باشگاههای بسکتبال در حالی حق بازیکنان، مربیان و حتی عکاسان و فیلمبرداران را پرداخت نمیکنند که این موضوع به قیمت جان فعالان حاضر در این رشته تمام میشود.
جماران ورزشی؛ الهام کهزادی: در نیمه اول قرن بیستم بود که ورزش قهرمانی به صورت حرفهای دنبال شد و ورزشکاران از همین طریق کسب درآمد میکردند؛ اما این اتفاق در ورزش ایران خیلی دیر رخ داد و با گذشت 25 سال از قرن 21 همچنان در مسیر اشتباهی رو به حرکت است. یکی از بارزترین نمونههای این موضوع در بسکتبال رخ داده است.
بسکتبال در ایران برای کسانی که در این رشته فعالیت میکنند ورزش درآمدزایی نیست و فقط برای برخی از بازیکنان درآمد خوبی دارد؛ اما باشگاهها خِسَّت به خرج میدهند و همین درآمد اندک را هم پرداخت نمیکنند. قراردادهایی که به ویژه دربخش زنان مبالغ بسیار پایینی دارد تا حدی که تیم فولادهرمزگان با توجه به اینکه شش ماه است دریافتی نداشته دو بیانیه صادر کرده و این در حالی است که به نظر می رسد به تیم فوتسال خود رسیدگی مطلوبی میکند و شنیدهها حاکی از آن است که مبلغ قرارداد تیم زنان این باشگاه به اندازه قرارداد یک بازیکن فوتسال آن نمیشود.
اکثر بازیکنان بسکتبال با این مشکل دست و پنجه نرم میکنند و با توجه به وضعیت نامناسب اقتصادی فشار روانی زیادی روی آنها وارد است به طوری که برخی خبرهای تایید نشده حاکی از آن بود که یکی از بازیکنان جوان پس از به ثمر ننشستن تلاشهایش برای دریافت حق خود قصد خودکشی داشته است.
بی توجهی و خلف وعده مسئولان باشگاهها و فدراسیون منجر به از دست رفتن جانهای عزیزی در بسکتبال شده است. ترنم شاهینزاده بازیکن مستعد و آتیه دار که از این قاعده مستثنی نبود با توجه به همین مسائل و تلاش برای درآمد بیشتر برای حضور در کلاسهای مربیگری در راه اصفهان تصادف کرد و در اوج جوانی و شادابی (22 سالگی) جان خود را از دست داد. چندی پیش یک تصویربردار با اخلاق و با سابقه بسکتبال نیز که گفته میشود مدتها حق خود را از فدراسیون و باشگاهها دریافت نکرده بود؛ در حالی که این روزها حواشی و دعوا بر سر قراردادهای میلیاردی برای بیکیفیت ترین بازیکنان فوتبال به اوج خود رسیده برای سه میلیون تومان در مسیر پوشش مسابقات لیگ برتر فوتسال در اثر واژگونی خودرو در جاد اراک - شازند به کام مرگ کشیده شد.
نکته جالب اینجاست که برخی باشگاههای متمول هم حق بازیکن، مربی، عکاس، فیلمبردار و... را نمیدهند و در مواردی بازیکن دچار سوءتغذیه شده است. این ماجراها ادامه دارد و کسی هم برای حل آن ورود نمیکند. طبق اعلام فدراسیون باشگاههایی که مبالغ قراردادهای فصل قبل خود را پرداخت نکردهاند دیگر نمیتوانند در فصل جدید لیگ برتر حضور پیدا کنند اما هیچ ضمانت اجرایی برای این قانون وجود ندارد و تیمهای بدهکار همچنان در لیگ شرکت میکنند.
در اینکه نظام باشگاهداری در ایران ورشکسته است شکی نیست اما به نظر میرسد مسئولان هم نمیخواهند این مشکلات را حل کنند و تنها وجود سندیکا برای بازیکنان و مربیان میتواند تا حدودی به کاهش این مشکلات کمک کند.
فرید اصلانی گارد رأس باتجربه بسکتبال ایران در گفتوگو با خبرنگار ورزشی جماران، در این خصوص گفت: من با تعدادی از بچهها که صحبت میکردم از تیم سال گذشته خود همچنان دریافتی نداشتند. به هرحال بازیکن هم زحمت میکشد و برای خرج زندگی به قرارداد خود امید دارد. کسانی که به طور حرفهای بسکتبال بازی میکنند شغل دیگری ندارند بنابراین باید تصمیم درستی اتخاذ شود.
او افزود: قطعا فدراسیون جدیتر این موضوع را دنبال خواهد کرد. گاهی حتی خود من یک تا دو سال بعد پول خود را از باشگاه دریافت کردم و با این وضعیت تورم واقعا ارزش آن مبلغ پایین آمده و اصلا این موضوع جالب نیست. امیدوارم فدراسیون شرایط را سخت بگیرد تا تمام بازیکنان، مربیان و داوران به حق خود برسند.
اصلانی در پایان صحبتهای خود تصریح کرد: در مورد محمد بهبهانی باید بگویم طبق صحبتهای خانوادهاش از چند باشگاه مطالباتی داشته؛ البته برخی باشگاهها هم پرداخت کرده بودند. به هر حال محمد هم هزینه زندگی داشت و روی این مبالغ حساب میکرد. بارها با باشگاهها تماس گرفته بود و پرداخت نکردند و واقعا خیلی اذیت شد. بعد از فوت محمد خود فدراسیون هم پیگیر شد تا هرچه زودتر باشگاههایی که پرداختی نداشتند این کار را انجام بدهند. به هر حال فدراسیون باید فکر چارهای کند برای تمام بازیکنان، مربیان و دیگر کسانی که در بسکتبال زحمت میکشند.
