به گزارش ایرنا، شهید ابراهیم دبیری یکم آبان سال 44 در بخش فین در 100 کیلومتری شمال بندرعباس به دنیا آمد. پدرش عبدالحسین به شغل کشاورزی می پرداخت و از این راه زندگی می کرد.
وی فرزند چهارم از پنج فرزند خانواده بود که در کودکی به بیماری سختی دچار شد و پزشک بخش فین از معالجه اش قطع امید کرد اما به لطف خدا و توسل به اهل بیت علیه السلام بهبود یافت.
شهید دبیری در مسجدهای «حضرت علی(ع)» و «سیداحمد» فین فراگیری قرآن و آموزه های دینی را آغاز کرد.
این نوجوان اهل فین، تحصیلاتش را تا سوم ابتدایی در دبستان«بدر» گذراند و سال چهارم و پنجم را در دبستان «جاوید» و حافظ بندرعباس ادامه داد. دوران راهنمایی اش را نیز در مدرسه «شهید سایانی» و متوسطه در دبیرستان «شهید چمران» بندرعباس با موفقیت سپری کرد.
شهیدان «حسن دانشمند» و «سیدعلی اصغر جاهد» از دوستان صمیمی شهید دبیری بودند که در مبارزات انقلابی باهم حضوری فعال داشتند.
شهید دبیری در سال 56 با همراه برادرانش و با هدایت «شهید محمد معتضد کیوانی» - که 19 سال بزرگتر از شهید دبیری بود و در شکل گیری شخصیت انقلابی شهید دبیری تاثیربسزایی داشت - در مراسم چهلم «شهدای قم» در مسجد کوفه بندرعباس به عنوان یکی از پایگاه های اصلی فعالیت های ضد رژیم شاه شرکت کرد.
مطالعه کتاب های مذهبی و اجتماعی در شکل گیری شخصیت شهید دبیری تاثیر زیادی داشت؛ او که علاقه زیادی به مطالعه از خود نشان می داد کارتنی پر از کتاب در زمینه های مختلف تهیه کرده که بیشتر داستانی بودند یا قالب مبارزاتی داشتند.
شهید دبیری با پیروزی انقلاب اسلامی فعالیت های خود را در قالب بسیج در مسجدهای «جوادالائمه» و «صاحب الزمان» محله الشهدا ادامه داد.
وی از سال 57 در اردوهای طرح هجرت که توسط سپاه در دوره های 30 تا 45 روزه در اصفهان برگزار می شد، شرکت کرد و آموزش های عقیدتی، سیاسی و نظامی را گذراند.
شهید دبیری هم زمان با تحصیل در دبیرستان به صورت پاره وقت در کلاس های حوزه علمیه بندرعباس نیز حضور داشت، هم چنین در جلسه های «حزب جمهوری اسلامی» حضور داشت و با کمک دوستانش «روزنامه جمهوری اسلامی» را در سطح شهر توزیع می کرد.
وی 17 ساله بود که تصمیم به رفتن به جبهه گرفت و از آن زمان تا سال 65 به صورت پی در پی به جبهه ها حضور داشت و ابتدا در گردان های زرهی«تک تیرانداز» بود و سال 64 واحد «تخریب لشکر 41 ثارالله» شد.
شهید دبیری تیرماه 65 در عملیات «کربلای یک؛ آزادسازی شهر مهران» از ناحیه پا مجروح شد و پس از بهبودی، دوره های تخصصی تخریب را در اهواز طی کرد.
این شهید دوران هشت سال دفاع مقدس برای آمادگی شرکت در عملیات «کربلای4» حدود 6 ماه در سرمای سوزناک دوره غواصی را در «سد دز» و «رودخانه های خوزستان» گذراند.
شهید ابراهیم همراه با شوخ طبعی هایی دل نشینی که داشت باعث رفع خستگی و تقویت روحیه همرزمانش می شد اما به هنگام رزم جدی، راسخ و پرتوان بود چنان چه زنده یاد حسین ضعیفی در وصفش گفته است: «در یکی از عملیات ها مجروح شده بودم؛ شهید ابراهیم که فکر می کرد شهید شده ام مرا به سخنی به ساحل رساند و مجدد به منطقه برگشت تا عملیات را ادامه دهد.
وی سرانجام چهارم دی ماه سال 65 در عملیات «کربلای 4» براثر اصابت گلوله آرپی جی به سر آسمانی شد و پیکر بی سرش 40 روز بعد توسط جریان های رود اروند به ساحل خودی رسید و پس از انتقال به هرمزگان در گلزار شهدای بندرعباس به خاک سپرده شد.
شهید ابراهیم دبیری در بخشی از وصیت نامه اش آورده است: «خداوندا تو را سپاس می گویم که به من توفیق دادی تا در راه تو به جهاد برخیزم و اگر قبول نمایی در راه تو فدا شوم تا به لقای تو برسم، خدایا به ذات مقدست قسم می دهم که از گناهانم درگذری و مرا با شهدا محشور گردانی؛ شهدایی که با خون خود را را برای ما روشن ساختند».
9887 /6048
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.