کشتار 2021 غزه، آغاز یک خاورمیانه جدیدتر

به گزارش جماران، «حیدر عید» دانشیار دانشگاه الاقصی در غزه در مطلبی در شبکه الجزیره نوشت: در سال 2019، در مقاله ای که برای الجزیره نوشتم تکرار کردم که ما فلسطینیان غزه، قبلاً انتخاب خود را انجام داده ایم. نوشتم: «ما در حالی که از قاتلان خود سپاسگزاریم، با مرگ آهسته و بی آبرو نخواهیم مرد.» مبارزه ما غیر فرقه ای است، مبارزه ای که در اصول اساسی اعلامیه بین المللی حقوق بشر گنجانده شده است، هرچقدر هم که رسانه های ریاکار غربی سعی در پنهان کردن حقیقت دارند.

اکنون آپارتاید اسرائیل تصمیم گرفته است بار دیگر بمباران خونین علیه یکی از پرجمعیت ترین مناطق روی زمین یعنی نوار غزه را آغاز کند. باز هم، قربانیان شامل غیرنظامیان بی گناه هستند: کودکان، زنان و مردان. حدود 200 فلسطینی از جمله 40 کودک به شهادت رسیده اند. در 15 مه، ده ها فلسطینی فقط در خیابان الوحده در مرکز شهر غزه قتل عام شدند.

کادر پزشکی نیز در امان نمانده اند. در شانزدهم ماه مه، دکتر «ایمن ابوعلوف» رئیس بخش طب داخلی مجتمع پزشکی الشفا، همراه با بیشتر اعضای خانواده اش کشته شد.

اسرائیل با هواپیماهای جنگنده اف -16 ساخت آمریکا ده ها ساختمان مسکونی و صدها خانه را بمباران و تخریب کرده است.

چند روز است که خدمه آمبولانس و دفاع مدنی در تلاشند فلسطینیانی را که در زیر آوار دفن شده اند، از زیر آوار نجات دهند. برخی از آنها با استفاده از تلفن های همراه خود خواستار کمک قبل از آخرین نفس هایشان هستند.

پیام برای ما کاملاً واضح است -رژیم صهیونیستی کشتار مردم را دنبال می کند!

بار دیگر، اسرائیل آپارتاید دکترین ضاحیه خود را به کار گرفت - طرحی برای قتل عام و ویرانی که توسط «گادی آیزنکوت» فرمانده نظامی صهیونیستی پس از جنگ اسرائیل در 2006 در لبنان، شرح داده شد.

آیزنکوت با محاصره محله ضاحیه بیروت با بمباران هوایی 34 روزه، اعلام کرد که «آنچه در محله ضاحیه بیروت در سال 2006 اتفاق افتاد، در هر روستایی اتفاق خواهد افتاد ... از نظر ما، اینها روستاهای غیرنظامی نیستند، آنها پایگاه های نظامی هستند.»

به عبارت دیگر، هر ساکن غزه  حتی یک نوزاد یک روزه، یک هدف قانونی نظامی برای رژیم اسرائیل است.

هدف نهایی اسرائیلی ها این است که فلسطینیان را مورد خشونت قرار دهند تا از هر گونه مقاومت و هرگونه ادعا در مورد سرزمین خود دست بردارند. همانطور که «موشه یعالون» وزیر جنگ پیشین در سال 2002 گفت، برای ارتش اسرائیل، پیروزی «هدف قرار دادن این شعور فلسطینی و عربی» است که «تروریسم و ​​خشونت (بخوانید مقاومت) ما را شکست نخواهد داد.»

همانند قتل عام های قبلی، این بار نیز اسرائیل و فلسطینیان - ستمگر و مظلوم - به عنوان «دو طرف درگیری» برابری می کنند و آنچه که از نظر قوانین بین المللی مقاومت قانونی است در همان سطح قرار می گیرد که یک اشغال غیرقانونی بی رحمانه است. «جو بایدن» رئیس جمهور آمریکا می گوید آپارتاید اسرائیل حق دفاع از خود را دارد. این واقعیت که اسرائیل دارای یک ارتش واقعی است، به طور نامتناسبی از قدرت شلیک بیشتری برخوردار است و یک اشغالگر است، و همچنین تفاوت فاحش در تعداد کشته ها مانند همیشه نادیده گرفته می شود. بایدن، بوریس جانسون، آنگلا مرکل و دیگر رهبران غربی و «اعراب متحد آنها» قادر به دیدن انسانیت فلسطینیان نیستند.

علیرغم تمام شواهد، آنها تشخیص نمی دهند که این یک استعمارگری است، که توسط یک قدرت استعمارکننده به منظور پاک سازی و مشروعیت بخشیدن به مستعمره خود، بومی سازی، تمیز کردن یک مکان از مردم بومی آغاز شده است. آنچه در غزه رخ می دهد، نسل کشی تدریجی است و نه «یک عملیات امنیتی». و با این حال از فلسطینیان خواسته می شود که در معرض مرگ آهسته قرار بگیرند، بی هدف بمیرند، هیچ گونه عصیانی نشان ندهند و بپذیرند که اگر در مقابل مقاومت کنند، این تقصیر خودشان است.

سوالی که ذهن فلسطینیان را درگیر خود می کند این است: چرا این اتفاق 27 سال پس از سقوط رژیم آپارتاید آفریقای جنوبی مجاز است بیفتد؟ ما می دانیم که اسرائیل چرا این کار را می کند. این پاکسازی قومی مردم فلسطین است. گفتنی است که دو سوم ساکنان غزه پناهندگانی هستند که حق بازگشت خود را دارند که در قطعنامه 194 مجمع عمومی سازمان ملل متحد مقرر شده است.

در غزه، ما می دانیم که اسرائیل جنایاتش را ادامه می دهد زیرا هرگز در قبال هیچ یک از قتل عام هایی که مرتکب شده است، پاسخگو نبوده است. ما همچنین می دانیم که این جنایات بیشتر و بدتر انجام خواهد شد. سازمان ملل، اتحادیه اروپا، اتحادیه عرب، به اصطلاح «جامعه بین المللی» در کل، مردم فلسطین را زیر پا گذاشته اند و این کار را ادامه خواهند داد.

سواال این است: افرادی که آزادی را دوست دارند چه چیزهایی را باید از نظر مرگ و نابودی ببینند تا سخنان حمایتی خود را به عمل تبدیل کنند؟ چه چیزی بیش از اجساد مرده صدها کودک فلسطینی؟ هیچ کودکی اعم از یهودی، هندو، مسلمان، مسیحی یا هر دین دیگری نباید ببیند که کودکان فلسطینی در حال حاضر چه می کشند.

فلسطینی ها دیگر دستورات به اصطلاح «جامعه بین المللی» را که همچنان به حمایت از اسرائیل و سرپوش گذاشتن بر جنایات جنگی آن ادامه می دهد، نمی پذیرند. با توجه به فداکاری های عظیم مردم ما، هرگونه صحبت در مورد بهبود شرایط ظلم و ستم ما خیانت به قربانیان فلسطینی در جنایات جنگی اسرائیل است.

ما وعده و وعید نمی خواهیم. ما می خواهیم به سرزمین هایمان برگردیم و می خواهیم با حقوق کامل خود در قوانین بین المللی در آنها زندگی کنیم.

مسئولیت اخلاقی هر فردی که به آزادی اعتقاد دارد، این است که اطمینان حاصل کند که نسل کشی و آپارتاید دوباره تکرار نمی شود.

به همین دلیل است که اکنون می گوییم جنبش بایکوت، عدم سرمایه‌ گذاری و تحریم اسرائیل نه تنها بر عهده سازمان های جامعه مدنی بلکه تک تک افراد است. این کاری است که همه ما می توانیم انجام دهیم. ما می توانیم کالاهای اسرائیلی و نهادهای اسرائیلی را تحریم کنیم، و رژیم صهیونیستی را مجازات کنیم.

اگر این کار را با هم و همبستگی انجام دهیم ، فقط در این صورت است که اسرائیل شروع به تجدید نظر در مورد آنچه که در حق فلسطینی ها کرده است می کند.

غزه می تواند جرقه ای باشد که فلسطینی متفاوت را بین رود اردن و مدیترانه در قلب خاورمیانه آغاز می کند. قیام کنونی در کرانه باختری و شهرهای فلسطین می تواند تولد واقعیت جدیدی باشد که با پایان یافتن راه حل نژادپرستانه دو کشور و ایجاد یک دولت دموکراتیک سکولار در سرزمین تاریخی فلسطین، یک کشور فراگیر، مشخص می شود. مانند آفریقای جنوبی.

بگذارید جنگ غزه در سال 2009 مانند قتل عام 1960 شارپویل در آفریقای جنوبی باشد، که در آن پلیس آپارتاید سفید به سمت معترضان سیاه پوست غیرمسلح آتش گشود و جنبشی را به بار آورد که آپارتاید را به هم زد. بگذارید کشتار 2021 در غزه آغاز یک خاورمیانه جدیدتر، با دموکراتیک تر، با یک دولت سکولار و دموکراتیک فلسطین باشد که بدون در نظر گرفتن مذهب، نژاد و جنسیت، با همه شهروندانش برابر رفتار کند.