گرچه مخاطب هشیار هنگام تماشای اثر علاوه بر نقش خانواده در ایجاد اختلالهای روحی پسر، از تاثیر مدرسه ،همسالان، محل کار و در کل اجتماع بر این مساله آگاه می شود و به واقع در می یابد که مقتول و قاتل و همدستان همگی قربانی اند. قربانی شرایط اجتماعی و ناآگاهی.
جواد لاله دوست کارگردان و بازیگر موفق اهل انزلی در این اثر تئوری توطئه را در ساحت اجتماعی به مخاطب عرضه می دارد. او نمایش را بانگاهی به فیلمنامه ویدئویی بنی(میشائل هانکه) و نمایشنامه صداهای درهم(جویس کرول اوتس) بازنویسی کرده است.
در تعریف تئوری توطئه می خوانیم : " تئوری توطئه از مباحث تبیین عِلّی در علوم انسانی و اجتماعی است که به دنبال یافتن علت برای رویدادهای اجتماعی است، اما در این راستا راه به خطا برده و همهٔ علت‌ها را به توطئه منتهی می‌کند. این‌گونه تحلیل‌ها بدون توجه به عوامل داخلی زمینه‌ساز توطئهٔ خارجی و نقش نیروهای اجتماعی، هیچ‌گونه جایگاهی برای رقابت، حوادث عادی و طبیعی و کنش و واکنش انسان‌ها و جوامع در سطوح عقلانی و عاطفی در نظر نمی‌گیرند. در حالی‌که ماهیت بسیاری از حوادث و مسایل اجتماعی و سیاسی ارتباط تنگاتنگی با سایر پدیده‌های اجتماعی و با بسترهای تاریخی دارد؛ بنابراین منحصر دانستن علل و عوامل پیچیدهٔ پدیده‌های مختلف اجتماعی در توطئه بیگانه روشی نادرست است که امکان درک و تبیین صحیح از تحولات و رویدادهای اجتماعی را از بین می‌برد."
بازیگران نمایش محمد فرحبخش و شقایق آقا محمدی با ارائه یک بازی طاقت فرسا و تاثیرگذار به خوبی ازعهده انتقال حس و مفهوم به مخاطب بر آمدند به نحوی که تماشاچی در یک سوم پایانی نمایش،مدام نگران حال و روز بازیگرانی است که روی صحنه در قالب نقش خود نه بازی بلکه زندگی می کنند .
ابوالفضل تقی پور بازیگر جوان نیز در نقش کوتاه خود قابل قبول ظاهر شد.بهاره خوش پسند نیز بعنوان دستیار کارگردان در این نمایش فعالیت کرده است.
این نمایش از 16 مرداد ساعت 21 در کارگاه نمایش اداره ارشاد انزلی روی صحنه رفت و امشب آخرین اجرا را خواهد داشت.
به اعتقاد جامعه شناسان "توسل به فرضیهٔ توطئه ارتباط زیادی به عامل روانی و عامل فرافکنی دارد. معمولاً کارشناسان متخصص با کنجکاوی و ریزبینی و با کندوکاو همه جانبهٔ یک رویداد پس از دریافت اطلاعات و دانستنی‌های کافی و مستندات محکم و انجام آزمایشهای لازم به تفسیر رویدادها از این منظر می‌روند ولی عده ای به ویژه در جهان سوم بلافاصله پس از هر رویدادی برای علت آن جوابی فوری دارند که ممکن است از علت روانی سرچشمه بگیرد در این صورت افراد برای راضی کردن خود متوسل به فرافکنی می‌شوند و علت یک رویداد را به موضوعی یا فاعلی خیالی یا غیرواقعی مرتبط می‌کنند ." آنچه ما در این نمایش شاهد آن هستیم .
نمایش "تئوری توطئه" ما را به یاد عنوان این کتاب دکتر علی شریعتی می اندازد که " پدر، مادر ما متهمیم" و شاید تلنگری باشد برای این که به جای فرافکنی یا مدام خود قربانی بینی ابتدا مهارتهای زندگی را به عنوان یک انسان ، مادر و پدر فرابگیریم و سپس به فکر فرزندآوری باشیم .
6030
