برخی از وقایع شرح داده شده در این وب سایت انگلیسی، در صورت تأیید ممکن است مصداق جرائمی مانند حمله و تجاوز جنسی باشد. پلیس لندن این رویدادها را «عمیقاً نگران کننده» خوانده و قربانیان را تشویق کرده که برای دادن گزارش جنایات احتمالی به مراکز پلیس مراجعه کنند.

 

به گزارش جماران، حرف زدن از خشونت، باعث کاهش آن می ‌شود، این موضوع دوباره اثبات شد، موضوعی که ابتدا با جنبش «من هم» METOO مطرح شد.

کارزار Everyone's Invited؛ «همه دعوتند» این روزها به راه افتاده و جوانان در قالب آن، از آزارهایی می ‌نویسند که جسم و روحشان را آزرده است. 

تاکنون 11,190 جوان در انگلیس به کارزاری پیوسته ‌اند که در آن داستان تجربه خود از آزار جنسی به دست همکلاسی ‌هایشان در دوران مدرسه را بازگو می‌ کنند.

 

Untitled

 

این افراد به وب سایتی به نام «همه دعوتند» که به همین منظور ساخته شده وارد می ‌شوند و تجربه خود را به طور ناشناس در آنجا تعریف می ‌کنند. شمار مطالب همرسان شده در وب سایت «همه دعوتند» طی سه هفته اخیر به شدت افزایش یافته و کاربران گاه داستان ‌های تکان‌ دهنده ‌ای از تجربیات خود را در در این رسانه بیان می‌ کنند.

ایجاد این وب سایت ایده «سوما سارا» جوان 22 ساله ‌ای بوده است که می‌ گوید خودش در جمع نوجوانان هم ‌سن و سالش «فرهنگ» رایج تجاوز به عنف را تجربه کرده و پس از گفت و گو با دوستانش تصمیم گرفته علیه این مشکل فراگیر اقدامی انجام دهد.

 

Somamm

 

او به خبرگزاری رویترز گفت: «من از زمانی حرف می ‌زنم که برخی رفتارهای غیر عادی، عادی‌ سازی شده است، رفتارهایی مانند همرسان کردن عکس ‌های خصوصی بدون رضایت شخص، یا متلک ‌های جنسیتی آزاردهنده. وقتی این چیزها عادی شود، در واقع راه برای اقدامات جنایتکارانه شدیدتر مانند خشونت و تجاوز جنسی گشوده می ‌شود.»

«میدو واکر» دختر بازیگر «پاول واکر» بخشی از این تیم شد و نفوذ این وب سایت را به ایالات متحده گسترش داد.

بیشتر تجربیات منتشر شده در سایت «همه دعوتند» درباره بدرفتاری پسران با دختران است، اما برخی گزارش ‌ها نیز درباره سوء استفاده جنسی پسر از پسر، دختر از دختر و دختر از پسر است. در برخی موارد هم پیام ‌های پسرانی دیده می ‌شود که از مواردی از آزار جنسی که شاهد آن بوده، یا خود عامل آن بوده‌ اند، ابراز انزجار کرده ‌اند.

 

_117740446_gettyimages-1033774340-1

 

برخی از وقایع شرح داده شده در این وب سایت انگلیسی، در صورت تأیید ممکن است مصداق جرائمی مانند حمله و تجاوز جنسی باشد. پلیس لندن این رویدادها را «عمیقاً نگران کننده» خوانده و قربانیان را تشویق کرده که برای دادن گزارش جنایات احتمالی به مراکز پلیس مراجعه کنند. «سیمون بیلی» افسر ارشد پلیس و مسئول امور محافظت از کودکان انگلیس گفته است: «پیش ‌بینی می ‌کنیم تعداد زیادی گزارش و شکایت وارد سیستم بشود.»

این افسر ارشد گفت: «این همان جنبش «من هم» برای مدارس است. این تنها نوک کوه یخ است.»

کسانی که در «همه دعوتند» پیام می ‌گذارند، حق ندارند از افراد نام ببرند، اما می ‌توانند نام مدرسه یا دانشگاه خود را ذکر کنند.

 

skynews-charlotte-edwards-harassed_5323420

 

خبرگزاری رویترز با استناد به این پیام ها نوشته است که گزارش آزارهای جنسی در میان نوجوانان مدارس ویژه و برجسته انگلیس نیز کمتر از بقیه آموزشگاه‌ ها نیست.

 

773x435_cmsv2_28f835ad-7225-591b-b8d2-2e377522e989-5511166

 

نظیر چنین کارزاری پیش از این در استرالیا نیز به راه افتاده است.

این همان جنبش «من هم» برای مدارس است

کارزار «من هم» در اکتبر 2017 و پس از خیل گزارش ‌ها و اخبار گسترده تعرضات و آزارهای جنسی در اروپا و آمریکا علیه این تجاوزات با هشتگ انگلیسی Metoo در شبکه ‌های اجتماعی به راه افتاد و هدف از آن بیان آزار‌های جنسی علیه افراد و رسوا کردن آزاردهندگان بوده است.

«شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد»، این جمله، محور اساسی هشتگ #Metoo (من هم) بود و زنان در قالب این هشتگ، از آزارهایی می ‌نویسند که جسم و روحشان را آزرده است. 

 

metoo+hands

 

«من هم» جمله آشنایی برای زنان است، جمله‌ ای که اگرچه زیاد گفته و شنیده می ‌شود، اغلب اوقات با صدای آهسته، پشت درهای بسته می ‌ماند تا مبادا کسی آن را بشنود و انگشت اتهام را به سمت خود فرد آزاردیده برگرداند. مقصر شناختن قربانی، چیزی است که همه ما کم و بیش با آن آشناییم. مواقع زیادی بوده که از موضوعی گلایه کرده ‌ایم، خشونتی را گزارش داده‌ ایم یا درباره چیزی اعتراض کرده ‌ایم و به جای مقصر شناختن فرد مزاحم و آزارگر، خودمان را نشانه گرفته ‌اند که اگر چنین بود، چنان نمی‌ شد و اگر چنان نبود، این اتفاق نمی ‌افتاد. اما وقتی کار به گزارش آزار جنسی می ‌رسد، اوضاع پیچیده ‌تر هم می ‌شود؛ تابویی که به سختی از آن سخن گفته می ‌شود و اغلب به جز پچ ‌پچ ‌هایی، صدای بلندتری درباره رفتار زشت فرد متجاوز شنیده نمی‌ شود.

اما جنبش «من هم» راه افتاد تا به قربانیان آزار جنسی این جرات را بدهد که با صدای بلند، از تجاوز یا آزار جنسی حرف بزنند، فرد متجاوز را افشا کنند و بدون نگرانی از این که چه برچسبی قرار است به آنها بخورد، حاشیه امنیت افراد متجاوز را، از این که مطمئن باشند همه چیز در سکوت سپری خواهد شد، بر هم بزنند.

 

42234401_303

 

«من هم» از کجا شروع شد؟

این هشتگ بعد از آن گسترش پیدا کرد که در پی افشای آزار جنسی یک تهیه کننده هالیوود، «الیسا میلانو» بازیگر مشهور سینمای آمریکا در توئیترش خواستار اعلام تجربیات دیگران درباره آزار یا تجاوز جنسی با استفاده از کلمه Metoo شد. در پی این فراخوان، این هشتگ به طور میلیونی مورد استقبال کاربران شبکه‌ های مجازی قرار گرفت و کاربرانی از سراسر دنیا به بیان خاطراتشان درباره آزار جنسی یا همدردی و همراهی با قربانیان این اتفاق پرداختند.

افشای آزار جنسی «هاروی واینستین» تهیه‌ کننده بسیاری از مشهورترین فیلم‌ های سینمایی، باعث شد رفته رفته افراد بیشتری شجاعت پیدا کرده و به این موج افشاگری بپیوندند تا آنجا که بیش از 50 زن به جرم تجاوز و آزار جنسی، از او شکایت کردند و باعث شدند این چهره، به سزای اعمالش طی دهه‌ های گذشته برسد.

 

574211467-harvey-weinstein-iIgN0XEPTea

 

او که در ابتدا منکر این آزارها می ‌شد، در نهایت با بالا گرفتن موج افشاگری‌ ها، مجبور شد از هیات مدیره شرکتش استعفا کند، از آکادمی اسکار کنار گذاشته شد و همچنین عضویتش در آکادمی هنرهای سینمایی و تلویزیونی انگلیس (بفتا) به تعلیق درآمد و رفتار‌های او را «غیرقابل قبول و برخلاف ارزش‌های بفتا» خواندند.

«من هم»، نمونه‌ ای جهانی برای افشاگری

قبلا هم هشتگ ‌هایی برای افشای آزار جنسی ایجاد شده بود، مواردی مانند #YesAllWomen (بله، همه زنان) که در سال 2014 ترند شد یا #WhatWereYouWearing (چه لباسی پوشیده بودی) که تلاش داشت نشان دهد متجاوز باید مقصر شناخته شود نه فردی که آزاردیده، با این حال بعد از چند سال دوباره استقبال از یک هشتگ جدید با موضوع آزار جنسی نشان داد چقدر آتش‌ های زیر خاکستری وجود داشته که با یک جرقه، دوباره شعله‌ ور شده ‌اند و حتی خاطراتی از آزارهای کودکی در همراهی با این هشتگ مطرح شد.

 

newFile-3

 

شاید برای همین هم بود که این حرکت اجتماعی، به بیان خاطرات محدود نماند بلکه شکل‌ های تازه‌ تری پیدا کرد و در قالب هشتگ‌ های مختلف، تلاش کرد راهکارهایی برای جبران و پیشگیری پیدا کند، عبارت ‌هایی مانند #HowIWillChange (چطور تغییر خواهم کرد) که مردان برای تغییر رفتارهایشان راه انداختند و همچنین هشتگ #IBelieveinYou (به تو باور دارم) تلاش کردند شکاف ایجاد شده بین زنان و مردان بر اثر بیان این تجربیات تلخ را پر کنند و به آینده به چشم دنیایی با آزارهای کمتر نگاه کنند. دنیایی که خشونت‌ کمتری در آن اتفاق بیفتد و در صورت مواجهه با خشونت از آن حرف زده شود و قربانی تنها نماند، همانطور که «مارتین لوترکینگ» گفته: «مرگ تو درست از لحظه‌ای آغاز می ‌شود که در برابر آنچه مهم است سکوت می ‌کنی.»

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
10 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.