جی پلاس؛ عملکرد ضعیف تیم ملی والیبال ایران در رقابت های لیگ ملت های 2023 را می شود از دو زاویه مورد بررسی قرار داد. اول از این جهت که به هر حال هر تیمی می تواند نقطه اوج و فرودی داشته باشد و حتی قوی ترین تیم های والیبال جهان هم قرار نیست در تمامی تورنمنت ها با بالاترین کیفیت خود حاضر شوند و می توانند روزهای بدی را هم سپری کنند. کما این که تیمی نظیر فرانسه هم که از قدرت های برتر اروپا در والیبال به حساب می آید، در این رقابت ها آن نمایش های همیشگی را نتوانست از خود نشان دهد.
زاویه دیگر عملکرد تیم ایران در این رقابت ها اما این است که گویی تیم ملی والیبال ایران به باختن عادت کرده و راه بردن را فراموش کرده است. همانطور که پیش تر ذکر شد، برد و باخت هم جزوی از ورزش است و تیم ایران هم مثل هر تیم دیگری حق دارد در تعدادی از بازی ها خوب نباشد و شکست بخورد اما نکته ای که حتی از خود شکست آزاردهنده تر است، همین عادت به ناکامی است. گویی دیگر همه اعم از کادرفنی، بازیکنان و هواداران و دنبال کنندگان تیم ملی هم پذیرفته اند که ایران قرار است در مسابقاتی که انجام می دهد، بازنده باشد و همین مسئله باعث شده تا باخت های پیاپی و پرتعداد ایران در بازی های اخیرش، دیگر چندان حساسیت برانگیز نشود و کسی را هم خیلی ناراحت نکند! این بسیار هشدار خطرناکی است چرا که اگر همین روحیه پذیرش وضع موجود قرار باشد در بین همه باقی بماند، آن گاه وضعیت نامطلوب فعلی، حالتی پایدار پیدا می کند. ایران که در دهه گذشته نه تنها قدرت بلامنازع آسیا بود، بلکه می توانست با قدرت و اعتماد به نفسی مثال زدنی، تنه به تنه قدرت های بزرگ والیبال جهان بزند و آن ها را حتی در خاک خود هم به چالش بکشد و شکست دهد، حالا حتی در آسیا هم دیگر تیم اول نیست و جای خود را به ژاپن داده است. نباید به شکست خوردن و باختن عادت کرد چون این عادت، انتهایی ندارد و می تواند بیش از پیش، والیبال ایران را که دهه ها برای رشد و پیشرفتش زحمت کشیده شده به محاق ببرد.
امسال، سالی سرنوشت ساز برای والیبال ایران است. به جز مسابقات لیگ ملت ها که امشب برای شاگردان بهروز عطایی با ناکامی به پایان می رسد، ایران رقابت های قهرمانی آسیا و انتخابی المپیک را پیش روی خود دارد و عدم تغییر فضای باخت که حالا بر تیم حاکم شده، می تواند به قیمت از دست رفتن این تورنمنت ها هم تمام شود.
دیدگاه تان را بنویسید