ملی پوش دوچرخه سواری بعد از مهاجرت : تلاش کردم در ایران بمانم اما نشد/موضوع اصلا سیاسی نیست

گروه ورزشی جی پلاس؛ مهاجرت و کوچ ورزشکاران یکی پس از دیگری به سریالی تبدیل شده که این بار به دوچرخه سواری رسیده است. 

فرزاد خدایاری ملی پوش دوچرخه سواری هم نامش در لیست ورزشکاران مهاجرت کرده اضافه شد تا بار دیگر ورزش ایران یک استعداد دیگر را هم از دست بدهد.

این ملی پوش که مدتی هم با خسرو قمری رئیس فدراسیون اختلافاتی داشت و او را در مدیریت فردی بی کفایت خوانده بود تصمیم چندین ساله‌اش را عملی کرد. 

فرزاد خدایاری در گفت و گو با خبرنگار ورزشی جی پلاس، در خصوص مهاجرت خود اظهار کرد: همان طور که می‌دانید هفت سال یعنی از سال 2014 تا 2020 عضو ثابت تیم ملی بودم و در این مدت اتفاقات خوب و بد زیادی رخ داد. من یک پیش زمینه‌ای برای مهاجرت داشتم و در فکر این کار بودم؛ اتفاقاتی که امسال افتاد باعث جدی تر شدن این موضوع شد و با صحبت‌هایی که با همسرم انجام دادم او هم موافقتش را اعلام کرد و اکنون از طریق تحصیل همسرم اقدام به مهاجرت کردیم؛ فعلا هم در ترکیه هستیم.

او در پاسخ به این سوال که آیا قصد گرفتن تابعیت و حضور در مسابقات به عنوان ورزشکار کشوری غیر از ایران را دارد یا نه گفت: من برای مهاجرت دوچرخه و تمام وسایل مربوط به ورزشم را فروختم که بتوانم هزینه سفر را تامین کنم به همین خاطر فعلا نمی‌توانم در این یک سالی که در ترکیه هستم در مسابقات شرکت کنم البته تلاشم را می‌کنم که با تیم‌های اینجا صحبتی داشته باشم که اگر شد در مسابقات حضور داشته باشم اما خودم بعید می‌دانم این اتفاق بیافتد. در کل برنامه من به این صورت است که یکی دو سال ترکیه بمانیم تا تحصیلات همسرم تمام شود بعد برای مهاجرت به یک کشور اروپایی اقدام می‌کنیم و اولین کاری که انجام دهم حضور در مسابقات است که بتوانم فعالیت ورزشی‌ام را ادامه دهم. نمی‌خواهم موضوع را سیاسی کنم؛ هدف اصلی من ورزش کردن است.  من خیلی تلاش کردم که در ایران این کار را انجام دهم اما متاسفانه نشد.

خدایاری در پاسخ به سوال دیگری مبنی بر اینکه آیا مشکلاتی که با رئیس فدراسیون داشته در این تصمیم تاثیر گذار بوده یا نه تصریح کرد: بله متاسفانه مشکلاتی با خسرو قمری داشتیم و من واقعا می‌خواستم حل شود اما او مشکلات را بیشتر می‌کرد و چند وقت پیش هم که مصاحبه‌ای انجام داد و از وضعیت راضی بود. ما امیدواریم اوضاع بهتر شود چون با این نحوه مدیریت دوچرخه سواری ایران در حال نابودی است. ما  ورزشکاران مستعد زیادی داریم که در این شرایط سخت اقتصادی هنوز فعالیت دارند ولی هیچ پاداشی دریافت نمی‌کنند.

ملی پوش ایران با اشاره شرایط دوچرخه سواری در کشورمان گفت: واقعا به دوچرخه سواری ایران ظلم می‌شود چون رشته‌ای است که به اسپانسر نیاز دارد. الان قیمت‌های دوچرخه در سطح جهان تغییر زیادی نکرده اما متاسفانه افزایش نرخ ارز در ایران قدرت خرید را کاهش داده است. متاسفانه دوچرخه سواران ما چون حقوقی ندارند و پاداش‌هایشان هم به اندازه‌ای نیست که بتوانند دوچرخه مناسبی بگیرند این ورزش به تدریج کمرنگ و کمرنگ تر می‌شود. خیلی وقت‌ها به مسئولین فدراسیون می‌گفتیم که یک حقوق برای ملی پوشان در نظر بگیرید که بتوانند حداقل امرار معاش کنند اما در این هفت سال ما یک ریال به عنوان حقوق دریافت نکردیم و حقمان را باید به زور می‌گرفتیم.

فرزاد خدایاری در ادامه افزود: خیلی از دوچرخه سواران از جمله خودم مدال آسیایی داریم و در رشته الیمینیتور در سال 2016 اولین مدال آسیایی تاریخ را من کسب کردم و آن زمان از طرف وزارت ورزش 10 تا 15 سکه دریافت کردم که با تمام آن سکه‌ها دوچرخه خریدم. متاسفانه وزارت ورزش امسال معادل سازی کرده و به جای سکه ریال به ورزشکاران می‌دهد که مقدار آن خیلی کم شده است و این یعنی فاجعه؛ ورزشکاری که کلی زحمت می‌کشد تا به قهرمانی برسد و در حقیقت زندگی و جوانی‌اش را برای این هدف می‌گذارد به ازای سکه، دو میلیون دریافت می‌کند.

او در پایان صحبت‌های خود تصریح کرد: من دوست داشتم در ایران بمانم و افتخار آفرینی کنم و اتفاقا می‌توانستم چون در سن اوج قهرمانی هستم و می‌توانستم تا 36 سالگی ادامه دهم اما همیشه پدرم این حرف را می‌زند جایی که ارزشت را نمی‌دانند را ترک کن و تلاش کن ارزشت را بدانند؛ من هم به گفته پدرم عمل کردم و امیدوارم فصل جدید زندگی‌ام بهتر رقم بخورد.