گزارش جی پلاس

جنجال‌های جهان ورزش| باجو، ستاره ای که از مادرش خواست او را بکشد

مهاجم ایتالیایی تحمل درد برایش سخت بود و به همین خاطر از مادرش خواست او را بکشد.

لینک کوتاه کپی شد

جی پلاس، فرشته مقدم: روبرتو باجو به عقیده افراد زیادی بهترین بازیکن تاریخ ایتالیا است. او گلزن برجسته ای بود که برای اغلب تیم های بزرگ کشورش بازی کرد. ستاره ایتالیایی توانست در سال ۱۹۹۱ برنده توپ طلا شود. باجو با وجود تمام افتخاراتی که به دست آورد دوران سختی را به خاطر مصدومیت های پیاپی گذارند و حتی به خودکشی هم فکر کرد. پس از بازنشستگی در معدود مصاحبه های خود اظهارات جنجالی داشت.

درخواست قتل 

باجو در می ۱۹۸۵ کمی بعد از امضای قرارداد با فیورنتینا دچار مصدومیت شدیدی شد. او رباط صلیبی پاره کرد و در یک جراحی سخت زانوی راستش ۲۰۰ بخیه خورد. این آسیب دیدگی سر آغاز مصدومیت های پیاپی ستاره ایتالیایی بود. مینیسک و تاندون زانوی راستش مشکل پیدا کرد. باجو در طول دوران ورزشی اش درد را تحمل می کرد اما نخستین آسیب دیدگی اش ضربه سختی به او وارد کرد تا جایی که یک روز از مادرش خواست او را بکشد. مهاجم فیورنتینا به مادرش گفت: "اگر مرا دوست داری، من را بکش."

بودا

مائوریتسیو بولدرینی در اواخر سال ۱۹۸۷ متوجه وضعیت بد روحی دوستش روبرتو شد که به خاطر مصدومیت های پیاپی به وجود آمده بود. او تصمیم گرفت برخی تمرین های آیین بودا را به مهاجم ایتالیایی یاد بدهد. باجو ابتدا تمایلی به آن نشان نداد اما ناگهان چیزی توجهش را جلب کرد. از نخستین روز سال ۱۹۸۸ تلاش کرد تمرینات را انجام بدهد تا ببیند پس از شش ماه چه احساسی پیدا می کند. با گذشت ۳۰ سال باجو همچنان حداقل روزی ۳۰ دقیقه مدیتیشن می کند. گرایش به بودا در کشوری که اغلب مسیحی کاتولیک هستند عجیب بود. مادر ستاره ایتالیایی ابتدا از پسرش ناامید شد اما با گذشت زمان متوجه شد بودا چه تاثیری مثبتی روی او می گذارد. 

بودا باجو را نجات داد. آموزش هایی که دید موجب شد نگاه متفاوتی نسبت به آسیب دیدگی‌ها، درد، خشم و ناامیدی داشته باشد. مهاجم پیشین برشا در این رابطه گفت: "دنبال چیزی بودم که متوجه شوم همه چیز به خودم بستگی دارد. قبلا دیگران را مقصر می دانستم. من قربانی بودم و دیگران مسئول رنجی که می کشیدم بودند. بودیسم به من کمک کرد تا بفهمم همه چیز از خودم شروع می شود." باجو اکنون سفیر بودا است. 

بدترین پنالتی

فینال جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا بین دو تیم ایتالیا و برزیل برگزار شد. در یک بازی کسل کننده و بدون گل برنده برای نخستین بار در تاریخ جام جهانی با ضربات پنالتی مشخص شد. برزیل ۳ بر ۲ پیش بود و باجو باید آخرین ضربه پنالتی را به گل تبدیل می کرد تا بازی مساوی شود. با این حال ستاره ایتالیایی که در بازی های گذشته درخشیده بود به بدترین شکل ممکن ضربه زد و توپ به آسمان رفت. ایتالیا فرصت قهرمانی را از دست داد. باجو هرگز خودش را نبخشید. او در سال ۲۰۲۱ درباره پنالتی که از دست داد گفت: "همچنان خودم را نبخشیده ام. در آن روز می توانستم خودم را بکشم چون هیچ احساسی نداشتم."

دعوت نشدن به تیم ملی

باجو در سال ۲۰۰۲ دوباره رباط صلیبی پاره کرد. این بار آسیب دیدگی در پای چپش به وجود آمد. بازیکن برشا مدت ها از میادین دور ماند. با این حال زمانی که به میادین بازگشت توانست سه گل در سه بازی به ثمر برساند. آن برای جووانی تراپاتونی قانع کننده نبود و سرمربی ایتالیایی برای جام جهانی او را به تیم ملی دعوت نکرد. تراپاتونی معتقد بود شکنندگی باجو برای تیم ملی در جام دردسر ساز خواهد شد. این تصمیم جنجال برانگیز بود. باجو فرصت حضور در چهارمین جام جهانی را از دست داد. 

کارشناسی بازیکنان بازنشسته

برخی از بازیکنان پس از آویختن کفش هایشان به عنوان کارشناس و مفسر در تلویزیون مشغول به کار می شوند. در ایتالیا بازیکنان بازنشسته به شدت از مربیان و بازیکنان انتقاد می کنند و اظهاراتشان گاهی جنجال به وجود می آورد. باجو هم می توانست پس از پایان دوران حرفه ای اش در سال ۲۰۰۴ کارشناس شود اما هرگز پیشنهاد هیچ رسانه ای را قبول نکرد. او به این کار علاقه نداشت. مهاجم سابق میلان گفت: "قضاوت دیگران برایم ناخوشایند است. به همین خاطر به تلویزیون نمی روم. می بینیم که هم تیمی های سابقم در تلویزیون قضاوت می کنند و توصیه هایی می کنند اما به یاد می آورم که در زمان بازی شان حتی نمی توانستند سه دریبل بزنند."

ناکامی ایتالیا

تیم ملی ایتالیا در پلی اف جام جهانی ۲۰۲۲ مغلوب مقدونیه شمالی شد و از صعود به این رقابت ها بازماند. باجو عدم حضور تیم ملی کشورش در جام جهانی را یک رسوایی عنوان کرد. ستاره سابق اینتر گفت: "خجالت آورتر از همه این است که ایتالیا پس از فتح یورو نمی تواند در جام جهانی بازی کند. مانند این است آرژانتین پس از قهرمانی در کوپا آمه‌ریکا در خانه بماند. این یک رسوایی است. باید قوانین عوض شوند. نمی شود این پسران به خاطر کاری که کردند بدون جایزه بمانند. می توان یک بازی را به هر دلیلی واگذار کرد. دروازه‌تان را با یک گل باز می کنند، شکست می خورید و نمی توانید به جام جهانی بروید؟ این مسخره و ناعادلانه است."

دیدگاه تان را بنویسید