگوی وزارت دفاع ایالات متحده، سرتیپ. ژنرال پت رایدر تعهد ایالات متحده به استراتژی بازدارندگی گسترده را تکرار کرد و گفت که "تا به امروز (استراتژی) کارآمد بوده و بسیار خوب عمل کرده است."
یون در مصاحبه‌ای با روزنامه چوسان ایلبو که در 2 ژانویه منتشر شد، درباره این تضمین‌ها گفت: «ممکن است مردم ما را فقط با آن متقاعد کنیم.»
اما در مصاحبه دیگری با وال استریت ژورنال در حاشیه داووس هفته گذشته، یون به این اظهارات پاسخ داد و گفت: «من نسبت به بازدارندگی گسترده ایالات متحده کاملاً مطمئن هستم».
یک پیام متناقض به ندرت نگرانی های طرفین بحث را برطرف می کند.
حد وسط؟
روز پنجشنبه، اندیشکده ایالات متحده، مرکز مطالعات استراتژیک و بین‌المللی (CSIS)، چیزی را پیشنهاد داد که ممکن است راه میانی به نظر برسد - ایجاد «چارچوبی برای برنامه‌ریزی هسته‌ای مشترک» که می‌تواند «به ایجاد پیوندهای اعتماد قوی‌تر بین کشورهای عضو کمک کند». متحدان در شرایط فعلی.»
این سازمان می‌گوید این چارچوب می‌تواند «شبیه به یک گروه برنامه‌ریزی ناتو برای استفاده از سلاح‌های هسته‌ای باشد، با برنامه‌ریزی دوجانبه و سه جانبه (با ژاپن) و کنترل آن در دست ایالات متحده باقی بماند».
اما CSIS تصریح کرد که از «استقرار سلاح‌های هسته‌ای تاکتیکی ایالات متحده در شبه جزیره یا چشم پوشی کره جنوبی برای خرید تسلیحات هسته‌ای خود» حمایت نمی‌کند.
سایر کارشناسان نیز مانند پروفسور جفری لوئیس، کارشناس منع گسترش سلاح های هسته ای در موسسه میدلبری در کالیفرنیا، برنامه ریزی و تمرین های مشترک را "گزینه های واقعی تر از سلاح های هسته ای یا اشتراک هسته ای" می دانند.
برای برخی از حزب محافظه کار یون این به سادگی کافی نیست. آنها می بینند که کره جنوبی عاری از سلاح هسته ای توسط یک کره شمالی مجهز به سلاح هسته ای تهدید می شود و چیزی کمتر از استقرار مجدد تسلیحات هسته ای ایالات متحده در شبه جزیره کره نمی خواهند.
به نظر می رسد سرنوشت آنها ناامید شدن است. واشنگتن تسلیحات تاکتیکی خود را در سال 1991 پس از چندین دهه استقرار از کره جنوبی خارج کرد و هیچ نشانه ای وجود ندارد که آن تصمیم را تغییر دهد.
بروس کلینگنر از بنیاد هریتیج گفت: «بازگرداندن تسلیحات اتمی ایالات متحده به شبه جزیره هیچ منطق نظامی ندارد.
یافتن آنها در حال حاضر بسیار سخت است، هدف قرار دادن سکوهای تسلیحاتی و برداشتن تسلیحات از روی آنها و قرار دادن آنها در پناهگاهی در کره جنوبی، که هدف بسیار فریبنده ای برای کره شمالی است، بسیار سخت است. توانایی های شما را تنزل داده است.
ریزش هسته ای
این باعث می شود بسیاری از کره جنوبی فقط یک گزینه را ببینند - و برخی دیگر صبر خود را از دست می دهند.
چئونگ، که اخیراً به کره جنوبی گرویده است و بمب را به دست آورده است، معتقد است که استراتژی بازدارندگی گسترده قبلاً به حد خود در برخورد با کره شمالی رسیده است و تنها یک کره جنوبی مجهز به سلاح هسته ای می تواند از جنگ جلوگیری کند.
البته کره شمالی خواهان تسلیحات هسته ای کره جنوبی نیست. اکنون آنها می توانند ارتش کره جنوبی را نادیده بگیرند.
اما آنها باید عصبی باشند، (زیرا اگر کره جنوبی تصمیم بگیرد بمب را دنبال کند) مواد هسته ای برای ساخت بیش از 4000 سلاح هسته ای را در اختیار دارد.
با این حال، تنها ترس از برهم زدن روابط با ایالات متحده نیست که سئول را از چنین مسیری باز می دارد. اگر کره جنوبی از معاهده منع گسترش تسلیحات هسته ای (NPT) خارج شود، تأثیر آن بر سیستم انرژی هسته ای داخلی آن احتمالاً سریع و ویرانگر خواهد بود.
اول از همه، گروه تأمین‌کنندگان هسته‌ای مواد شکافت‌پذیر را به کره جنوبی قطع می‌کند، کره‌ای که برای همه مواد شکافت‌پذیر خود به تأمین‌کنندگان خارجی متکی است. کلینگنر گفت، این می تواند منجر به تحریم های بین المللی شود.
جت های کره جنوبی و آمریکا در رزمایش هوایی مشترک در 18 نوامبر 2022 شرکت می کنند.
سپس مسابقه تسلیحاتی منطقه‌ای است که احتمالاً آن را تحریک می‌کند، و چین همسایه به صراحت اعلام کرده است که چنین افزایشی را تحمل نخواهد کرد.
پروفسور آندری لانکوف، کارشناس قدیمی کره شمالی از دانشگاه کوکمین، می گوید: احتمالاً چین ناراضی خواهد بود و اساساً برای جلوگیری از هسته ای شدن کره جنوبی دست از کار نمی کشد.
با توجه به پیامدهای احتمالی، سئول ممکن است بهتر از ضمانت هایی که از قبل از سوی ایالات متحده ارائه شده است راحت باشد.
28500 سرباز آمریکایی در شبه جزیره دارای اثری بسیار واقعی هستند. در صورت بروز خصومت بین دو کره، دخالت نکردن آمریکا به سادگی اجتناب ناپذیر است. ما در بازی پوست داریم.»
در نهایت، کسانی نیز هشدار می دهند که حتی اگر کره جنوبی به سلاح هسته ای دست پیدا کند، مشکلات آن به سختی از بین می رود.
لوئیس در موسسه میدلبری گفت: بنابراین چیز خنده‌دار در مورد سلاح‌های هسته‌ای این است که سلاح‌های شما تسلیحات خود را خنثی نمی‌کنند.
