بانوی طلایی و رکوردشکن پارالمپیک در گفت و گو با جی پلاس؛

هاشمیه متقیان: بعد از دیدن فیلم رکوردشکنی به حال خودم گریه کردم/ مسئولان نگاه ویژه تری به ورزش زنان داشته باشند

بانوی قهرمان پارالمپیک توکیو در رشته پرتاب نیزه گفت: در پرتاب سوم تمام توانم را به کار گرفتم و با خودم گفتم حیس می‌کنم این آخرین پرتابم است و بعد از دیدن فیلم رکوردشکنی‌ام به حال خودم گریه کردم.

لینک کوتاه کپی شد

هاشمیه متقیان در گفت و گو با خبرنگار ورزشی جی پلاس، در خصوص بازی های پارالمپیک توکیو و کسب مدال طلا و رکورد شکنی در پرتاب نیزه گفت: سطح مسابقات که بسیار بالا و داوری هم واقعا خوب بود؛ من نسبت به تمرین افزایش رکورد داشتم و پنج سال تلاش کردم و خدارا شکر می‌کنم که توانستم جواب زحمات پنج ساله‌ام را با کسب مدال طلا و رکورد شکنی بگیرم.

او با اشاره به احساس خود بعد از رکوردشکنی گفت: بعد از پرتاب دوم مدال برنز من قطعی بود اما وقتی پرتاب سوم را که انجام دادم تمام توانم را به کار گرفتم و با خودم گفتم حس می‌کنم این آخرین پرتابم است و وقتی داوران رکوردم را اعلام کردند نمی‌دانید چه حس و حالی به من دست داد. در توکیو که بودم 10 روز از فضای مجازی دور شدم و وقتی که برگشتم و فیلم رکورد شکنی را دیدم به حال خودم گریه کردم و گفتم خدایا شکرت که پنج سال زحمتم بیهوده نشد. شکستن 50 سانتی رکوردی که دست یک ورزشکار آلمانی بود آنقدر شیرین و لذت بخش بود که خودم  به وجد آمدم.

پارالمپیک 2020 - هاشمیه متقیان

متقیان افزود: من در تمرین تا 24 متر و 30 سانت را پرتاب می‌کردم اما همانطور که می‌دانید تمرین با مسابقه کاملا متفاوت است آن هم میدان بزرگی مانند پارالمپیک که استرس داور هم وجود دارد و اینکه ما نباید بدنمان از جایی که نشستیم در زمان پرتاب حتی ذره‌ای بلند شود و واقعا استرس داشتیم؛  سعی کردم پرتاب اول و دومم به گونه‌ای باشد که خطای بلند شدن نداشته باشم؛ درست است من مدال‌های مختلف بین‌المللی دارم اما با توجه به شرایط مسابقات همیشه نسبت به رکورد تمرینی‌ام کمتر پرتاب می‌کردم بنابراین خوشحالی‌ام در توکیو به خاطر این بود که افزایش رکورد داشتم و توانستم دل یک ملت را شاد کنم.

بانوی طلایی پارالمپیک توکیو در خصوص شرایط تمرینات خود در دوران کرونا تصریح کرد: در مسابقات جهانی 2019 توانستم مدال نقره را کسب کنم و به صورت مستقیم سهمیه پارالمپیک را بدست آوردم. پنج ماه به  پارالمپیک مانده بود که با توجه به اوج کرونا این بازی ها یک سال به تعویق افتاد و این به تعویق افتادن را به فال نیک گرفتم و با خودم گفتم بیشتر تلاش می‌کنم تا جایگاهم را ارتقا بدهم بنابراین اصلا ناراحت نشدم و با توجه به برنامه‌ ریزی‌های مربی‌ تمریناتم را بیشتر کردم. خیلی مواقع‌ شرایط کرونا طوری بود که واقعا کل باشگاه‌ها تعطیل می‌شد اما با کمک رییس تربیت بدنی استان توانستم به صورت مداوم تمریناتم را پیگیری کنم؛ روزهایی هم که هوا خیلی شرجی بود در فضای باز تمرین می‌کردم ولی برخی مواقع هم به دلیل تعطیلات رسمی تمرینات پرتاب توپ را در منزل انجام می‌دادم.

هاشمیه متقیان

هاشمیه متقیان همچنین با اشاره به انتظارات ورزشکاران جانباز و دارای شرایط خاص گفت: مسئولان کشوری به نظرم ورزشکاران را آماده تر به مسابقات اعزام می‌کنند اما مسئولان استانی جا دارد نگاه ویژه تری نسبت به ورزش بانوان و ورزش جانبازان داشته باشند تا افرادی که می‌خواهند وارد این عرصه شوند انگیزه و ذوق داشته باشند نه اینکه ببینند به ما که در جایگاه قهرمانی پارالمپیک هستیم رسیدگی نمی‌شود و آن‌ها هم دل زده شوند.

او در پایان صحبت‌های خود تصریح کرد: من از تمامی کسانی که در این مدت کنارم بودند و حمایتم کردند بخصوص مربی خوبم و رییس تربیت بدنی استان خوزستان که واقعا کمک کردند در این جایگاه قرار بگیرم و همچنین از خانواده عزیزم تشکر می‌کنم.

دیدگاه تان را بنویسید