ترامپ، بن زاید و نتانیاهو که هر کدام در یک بحران گرفتار هستند تلاش می کنند با توافقنامه عادی سازی روابط امارات و رژیم اشغالگر اسرائیل از این بحران ها بیرون بیایند.
به گزارش جماران، نشریه انگلیسی آبزرور نوشت:توافقنامه عادی سازی روابط امارات متحده عربی با اسرائیل چیزی برای حل بن بست فلسطین ارائه نمی کند.
این نشریه نوشت: تدوین کنندگان این توافق در هفته پیش برای عادی سازی روابط میان اسرائیل و امارات یعنی«دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا و «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم اسرائیل و «محمد بن زاید»ولیعهد ابوظبی در توصیف توافق به «تاریخی» هر کدام شان منفعت و مصلحت شخصی دارند ولی هر گونه نزدیکی «بر اساس نابودی امیدهای فلسطینی های برای تشکیل کشور مستقل فلسطین» مشکوک و متزلزل است. این توافقنامه یک ننگ است و پر واضح خواهد شد که یک اشتباه تاریخی است.
این نشریه در ادامه نوشت: ترامپ رئیس جمهور آمریکا هیچ فرصتی را برای آن که همه چیز را به نام خود کند از دست نمی دهد.
آبزرور در ادامه نوشت: ترامپ در حالی به سمت انتخابات نوامبر آینده پیش می رود که احتمال شکست وی در آن بسیار زیاد است. به همین دلیل مانند فردی که در حال غرق شدن است از کمک هر کسی استقبال می کند. به رغم همه هیاهو و خشم از سال 2017 به ویژه پس از مذاکراتش با کره شمالی و افغانستان اما رئیس جمهور آمریکا نتوانست در سیاست خارجی دستاوردی داشته باشد. طرح« قرارداد قرن»برای حل نزاع فلسطنیی ها و اسرائیلی ها به شکل مفتضحانه شکست خورد. به همین دلیل معاهده اخیرا را در بوق و کرنای کرد انگار که موفقیتی بزرگ است.
این نشریه در ادامه نوشت: نتانیاهو نیز امیدوار است که توافقنامه عادی سازی روابط با امارات میراث مخدوش اش را به عنوان کسی که طولانی ترین دوران نخست وزیر را در سرزمین های اشغالی داشت نجات دهد. چهره و جایگاه نتانیاهو را سلسله ای از ضربه ها تخریب کرد، وی در سه دوره انتخابات پشت سر هم برای دستیابی به اکثریت برای حکومت شکست خورد و در دادگاه ها به اتهام فساد در حال محاکمه است و شیوه رسیدگی به بحران کرونا توسط وی نیز مورد انتقاد گسترده قرار گرفته است.
آبزرور در ادامه نوشت: نتانیاهو روابطش با ترامپ را مورد بهره برداری قرار داد و از این روابط به چیزهای زیادی دست یافت مانند به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل توسط دولت ترامپ و قطع حمایت آمریکا از فلسطینی ها. ولی بازهای داخل دولت آمریکا این تابستان در حمایت از طرح نتانیاهو برای الحاق مناطقی از کرانه باختری تردید کردند. از آن جایی که ترامپ در راه خروج از کاخ سفید است بنابراین نتانیاهو نیازمند یک پیروزی بود.
این نشریه همچنین نوشت:محمد بن زاید نیز به نوبه خود نیاز به یک تحول مهم دارد که به او کمک کند زیرا حمایت وی از جنگ فاجعه باری که عربستان در یمن هدایت می کند و دخالتش در لیبی به کشورش و موضع بین المللی اش آسیب جدی زد. این توافقنامه به او احترامی که می خواهد می دهد و به او اجازه می دهد همکاری امنیتی و تکنولوژیک با اسرائیل و علیه دشمن مشترک شان یعنی ایران(به باور نویسنده این مطلب) داشته باشد و به امارات این فرصت را می دهد تا بتواند سلاح هایی که واشنگتن ممنوع کرده بود را از آمریکا بخرد.
آبزرور نوشت:کشورهای غربی در پذیرش تأکیدهایی که توافقنامه داشت و اینکه به فلسطینی ها کمک می کند سریع واکنش نشان دادند و انگیزه های متعدد همه طرف های شرکت کننده در توافقنامه را نادیده گرفتند؛ انگیزه هایی که هیچ توجهی به حل موضع در قلب نزاعی قدیمی میان اسرائیل و همسایگان عربش و آن اشغال غیرقانونی و غصب اراضی فلسطینی ، نکرد.
این روزنامه توجیه توافقنامه مبنی بر عادی سازی در مقابل تأخیر در الحاق کرانه باختری را سئوال برانگیز دانست. نتانیاهو توقف همیشگی الحاق در مقابل عادی سازی روابط را تکذیب کرد و تأکید کرد که تأخیر در طرح الحاق پس از درخواست ترامپ صورت گرفت که گفت الحاق« روی میز مذاکره مطرح نیست».
این نشریه انگلیسی در ادامه نوشت: رهبران غربی این تأکید های مبهم درباره اینکه عادی سازی روابط به فلسطینی ها کمک می کند را پذیرفتند و «بوریس جانسون» نخست وزیر انگلیس از توافقنامه عادی سازی روابط استقبال کرد و گفت که گامی در راستای تحقق صلح است.
آبزرور در ادامه این پرسش را مطرح کرد که: آیا ساده لوحی است یا منفعت شخصی؟ چه اتفاقی خواهد افتاد اگر دولت اسرائیل از تأخیر الحاق که هر آن ممکن است در هر زمانی رخ دهد، چشم پوشی کند؟ و آن وقت چه کسی در حمایت از فلسطین سخن می گوید؟
این نشریه در ادامه همچنین نوشت: رهبران فلسطین از تشکیلات خودگردان گرفته تا جنبش حماس واکنش نشان دادند و توافقنامه را خیانت خودخواهانه توصیف کردند و ترکیه، یمن و ایران نیز چنین واکنشی نشان دادند اما مصر و اردن واکنش سردی نشان دادند.
نشریه آبزرور در پایان نوشت: امارات با این تصمیم پیشینه‌ای را برای سایر کشورهای حاشیه خلیج فارس ایجاد کرده و شانس کشاندن اسرائیل به مذاکره برای آنچه تنها مسیر پایدار حل مناقشه خاورمیانه خوانده می‌شود کاهش داده است. از این رو به نظر می‌رسد که افراطی‌ها در هر دو طرف تنها ذینفعان تاریخی این توافق خواهند بود.
