یک متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری با اشاره به 10 عامل اصلی مرگ و میر در ایران گفت: فشارخون بالا، چاقی، تحرک ناکافی، سیگار، دیابت، آلودگی هوا، کلسترول بالا، خطرات شغلی و مصرف مواد مخدر از عمده علل مرگ و میر در ایران به شمار می‌آیند.
دکتر الهه بایبوردی در گفت‌وگو با ایسنا، منطقه آذربایجان شرقی با بیان این مطلب اظهار کرد : کنترل عوامل خطر منوط به تغییر سبک زندگی افراد جامعه و ارتقای سلامت آنان بوده و در پیشگیری از ایجاد بیماری‌ها و گسترش آن‌ها نقش عمده‌ای ایفا می‌کند. سبک زندگی یک پدیده چند بعدی است که به الگوهای رفتاری اشاره دارد و می‌تواند در پیشگیری از مشکلات نقش داشته و سلامت افراد را تضمین کند.
وی با اشاره به ابعاد مختلف سبک زندگی گفت: سبک زندگی از ابعاد متنوعی چون ورزش، تغذیه مناسب، خودکنترلی و رفتارهای پیشگیرانه تشکیل شده است که از تاثیر متقابل ویژگی‌های فردی با مداخلات اجتماعی و شرایط اقتصادی و اجتماعی حاصل می‌شود و به طور مداوم در حال تغییر و تحول و دارای تاثیر عمقی در سلامت مردم است .
وی هدف از داشتن سبک زندگی سالم را حفظ، حمایت و ارتقای سطح سلامت افراد عنوان کرد و افزود: سبک زندگی سالم، افراد را در مقابل صدمات و رفتارهایی که موجب بیماری و ناتوانی می‌شوند محافظت کرده و منبعی ارزشمندی برای کاهش شیوع مشکلات بهداشتی، ارتقای سلامت، تطابق با عوامل استرس زای زندگیو بهبود کیفیت زندگی افراد جامعه به شمار میآید؛ به طوری که سازمان جهانی بهداشت نیز سبک زندگی سالم را تلاش برای دستیابی به حالت رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی توصیف کرده است که این تلاش‌ها ترکیبی از الگوهای رفتاری و عادات فردی در سراسر زندگی شامل تغذیه، تحرک و عادات رفتاری می‌شوند و درپی فرایند اجتماعی شدن ایجاد شدهاند.
بایبوردی ادامه داد: امروزه با تغییرات ایجاد شده در سبک زندگی افراد، میزان ابتلا به بیماری‌های عفونی کاهش یافته و بیماری‌های مزمن و غیرواگیر شیوع بیشتری پیدا کرده‌اند. بیماری‌های مزمن و غیر واگیر اغلب در نتیجهشرایط زندگی ناسالم ایجاد می‌شوند که تغذیه نامناسب، فعالیت فیزیکی کم، رفتارهای پرخطر و آسیب زا در این میان نقش موثری را ایفا می‌کنند.
وی با تاکید بر این که بیماری‌های غیرواگیر بیشترین سهم در میزان مرگ و میر را دارند، عنوان کرد: این بیماری‌ها شامل بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان‌ها، دیابت، بیماری‌های تنفسی، اختلالات روانی و آسیب‌ها هستند و مصرف دخانیات و الکل،رژیم غذایی ناسالم و نداشتن فعالیت فیزیکی کافی از علل اصلی بروز بیماری‌های غیرواگیر به شمار می‌آیند.
این متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری سبک زندگی مبتنی بر سلامت را فرآیند توانمندسازی افراد برای افزایش کنترل عوامل مرتبط با سلامت عنوان کرد و گفت: انتخاب نوع سبک زندگی و رفتارهای مرتبط با آن، نه تنها نقشی اساسی در سلامت افراد دارد، بلکه پیامدها و نتایجی خواهد داشت که می‌تواند بر عملکرد وسلامت جسمی، روانی، ذهنی و اجتماعی آن ها مؤثر باشد. عواملی از قبیل مهارت‌های فردی، استرس، فرهنگ، روابط اجتماعی و احساس کنترل از جمله تعیین گرهای انتخاب سبک زندگی هستند که بر مداخلات اجتماعی و شرایط سلامت جامعه اثرات عمیقی دارند.
وی تاکید کرد: سبک زندگی یکی از علل توسعه‌ی اجتماعی و ارتقای سلامت اجتماعی افراد و جوامع است و این مهارت‌ها بر سلامت اجتماعی افراد تأثیرگذار هستند، به طوری که با افزایش میزان سلامت اجتماعی افرادجامعه، میزان سرمایه اجتماعی در جامعه افزایش یافته و دستیابی به اهداف توسعه، سریع‌تر می‌شود . سبکزندگی سلامت محور، الگوهایی رفتاری مرتبط با سلامت هستند که بر انتخاب‌هایی که طبق فرصت‌های زندگیاز قبیل طبقه، سن، جنس، قومیت در دسترس مردم است، متکی هستند ، این انتخاب‌ها شامل تصمیم در موردسیگار کشیدن، مصرف الکل، رعایت رژیم غذایی و فعالیت فیزیکی هستند.
وی عنوان کرد: فرد سالم از نظر اجتماعی سعی دارد تا در مورد دنیای اطراف خود بیشتر بداند و با موفقیتبیشتری با مشکلات ناشی از ایفای نقش های اصلی اجتماعی کنار می‌آیند، آنان در خانواده‌هایی زندگیمی‌کنند که ثبات و انسجام بیشتری دارند و در فعالیت های جمعی مشارکت بیشتری دارند.
بایبوردی در پایان خاطرنشان کرد : هدف نهایی از داشتن سبک زندگی سالم ارتقای سلامت و پیشگیری از بیماری‌ها، ناتوانی‌ها و مرگ‌های زودرس است که تحقق آن منوط به افزایش کیفیت زندگی و افزایش سال‌های زندگی توام با سلامتی و همچنین کاهش و محدود کردن نابرابری‌ها‌ی موجود در حوزه ی سلامت است.
انتهای پیام
انتهای پیام دکتر الهه بایبوردی در گفت‌وگو با ایسنا، منطقه آذربایجان شرقی با بیان این مطلب اظهار کرد : کنترل عوامل خطر منوط به تغییر سبک زندگی افراد جامعه و ارتقای سلامت آنان بوده و در پیشگیری از ایجاد بیماری‌ها و گسترش آن‌ها نقش عمده‌ای ایفا می‌کند. سبک زندگی یک پدیده چند بعدی است که به الگوهای رفتاری اشاره دارد و می‌تواند در پیشگیری از مشکلات نقش داشته و سلامت افراد را تضمین کند.
وی با اشاره به ابعاد مختلف سبک زندگی گفت: سبک زندگی از ابعاد متنوعی چون ورزش، تغذیه مناسب، خودکنترلی و رفتارهای پیشگیرانه تشکیل شده است که از تاثیر متقابل ویژگی‌های فردی با مداخلات اجتماعی و شرایط اقتصادی و اجتماعی حاصل می‌شود و به طور مداوم در حال تغییر و تحول و دارای تاثیر عمقی در سلامت مردم است .
وی هدف از داشتن سبک زندگی سالم را حفظ، حمایت و ارتقای سطح سلامت افراد عنوان کرد و افزود: سبک زندگی سالم، افراد را در مقابل صدمات و رفتارهایی که موجب بیماری و ناتوانی می‌شوند محافظت کرده و منبعی ارزشمندی برای کاهش شیوع مشکلات بهداشتی، ارتقای سلامت، تطابق با عوامل استرس زای زندگیو بهبود کیفیت زندگی افراد جامعه به شمار میآید؛ به طوری که سازمان جهانی بهداشت نیز سبک زندگی سالم را تلاش برای دستیابی به حالت رفاه کامل جسمی، روانی و اجتماعی توصیف کرده است که این تلاش‌ها ترکیبی از الگوهای رفتاری و عادات فردی در سراسر زندگی شامل تغذیه، تحرک و عادات رفتاری می‌شوند و درپی فرایند اجتماعی شدن ایجاد شدهاند.
بایبوردی ادامه داد: امروزه با تغییرات ایجاد شده در سبک زندگی افراد، میزان ابتلا به بیماری‌های عفونی کاهش یافته و بیماری‌های مزمن و غیرواگیر شیوع بیشتری پیدا کرده‌اند. بیماری‌های مزمن و غیر واگیر اغلب در نتیجهشرایط زندگی ناسالم ایجاد می‌شوند که تغذیه نامناسب، فعالیت فیزیکی کم، رفتارهای پرخطر و آسیب زا در این میان نقش موثری را ایفا می‌کنند.
وی با تاکید بر این که بیماری‌های غیرواگیر بیشترین سهم در میزان مرگ و میر را دارند، عنوان کرد: این بیماری‌ها شامل بیماری‌های قلبی عروقی، سرطان‌ها، دیابت، بیماری‌های تنفسی، اختلالات روانی و آسیب‌ها هستند و مصرف دخانیات و الکل،رژیم غذایی ناسالم و نداشتن فعالیت فیزیکی کافی از علل اصلی بروز بیماری‌های غیرواگیر به شمار می‌آیند.
این متخصص پزشکی اجتماعی و طب پیشگیری سبک زندگی مبتنی بر سلامت را فرآیند توانمندسازی افراد برای افزایش کنترل عوامل مرتبط با سلامت عنوان کرد و گفت: انتخاب نوع سبک زندگی و رفتارهای مرتبط با آن، نه تنها نقشی اساسی در سلامت افراد دارد، بلکه پیامدها و نتایجی خواهد داشت که می‌تواند بر عملکرد وسلامت جسمی، روانی، ذهنی و اجتماعی آن ها مؤثر باشد. عواملی از قبیل مهارت‌های فردی، استرس، فرهنگ، روابط اجتماعی و احساس کنترل از جمله تعیین گرهای انتخاب سبک زندگی هستند که بر مداخلات اجتماعی و شرایط سلامت جامعه اثرات عمیقی دارند.
وی تاکید کرد: سبک زندگی یکی از علل توسعه‌ی اجتماعی و ارتقای سلامت اجتماعی افراد و جوامع است و این مهارت‌ها بر سلامت اجتماعی افراد تأثیرگذار هستند، به طوری که با افزایش میزان سلامت اجتماعی افرادجامعه، میزان سرمایه اجتماعی در جامعه افزایش یافته و دستیابی به اهداف توسعه، سریع‌تر می‌شود . سبکزندگی سلامت محور، الگوهایی رفتاری مرتبط با سلامت هستند که بر انتخاب‌هایی که طبق فرصت‌های زندگیاز قبیل طبقه، سن، جنس، قومیت در دسترس مردم است، متکی هستند ، این انتخاب‌ها شامل تصمیم در موردسیگار کشیدن، مصرف الکل، رعایت رژیم غذایی و فعالیت فیزیکی هستند.
وی عنوان کرد: فرد سالم از نظر اجتماعی سعی دارد تا در مورد دنیای اطراف خود بیشتر بداند و با موفقیتبیشتری با مشکلات ناشی از ایفای نقش های اصلی اجتماعی کنار می‌آیند، آنان در خانواده‌هایی زندگیمی‌کنند که ثبات و انسجام بیشتری دارند و در فعالیت های جمعی مشارکت بیشتری دارند.
بایبوردی در پایان خاطرنشان کرد : هدف نهایی از داشتن سبک زندگی سالم ارتقای سلامت و پیشگیری از بیماری‌ها، ناتوانی‌ها و مرگ‌های زودرس است که تحقق آن منوط به افزایش کیفیت زندگی و افزایش سال‌های زندگی توام با سلامتی و همچنین کاهش و محدود کردن نابرابری‌ها‌ی موجود در حوزه ی سلامت است.
انتهای پیام
کپی شد
