اولین «بله سیاسی» را چه کسانی به انقلاب اسلامی گفتند؟
حکم تشکیل دولت موقت از طرف امام به مهندس بازرگان داده شده بود. امام از مردم خواسته بودند نظر خود را درباره این تصمیم اعلام کنند. صادق طباطبایی به روایتی از این قضیه مهم تاریخی پرداخته است.
حکم تشکیل دولت موقت از طرف امام به مهندس بازرگان داده شده بود. امام از مردم خواسته بودند نظر خود را درباره این تصمیم اعلام کنند. صادق طباطبایی به روایتی از این قضیه مهم تاریخی پرداخته است.
پانزدهم بهمن ماه سال 57 امام در حکمی مهندس مهدی بازرگان را مامور تشکیل کابینه دولت موقت کرد. این حکم در جمع خبرنگاران داخلی و خارجی به وسیله مرحوم آیت الله هاشمی قرائت شد.
مهندس مهدی بازرگان، نخست وزیر دولت موقت، زمانی حکم نخست وزیری گرفت که نه از دولت سابق اقتداری مانده بود و نه نظام جمهوری اسلامی مستقر شده و نهادهای قانونی شکل گرفته بود با این وجود، جمع کثیری از مردم در سراسر کشور به فرمان امام در حمایت از او به خیابان ها آمده و تظاهرات برگزار کردند.
امام خمینی چندی پس از پیروزی انقلاب اسلامی در حکمی خطاب به دولت موقت بر تشکیل اداره امر به معروف و نهی از منکر تاکید کردند که با موضع گیری دولت موقت مواجه شدند. حاج احمدآقا این مساله را روایت کرده اند.
علی مطهری گفت: اگر من جای آقای لاریجانی بودم، قبول نمیکردم که در شورای هماهنگی اقتصادی سران تصمیماتی بگیرند که مجلس باید بگیرد. از آنطرف مجلس نباید در کار اجرائی دخالت کند. اصلا آقای روحانی چرا باید این شورا را قبول کند و از اختیارات خود بکاهد؟ اگر آقای احمدینژاد بود، اجازه نمیداد کسی در کارش دخالت کند. همینطور باید از حق مجلس دفاع کنند و نپذیرند.
امام ذهنیت خوبی نسبت به احزاب نداشتند و بر همین اساس، سپردن مسئولیت به مهندس بازرگان را مشروط به این کردند که ایشان و همکارانشان به عنوان حزب، عهده دار امور نباشند.
دهم اسفند ماه سال 57 و شهر قم که چند روزی بود خود را برای بازگشت پیر و مرادش آماده می کرد، خمینی روح الله بار سفر بسته و قصد دیار کرده و در این میان حرف و حدیث های بسیار بر سر زبانها بود اما شنیدن این حدیث از یار دیرین امام شنیدنی تر است.
نیروهای انقلاب شهر را در دست گرفتند. پیروزی در شهر اصفهان زودتر از تمام شهرهای دیگر ایران طلوع کرد. این نکته که آفتاب انقلاب از این شهر سر بیرون آورد و اولین شهری که آزاد شد اصفهان بود، برای جهانیان نیز روشن بود.
آن روزها ما در مدرسه رفاه بودیم و حسب ضرورت با امام دیدار میکردیم. گزارش ها لحظه به لحظه جمعآوری و دستهبندی شده و به اطلاع امام میرسید.
به دنبال دستور امام مبنی بر ادامه تظاهرات در حمایت از نخست وزیری بازرگان و اعلام قبلی علما مبنی بر برگزاری راهپیمایی در هجده بهمن، تظاهراتی یک میلیونی در مشهد به وقوع پیوست. مغازه ها و بازار بسته و خیابان ها مملو از جمعیت بود. پیشاپیش جمعیت، سید کاظم مرعشی، علی تهرانی، مهدی نوغانی، طبسی حائری، محمدرضا مهامی، شیخ ابوالحسن شیرازی، جواد تهرانی و عزالدین حسینی زنجانی بودند.