ریواس گیاهی خودرو به شمار می‌رود که در فصل بهار مراتع را مزین کرده و برگ‌های پهن خود را بر دامن دشت‌های این شهرستان می‌گستراند.
تنها رویشگاه ریواس استان در بخش مرکزی مهریز ، در حوالی روستای علی‌آباد چهل‌گزی قرار دارد و نمای زیبایی را به طبیعت منطقه می‌دهد.
ریواس به عنوان گیاه خوراکی و دارویی از کاربردهای فراوانی برخوردار است و دارای ویتامین‌های آ و سی(A و C) فراوان و املاح معدنی زیاد نظیر پتاسیم و کلسیم است.
سید علی باقری عصر پنجشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: مناسب نبودن شرایط اقلیمی، خشکسالی و کافی نبودن بارش‌ها در مراتع، علت اصلی ممنوع بودن برداشت این گیاه است .
وی از مردم و مسافران خواستار همکاری با این اداره برای حفظ این گیاه با ارزش و سفر نکردن به محل رویش ریواس و برداشت آن شد.
دشت ریواس مهریز در ۷۰کیلومتری جنوب این شهر و در حاشیه محور مهریز به شهر مروست از توابع شهرستان خاتم قرار دارد.
روستای چهل‌گزی با ۵۰۰ نفر جمعیت در ۴۰ کیلومتری شهر مهریز قرار دارد.
عرصه‌های منابع طبیعی مهریز ۶۰۰ هزار هکتار وسعت دارد.
تاکنون ۲۰ گونه گیاه دارویی شاخص در این شهرستان شناسایی شد که مورد استفاده شهروندان منطقه و سایر نقاط قرار می‌گیرد.
کلپوره، کاکوتی، بادام‌کوهی، زیره سیاه و کور علف مار ، درمنه، پونه، قیچ، اسپند، بنه ، هندوانه ابوجهل، افدرا، گون کتیرایی ، وشق(وشا)، مریم گلی، زرشک، سریش ایرانی، آنغوزه، ریواس و آویشن شیرازی از مهمترین آنهاست.
هرکدام از این گیاهان خواص درمانی خاص خود را دارد که در مناطق و فصول مختلف طبق مقررات برداشت و استفاده می‌شود.
مرکز شهرستان ۵۵ هزار نفری مهریز در ۳۰ کیلومتری جنوب شهر یزد واقع است.
