در این میان با اعلام تعطیلی مدارس متولیان امور آموزش نیز برای جلوگیری از توقف و ایجاد خلل در آموزش از طریق تولید محتوا در فضای مجازی امور درسی دانش آموزان را تداوم دادند.
دانش آموزان نیز بعد از گذشت پنج ماه از فعالیت مدارس با فضای مدرسه، نیکمت، تخته، شیطنت های سر کلاس درس، شادی و هیاهوی زنگ ورزش و تفریح و بازی در کنار همکلاسی ها خداحافظی کرده و شیوه ای جدید از تحصیل را با حضور در فضای مجازی آغاز کردند.
فضایی که اگرچه بسیاری از کشورها از این روش در آموزش خود استفاده می کردند و زمزمه های ورود آن به روند آموزش ایران نیز در گذشته وجود داشت به یکباره در زندگی خانواده های ایرانی نفوذ پیدا کرد.
با این روش بود که شماری زیادی از دانش آموزان بویژه مقطع ابتدایی که تا پیش از این به فضای مجازی و استفاده از گوشی ورود پیدا نکرده بودند برای ادامه تحصیل مجبور به استفاده از این روش شدند.
روشی که هم بر خلاف میل بسیاری از خانواده هاست و هم بهترین روش از دیدگاه عده ای از اولیا دیگر ولی آنچه اهمیت دارد تنها راه حل موجود آموزش و پرورش برای جلوگیری از اختلال در روند آموزشی مدارس محسوب می شود.
اگرچه آموزش و پرورش تنها راهکار برای ادامه تحصیل دانش آموزان را با این روش پیش بینی کرده بود اما در این میان دانش آموزان مناطق دورافتاده و عشایری و یا محروم و نیازمند که یا به اینترنت دسترسی نداشتند و یا به دلیل بضاعت مالی گوشی های هوشمند نداشتند در این میان با مشکل مواجه شدند.
چرا برخی خانواده ها تمایلی به آموزش مجازی ندارند
معصومه مینایی یکی از افرادی است که از شیوه آموزش مجازی دانش آموزان ناراضی است و در این خصوص به خبرنگار ایرنا گفت: فرزند من کلاس سوم ابتدایی است و با وجود تمکن مالی مناسب هنوز تبلت و گوشی برایش نخریده ام.
وی ادامه داد: در این مدت سعی کرده ام فرزندم را قانع کنم که استفاده ای از تلفن همراه نکرده و ورودی به فضای مجازی نداشته باشد و دوران کودکیش را طی کند.
وی اظهار کرد: اگرچه آموزش از روش مجازی موجب کنترل و نظارت بیشتر بچه ها می شود ولی زمینه ورود آنها را به استفاده از تلفن همراه و اینترنت در سنین پایین را افزایش می دهد.
اما آیا دغدغه والدینی که تمایلی به ورود فرزندانشان به فضای مجازی ندارند درست است؟
آموزش مجازی وابستگی دانش آموزان به گوشی را افزایش می دهد
یک روانشناس در این خصوص می گوید: اگرچه تنها راهکار موجود آموزش و پرورش برای ادامه تحصیل دانش آموزان استفاده از فضای مجازی است ولی این روش وابستگی آنها به گوشی های تلفن همراه را افزایش می دهد.
مریم کریمی افزود: این وابستگی آسیب هایی را در آینده برای دانش آموزان در پی دارد که علاوه بر آسیب های روانی موجب ایجاد آسیبهای چشمی نیز برای دانش آموزان خواهد شد.
وی اظهار کرد: به عنوان نمونه ممکن است دانش آموزی مشکل تنبلی چشم داشته باشد که استفاده مکرر و هر روز از گوشی بیماری او را تشدید خواهد کرد.
وی گفت: تا پیش از آموزش های مجازی عمده والدین و کارشناسان بر استفاده محدود دانش آموزان از گوشی های همراه تاکید داشتند ولی در موقعیت کنونی عکس این مساله اتفاق افتاده است.
این روانشناس راهکار موجود در این زمینه را انتقال محتوای آموزشی از گوشی به رایانه ، لپ تاپ و یا تلویزیون عنوان کرد و گفت: والدین با استفاده از این روش می توانند از وابستگی فرزندانشان به تلفن همراه پیشگیری کنند.
لزوم حفظ ارتباط دانش آموزان با هم کلاسی ها
این روانشناس با تاکید بر اینکه بدون شک دانش آموزان به ارتباط با همسن و سالهایشان نیاز دارند، گفت: با توجه به ایام قرنطینگی و از طرفی نیاز دانش آموزان به ارتباط، والدین باید زمینه ای فراهم کنند که فرزندانشان با دوستان ارتباطات تلفنی داشته باشند.
وی گفت: این روش مانع از انزوای دانش آموزان شده و زمنیه نشاط روحی و روانی آنها را فراهم خواهد کرد.
اینترنت و گوشی هوشمند چالش والدین مناطق روستایی و محروم ایلام
مادر یک دانش آموز پایه متوسطه اول در یکی از روستاهای ایلام می گوید: فرزندم گوشی هوشمند ندارد ضمن اینکه سرعت اینترنت در روستای ما پایین است.
خدیجه حسین بیگی افزود: فرزندم از این بابت بسیار ناراحت است و از اینکه از درسهایش عقب مانده چار استرس شده است.
وی یادآور شد: گوشی هوشمند که امکان دسترسی به آموزش های مجازی را برای فرزندم فراهم کند بسیار گران است اما در نهایت ناچار شدیم با فروش ۲ گوسفند برایش گوشی تهیه کنیم.
مشکلات در مناطق عشایری از این هم بیشتر است زیرا بیشتر مناطق عشایری در دامنه کوه ها و نقاط کور دسترسی به اینترنت قرار دارند و حتی در صورت داشتن گوشی هوشمند امکان دسترسی به محتواهای آموزش مجازی را ندارند.
مادر یک دانش آموز ابتدایی در منطقه عشایری ایلام گفت: از زمان تعطیل شدن مدارس تا کنون یک بار کوچ کرده و از مناطق گرمسیری مهران به ییلاق و مناطق سردسیر آمدیم و در این مدت فرزندانم از درس و مدرسه دور بوده اند.
اناری خندان افزود: سه فرزند دانش آموز دارم که نه گوشی هوشمند دارند و نه به اینترنت دسترسی داریم و در این مدت تنها دروس قبلی را تا حدودی مرور می کنند.
وی گفت: قرار است معلمان در مناطقی که دسترسی به اینترنت ندارند به صورت حضوری دروس را به دانش آموزان ارائه دهند در اینصورت مشکل فرزندانم تا حدودی حل می شود.
اما اقدام های آموزش و پرورش برای آموزش مجازی و همچنین راهکار آموزش به دانش آموزانی که به اینترنت و گوشی های هوشمند دسترسی ندارند چیست؟
بهره مندی ۷۹ درصد دانش آموزان ایلامی از آموزش های مجازی/تهیه درس نامه برای دانش آموزانی که دسترسی به فضای مجازی ندارند
مدیرکل آموزش و پرورش استان ایلام در این خصوص با اشاره به مشکلات برخی نقاط استان در زمینه عدم دسترسی به اینترنت و برخوردار نبودن از امکانات مجازی افزود: ۷۹ درصد دانش آموزان مناطق شهری و روستایی استان زیر پوشش این آموزش ها قرار گرفته اند و ۲۱ درصد باقی مانده که بیشتر مناطق محروم و عشایری استان هستند موجب شده است آموزش یکپارچه مجازی در استان محقق نشود.
رضا زینی وند مقدم با تاکید بر حل مشکلات نقاط کور استان به لحاظ دسترسی به اینترنت، اظهار کرد: مناطق فاقد اینترنت در استان شناسایی و به منظور پر کردن خلا موجود با ارتباط موثر و مستمر با مدیران شهرستان، روزانه فعالیت ها از قبیل ارسال درس نامه ها، پیگیری های مسائل آموزشی توسط کاربران آموزشی، تولید کلیپ و بسته های آموزشی رصد می شود.
زینی وند مقدم با اشاره به برگزاری جلسات متعدد با مدیران و راهبران آموزشی شهرستان و مناطق، ارزیابی فعالیت ها و تشویق و ترغیب همکاران تصریح کرد: در مناطقی که تحت پوشش اینترنت همراه نیستند در کلاس های چند پایه با تعداد دانش آموزان کم، راهبران و آموزگاران پرتلاش با رعایت تمام پروتکل های بهداشتی به صورت حضوری روند آموزش دانش آموزان را پیگیری و بسته های آموزشی را در اختیار آنان قرار می دهند.
وی با اشاره به پیگیری های تلفنی مستمر و روزانه همکاران از روند آموزش دانش آموزان، بیان کرد: در مجموعه آموزش و پرورش استان برنامه هایی با رعایت همه پروتکل ها و نکات بهداشتی تدوین و مشکلات همه روستاها شناسایی و جمع آوری شده است که در جلسه آینده شورای آموزش و پرورش طرح و بر طرف خواهند شد.
۱۰۰ هزار دانش آموز ایلامی در مقاطع مختلف به تحصیل اشتغال دارند.
