علی چون برای عدالت حدی قائل نبود حکومتش و جانش را فدای عدالت کرد. چون برای عدالت حدی قائل نبود به قاضی اعتراض کرد؛ چرا او را محترمانه‌تر از طرف مقابل صدا زده است؟ چون برای عدالت حدی قائل نبود، هم به محکمه رفت، هم به قاضی اخطار داد که بین او و دیگری فرق نگذارد.
این اتفاق تلخ هرچند به نام طلبه‌ها و به کام بدخواهان و مغرضان فرصت طلب تمام شد اما امیدوارم درس عبرتی باشد برای همه ما که بدانیم؛ یک هدایت‌گری خوب، یک هدایت‌گری مهر آمیزِ عقلانی است. بدون عقلانیت و بدون دوست‌داشتن خلق خدا، رابطه «روحانیت و مردم » به مخاطره می‌افتد و در نهایت روحانیت به‌سان کسی عمل می‌کند که بر شاخه‌ای نشسته و بن مایه حیات و سرمایه خویش را واژگون می‌کند.
مراد از گفتمان نوفل لو شاتو یا پاریس روشن است. تأکید بر جمهوریت، حقوق بشر، آزادی، دموکراسی و ارزش هایی که سبب شد طیف های مختلف سیاسی و مردمی گرد هم آیند.
با کمال خرسندی و با توسل به درگاه خداوند قهارِ جبار، باید اقرار کنیم که آتشی هولناک در اسرائیل غاصب شعله‌‌ور گشته است. خرمن ملت و دولت آن رژیم ظالم غاصب و آن خانه سستِ بی بنیان عنکبوت را به آتش کشیده است.
او چون برادرش (آیت‌الله شیخ یوسف صانعی) دغدغه قرار گرفتن درست قطار انقلاب روی ریل و حرکت آن در جهت صحیح بر اساس اندیشه‌های بنیان‌گذار فقید انقلاب اسلامی را داشت و معتقد بود این امر نیازمند استمرار صبر و تلاش انسان‌های آگاه و مومن به اسلام و مردم و ایران است.
آیت‌الله‌العظمی فاضل لنکرانی از اولین کسانی بود که مرجعیت امام را امضاء کرد، از اولین‌هایی که به احیای فاطمیه سلام‌الله علیها پرداخت، اولین کسی که متن درسی امام را دست‌مایه تدریس خود قرار داد، از اولین‌هایی که دردهای جامعه و مردم را فریاد می‌زد و هرکجا حرف اسلام، امام، مردم و انقلاب در میان بود جانانه می‌ایستاد و شجاعانه دفاع می‌کرد.
