قرار بوده کشتی احیا شود ولو اینکه دبیر فنا و خراب شود!

جی پلاس؛ بهروز یاری یکی از کارشناسان رک و بی پرده کشتی است که در انتقاد و بیان حقیقت، با کسی تعارف ندارد. یاری که در زمان انتخابات فدراسیون کشتی از حامیان دبیر بود، درباره شرایط فعلی کشتی تحت مدیریت دبیر توضیح داد.

بهروز یاری در گفت و گو با جی پلاس، درباره عملکرد تیم ملی کشتی آزاد در تورنمنت رنکینگ کرواسی، گفت: من در مصاحبه ای گفتم که مسابقات کرواسی یا مصر، اگر چه جزو تورنمنت های رنکینگ دار هستند اما در قواره کشتی گیران تراز اول ما نیستند اما برای سید بندی باید در این مسابقات شرکت کنیم.

او در پاسخ به سوالی درباره عملکرد دستیاران پژمان درستکار در کادر فنی کشتی آزاد و انتقادهای مطرح شده، گفت: برای بررسی دقیق تر این موضوع، به همین یک دوره بسنده نکنید. در طول 50 سال گذشته، به جز سرمربی کدام یک از نفراتی که سرمربی انتخاب کرده، در قواره مربی تیم ملی هستند؟ در دوره طلایی آقای برزگر، نفرات دوم و سوم در کادر فنی کجا محلی از اعراب داشتند؟ در دوره رسول خادم مربیان تیم ملی مانند رضا لایق کجا بودند؟ در کشور ما سیستم غلط است و فقط مربوط به کشتی نیست.

او ادامه داد: شاید از حرف من ناراحت شوند اما مربی گری تیم ملی ساده ترین کار است. مربیان در اردو یک کار گروهی انجام می دهند، نقاط ضعف کشتی گیر ها را اصلا نمی توانند پوشش دهند و با تنظیم استراحت، تغذیه، مکمل و بدنسازی، سطح آمادگی بدنی را بالاتر می آورند. اگر چه برای هدایت و راهنمایی بهتر کشتی گیرها، می توان بهتر کار کرد و مشکلاتی در این بخش داریم. کما اینکه در مسابقات جهانی اخیر در صربستان، مشکلاتی را در بخش کوچینگ دیدیم. محسن کاوه را درنظر بگیریم؛ اگر چه شاید انتقاداتی به او وارد باشد، اما در بیست سال گذشته جزو نفراتی بوده که در سطوح مختلف در اردوهای تیم ملی بوده است. چون رئیس فدراسیون قبل، اجازه هر تفکر و اظهار نظری را از زیر دستانش می گرفت؛ به همین دلیل محسن کاوه و تقی اکبرنژاد، در ادوار مختلف عطای کار را به لقایش بخشیدند.

دارنده مدال برنز جهان درباره انتقاد ها به دخالت رئیس فدراسیون کشتی در امور فنی و... گفت: هر کس از سکوی المپیک بالا رفته، خودش را تافته جدا بافته می داند. این موضوع نه به دبیر مربوط است و نه بقیه. کسانی که روی آن سکو رفته اند، خود را بالاتر از بقیه می بینند و این اشتباه محض است.  قرار بوده کشتی احیا شود ولو اینکه دبیر فنا و خراب شود. در جلسه ای که سال 97 با دبیر داشتیم، گفتیم شما خراب شوی اما کشتی آباد شود. متاسفانه علی بیش از حد دارد خودش را خراب می کند، اما کدام یک از روسای فدراسیون های گذشته این حجم از سرمایه را وارد کشتی کرده اند؟ کار فقط در حیطه عمرانی نیست. فدراسیون قبل عطای کار با دلار 3 هزار تومانی را به لقایش بخشید و 60 میلیارد بدهی برجا گذاشت. نقاط مبهم مالی دیگری هم بود که من بسیار تاکید داشتم برای آبروی کشتی، روی آن سرپوش گذاشته شود. فدراسیون الان با دلار سی هزار تومانی اداره می شود در حالی که بودجه وزارت ورزش زیر ده میلیارد تومان است.

یاری گفت: این به منزله تایید عملکرد دبیر در همه حوزه ها نیست؛ او در حیطه آموزش بسیار ابتر عمل کرده، دخالت های گاه و بیگاهش در سایر امور اجازه ابتکار عمل از زیردست هایش را گرفته، اما اگر فدراسیون یک ریال مشکل مالی دارد و کسی جرات گفتنش را نداشت، به من بگوید تا آن را در بوق و کرنا کنم.

این پیشکسوت و مربی کشتی درباره عملکرد ضعیف فدراسیون کشتی در بخش آموزش مربیان، و بازدهی پایین کلاس های مربی گری، گفت: من خودم از مدرسان فدراسیون هستم و باید بگویم شک نکنید ما در بحث پایه، در کل ایران 4 مربی فهیم نداریم. وقتی ما 15 هزار نفر نیرو می آوریم و فقط یک نفر قهرمان می شود، این ننگ آموزش فدراسیون کشتی است. در هیچ کشوری تعداد کشتی گیرها به نسبت جمعیت، به اندازه ایران نیست. حتی به نظرم در روسیه هم اینطور نیست. هرچند جمعیت ما رشد منفی داشته و تعداد جوان ها کم شده، اما وقتی 10 هزار کشتی گیر به این ورزش ورود می کنند و در بین آن ها یک نفر قهرمان می شود، یعنی سیستم آموزشی ما خراب است.

او ادامه داد: دبیر اشتباه کرد که نزدیک به 500 مربی را در استان ها جمع می کرد و برای آن ها از صبح تا ظهر آموزش می گذاشت. من قبلا هم گفتم اگر بنا بود آموزش از راه دیدن باشد، با 5 هزار بسته اینترنت، یک کشتی گیر نوجوان می توانست سایتیف شود. آموزش از راه دیدن در تکنولوژی آموزشی دیگر محلی ندارد. این ایرادها بر دبیر وارد است و اگر بخواهیم ایرادها را ببینیم، تعدادش زیاد است.

بهروز یاری در بخش دیگری از صحبت هایش درباره موضوع داغ تغییر وزن کامران قاسمپور در ماه های اخیر، و شرایط آن گفت: موضوعی که ماه گذشته مطرح شد، بحث کارشناسی عباس جدیدی در تلویزیون بود که سفره دلش باز شد و گفت من را به زور به وزن بالاتر می فرستادند. این یک قیاس مع الفارق بود چون عباس جدیدی برنده بود و به اجبار به وزن بالاتر می رفت، اما کامران قاسمپور بازنده حسن یزدانی بوده، او از سر دلسوزی برای تیم به وزن بالاتر نرفته، بلکه نفر دوم 86 کیلوگرم بوده و در سایه حسن گم می شد.

او گفت: در دهه های قبل دیدیم که در اوزان 82 و 90 کیلوگرم، سال های سال برادران محبی مجال خودنمایی به کسی نمی دادند و کشتی گیرانی که به صد کیلو می رفتند، 85 کیلو وزن داشتند اما در این دو وزن می باختند و در صد کیلو ملی پوش می شدند. این قضیه منحصر به امروز نیست؛ قاسم پور هم می تواند به وزن بالاتر نرود. من پیش داوری نمی کنم اما بعید می دانم اگر وزن کامران را بالا ببرند، او بتواند کشتی بگیرد. یعنی باید به جای تلاش برای افزایش وزن کاذب، سرعت او را حفظ کنند. در کشتی تنها چیزی که نیاز نیست، زور است. کسانی که می گویند زور لازم است، کشتی را بلد نیستند. بحث امروز استفاده از نیروی متقابل و استفاده از قدرت حریف در اجرای تکنیک است. وقتی بخواهیم زورش را اضافه کنیم یعنی درک صحیحی از کشتی نداریم.