حسین (ع) آمده بود تا همه را نجات دهد، از بندگى غیرخدا، از بردگى جبّاران، از ستم‌ورزى به خود و دیگران، از جهالت و نادانى و سرگردانى در گمراهى، چنان‌که در زیارت اربعینِ آن حضرت آمده است: «وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ، وَ حَیْرَةِ الضَّلاَلَةِ.» او جان (خون قلب) خود را در راه تو داد تا بندگانت را از جهالت و نادانى و سرگردانى در گمراهى برهاند.
به گزارش جماران؛ مصطفی دلشاد تهرانی در کانال تلگرامی خود نوشت:
آنان که با حسین (ع) دشمنى کردند و به مقابله با او آمدند و چنان جنایت‌هایى را رقم زدند، درپى چه بودند؟ از زندگى چه مى‌خواستند؟ با دشمنى و خونریزى به چه مى‌رسیدند؟ حسین (ع) نه به آنان ستمى کرده بود، نه مالى از ایشان را غصب نموده بود، و نه دست به خونى آلوده بود؛ پس آن‌همه دشمنى و نامردمى از چه رو بود؟
حسین (ع) آمده بود تا همه را نجات دهد، از بندگى غیرخدا، از بردگى جبّاران، از ستم‌ورزى به خود و دیگران، از جهالت و نادانى و سرگردانى در گمراهى، چنان‌که در زیارت اربعینِ آن حضرت آمده است:
«وَ بَذَلَ مُهْجَتَهُ فِیکَ لِیَسْتَنْقِذَ عِبَادَکَ مِنَ الْجَهَالَةِ، وَ حَیْرَةِ الضَّلاَلَةِ.»
او جان (خون قلب) خود را در راه تو داد تا بندگانت را از جهالت و نادانى و سرگردانى در گمراهى برهاند.
امّا دنیازدگان پذیراى نداى آزادى او نشدند و قدرت‌طلبى، سودجویى، نادانى، خشک‌مغزى، کینه‌توزى، زبونى و ترسویى حجاب دل و دیده آنان شد و خود را به ناچیزترین بهایى فروختند و برضدّ حسین (ع) همدست شدند.
«وَ قَدْ تَوازَرَ عَلَیْهِ مَنْ غَرَّتْهُ الدُّنْیَا، وَ بَاعَ حَظَّهُ بِالاَْرْذَلِ الاَْدْنَى، وَ شَرَى آخِرَتَهُ بِالثَّمَنِ الاَْوْکَسِ، وَ تَغْطَرَسَ وَ تَرَدَّى فِی هَوَاهُ.» ( زیارت اربعین )
آنان که برضدّ او همدست شدند، کسانى بودند که دنیا فریبشان داد و بهره خود را در ازاى بهایى ناچیز فروختند و آخرت خود را در مقابل بهایى اندک از دست دادند و بزرگى نمودند و خود را در چاه هوا و هوس سرنگون کردند.
