در این یادداشت آمده است: واکنش ایران به حملات تروریستی داعش در چارچوب دکترین دفاعی کشور نشان دهنده آستانه تحمل ایران و نقطه عطفی برای ترسیم خطوط قرمزی بود که مسئولان و نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایران عبور از آن را برای متجاسرین به امنیت کشور برنمی تابند.
هر چند در حد گمانه زنی دشمنان خارجی، چنین پاسخی می توانست به دستگیری های پراکنده گروه های تروریستی و افزودن لایه ای به لایه های دفاعی در مرزها محدود گردد اما انتخاب موشک های میان برد، هدف گیری در خارج از مرزهای ایران، نقطه زنی مبتنی بر اطلاعات دقیق از تجمع نیروهای داعشی و استقرار امکانات لجستیکی آنها، حامل پیام هایی بود که برای کشورهایی نظیر عربستان، امارات متحده ی عربی و حتی اعضای اتئلاف ضد یمن و فراتر از آن برخی کشورهای غربی می توانست معنادار باشد.
اگرچه ترور فی نفسه ریشه در ضعف و عدم برخورداری طرف مقابل از توان رودررویی گسترده دارد، اما تجربه ثابت کرده است که چشم پوشی از حرکات ایذایی هر چند کم اهمیت به تجرّی بیش از پیش دشمن می انجامد و موجی که یک پاسخ کوبنده آن هم در فاصله ی زمانی اندک ایجاد می کند تأثیری دو سویه در داخل و خارج از کشور دارد.
تأثیر داخلی آن به افزایش اعتماد ملی و آرامش روانی مردم می انجامد و تأثیر خارجی آن به اندازه ای است که مفاد آن را تنها در یک بیانیه می توان گنجانید.
مخاطب موشک های ششگانه تنها گروه در حال موت داعش نبوده و نیستند بلکه کسانی که از این گروه حمایت مالی، لجستیکی و فکری می کنند و در هدف گذاری ها به یاری آنها می شتابند و اطلاعات کلی و جزیی حوزه ی تعیین شده برای عملیات را در اختیار آنها قرار می دهند نیز در ردیف کسانی هستند که این پیام ها را دریافت می کنند.
نباید از نظر دور داشت که به دنبال اجرای نیم بند برجام از سوی طرف های غربی، ایران در حال معرفی پتانسیل های خود در حوزه ی نفت و گاز و منابع معدنی و برخی پروژه های زیرساختی به منظور جذب سرمایه گذاری خارجی است و اگر مرکز کشور و شهرها و کلانشهرهای آن به جولانگاه تروریست های تکفیری تبدیل شود تأثیر غیر قابل انکاری روی مناسبات اقتصادی ایران خصوصاً در بحث جذب سرمایه های خارجی خواهد داشت و لذا واکنش راهبردی نظام جمهوری اسلامی ایران در قالب حمله ی موشکی از منظری دیگر به منزله ی دفاع از اقتصاد کشور نیز بود.
از یاد نبریم که انعکاس خبر حمله موشکی ایران به مقر نیروهای داعش در سوریه در رسانه های جهان برای افکار عمومی کشورهای غربی که گوش هایشان به اخباری که ایران را حامی تروریست معرفی می کند، عادت کرده، پارادوکسی است که امپراتوری رسانه ای باید پاسخگوی آن باشد.
نکته دیگری که در پیوند با این موضوع نباید از تیررس نگاه تحلیلگران دور بماند این است که برخی از کشورها در عزم ایران برای بهره گیری از توان نظامی خود در شرایط ویژه تردید داشتند و اظهار نظر شخصیت های نظامی ایران در خصوص توان موشکی و قدرت پدافندی را جدی نمی گرفتند و تصور می کردند خسارت های میلیاردی وارد شده ظرف 8 سال جنگ تحمیلی روی قدرت ریسک پذیری ایران در رودررویی های نظامی تأثیر منفی گذاشته است و این اقدام در واقع خط بطلانی بود که روی چنین تصوراتی کشیده شد و ثابت کرد که دفاع از حریم امنیت ملی در مواقع حساس برگ برنده هر نظام برای مانایی و اقتدار است.
ضمن این که پیشرفت های ایران در ساخت تجهیزات نظامی که روی آمار تلفات انسانی در صورت وقوع درگیری های ناگزیر تأثیر غیر قابل انکاری دارد، ریسک رو در رویی های اجتناب ناپذیر را کاهش می دهد. لذا دشمنان باید بدانند که اگر چه ممکن است خرمشهرهایی حتی در بعد نظامی در پیش باشد اما نیروهای مقابله کننده در برابر دشمن، دیگر دست بسته و فاقد تجهیزات نظامی نیستند که حتی برای تأمین سیم خاردار نیز چشم به خارج داشته باشند.
با همه این ها آنچه برای دشمن از موشک های میانبرد، دقیق و نقطه زن ترس آورتر است و در دل آنها هول و هراس ایجاد می کند، یکپارچگی ملی و تحقق اقتصاد مقاومتی در سایه کار و تلاش و بهره گیری از نیروها و تولیدات داخلی است. چرا که نیروی نظامی مقتدر همواره نیازمند به دو تکیه گاه معنوی و مادی است تکیه گاه معنوی احساس هم سرنوشتی در راستای نیل به آرمان های بزرگ است و تکیه گاه مادی آن همان اقتصاد مقاومتی است که تحقق آن به مثابه آن است که ما در تمامی کشورهایی که نیازمند کالا و تولیدات ایرانی هستند نمایندگی فروش و پایگاه داشته باشیم.
9772/ 2027
دریافت: سیدمهدی مرتضوی ** انتشار: سیداحمد نجفی
انتهای پیام هر چند در حد گمانه زنی دشمنان خارجی، چنین پاسخی می توانست به دستگیری های پراکنده گروه های تروریستی و افزودن لایه ای به لایه های دفاعی در مرزها محدود گردد اما انتخاب موشک های میان برد، هدف گیری در خارج از مرزهای ایران، نقطه زنی مبتنی بر اطلاعات دقیق از تجمع نیروهای داعشی و استقرار امکانات لجستیکی آنها، حامل پیام هایی بود که برای کشورهایی نظیر عربستان، امارات متحده ی عربی و حتی اعضای اتئلاف ضد یمن و فراتر از آن برخی کشورهای غربی می توانست معنادار باشد.
اگرچه ترور فی نفسه ریشه در ضعف و عدم برخورداری طرف مقابل از توان رودررویی گسترده دارد، اما تجربه ثابت کرده است که چشم پوشی از حرکات ایذایی هر چند کم اهمیت به تجرّی بیش از پیش دشمن می انجامد و موجی که یک پاسخ کوبنده آن هم در فاصله ی زمانی اندک ایجاد می کند تأثیری دو سویه در داخل و خارج از کشور دارد.
تأثیر داخلی آن به افزایش اعتماد ملی و آرامش روانی مردم می انجامد و تأثیر خارجی آن به اندازه ای است که مفاد آن را تنها در یک بیانیه می توان گنجانید.
مخاطب موشک های ششگانه تنها گروه در حال موت داعش نبوده و نیستند بلکه کسانی که از این گروه حمایت مالی، لجستیکی و فکری می کنند و در هدف گذاری ها به یاری آنها می شتابند و اطلاعات کلی و جزیی حوزه ی تعیین شده برای عملیات را در اختیار آنها قرار می دهند نیز در ردیف کسانی هستند که این پیام ها را دریافت می کنند.
نباید از نظر دور داشت که به دنبال اجرای نیم بند برجام از سوی طرف های غربی، ایران در حال معرفی پتانسیل های خود در حوزه ی نفت و گاز و منابع معدنی و برخی پروژه های زیرساختی به منظور جذب سرمایه گذاری خارجی است و اگر مرکز کشور و شهرها و کلانشهرهای آن به جولانگاه تروریست های تکفیری تبدیل شود تأثیر غیر قابل انکاری روی مناسبات اقتصادی ایران خصوصاً در بحث جذب سرمایه های خارجی خواهد داشت و لذا واکنش راهبردی نظام جمهوری اسلامی ایران در قالب حمله ی موشکی از منظری دیگر به منزله ی دفاع از اقتصاد کشور نیز بود.
از یاد نبریم که انعکاس خبر حمله موشکی ایران به مقر نیروهای داعش در سوریه در رسانه های جهان برای افکار عمومی کشورهای غربی که گوش هایشان به اخباری که ایران را حامی تروریست معرفی می کند، عادت کرده، پارادوکسی است که امپراتوری رسانه ای باید پاسخگوی آن باشد.
نکته دیگری که در پیوند با این موضوع نباید از تیررس نگاه تحلیلگران دور بماند این است که برخی از کشورها در عزم ایران برای بهره گیری از توان نظامی خود در شرایط ویژه تردید داشتند و اظهار نظر شخصیت های نظامی ایران در خصوص توان موشکی و قدرت پدافندی را جدی نمی گرفتند و تصور می کردند خسارت های میلیاردی وارد شده ظرف 8 سال جنگ تحمیلی روی قدرت ریسک پذیری ایران در رودررویی های نظامی تأثیر منفی گذاشته است و این اقدام در واقع خط بطلانی بود که روی چنین تصوراتی کشیده شد و ثابت کرد که دفاع از حریم امنیت ملی در مواقع حساس برگ برنده هر نظام برای مانایی و اقتدار است.
ضمن این که پیشرفت های ایران در ساخت تجهیزات نظامی که روی آمار تلفات انسانی در صورت وقوع درگیری های ناگزیر تأثیر غیر قابل انکاری دارد، ریسک رو در رویی های اجتناب ناپذیر را کاهش می دهد. لذا دشمنان باید بدانند که اگر چه ممکن است خرمشهرهایی حتی در بعد نظامی در پیش باشد اما نیروهای مقابله کننده در برابر دشمن، دیگر دست بسته و فاقد تجهیزات نظامی نیستند که حتی برای تأمین سیم خاردار نیز چشم به خارج داشته باشند.
با همه این ها آنچه برای دشمن از موشک های میانبرد، دقیق و نقطه زن ترس آورتر است و در دل آنها هول و هراس ایجاد می کند، یکپارچگی ملی و تحقق اقتصاد مقاومتی در سایه کار و تلاش و بهره گیری از نیروها و تولیدات داخلی است. چرا که نیروی نظامی مقتدر همواره نیازمند به دو تکیه گاه معنوی و مادی است تکیه گاه معنوی احساس هم سرنوشتی در راستای نیل به آرمان های بزرگ است و تکیه گاه مادی آن همان اقتصاد مقاومتی است که تحقق آن به مثابه آن است که ما در تمامی کشورهایی که نیازمند کالا و تولیدات ایرانی هستند نمایندگی فروش و پایگاه داشته باشیم.
9772/ 2027
دریافت: سیدمهدی مرتضوی ** انتشار: سیداحمد نجفی
کپی شد
