دراین مطلب آمده است: در زندگی امروزی زوج هایی هستند که از بچه دار شدن گریزانند و می گویند در چنین شرایط مالی، شغلی، نداشتن مسکن و... به دنیا آمدن بچه جز اضافه شدن به مشکلاتمان چیزی عاید مان
نمی کند! این در حالی است که برخی خانواده ها در حسرت لبخند کودکی که به زندگی شان جان دوباره ببخشد بی‌تاب هستند. کودکی که قرار است برای برآورده شدن خواسته اش گریه کند، فریاد بزند و سبب شب بیداری های والدینش در هنگام بیماری و دوران نوزادی شود اما نور امیدی به زندگی زوج های جوان ببخشد. برخی زوج ها طبق گفته پزشک معالج توانایی فرزند آوری ندارند اما این پایان ماجرا نیست چون فرزند خواندگی مسیری است که زوج هایی که بارور نمی شوند می توانند از آن برای رسیدن به کمال خوشبختی استفاده کنند.
امید؛ امید دوباره زندگی مان شد
«فاطمه» زن 44 ساله ای است که 26 سال از آغاز زندگی مشترکش می گذرد. او به خبرنگار ما می گوید: هفت سال است که «فتانه» را به فرزند خواندگی قبول کرده ایم، آن قدر اطرافیان ما را از شرایط قبول فرزند خوانده می ترساندند که پاهایمان برای رفتن به بهزیستی و مشاوره یاری مان نمی کرد.
وی می افزاید: هشت سال پیش پای درد دل زوج جوانی نشسته بودم که کارهای پذیرش یک کودک از بهزیستی را انجام می دادند، از آن ها شنیدم هیچ کاری سخت تر از نداشتن بچه در زندگی نیست انگار زندگی به بطالت می گذرد، همین سبب شد چشم و گوشمان را روی حرف مردم ببندیم و به دنبال یک کودک که امید دوباره به زندگی مان ببخشد برویم خدا را صد هزار مرتبه شکر از روزی که فتانه به زندگی مان آمده است من و همسرم جان دوباره گرفته ایم.«شراره» خانم 32 ساله ای است که 11 سال از آغاز زندگی مشترکش می گذرد اما هنوز بچه دار نشده است، او درباره شرایط زندگی اش به خبرنگار ما می گوید: من و همسرم سه سال هر نوع درمانی را امتحان کردیم حتی نزد بهترین دکترهای کشور رفتیم اما بی فایده بود.وی با بیان این که بارها دوستان و آشنایان به او پیشنهاد قبول فرزند خوانده را داده اند تصریح می کند: من و همسرم عاشق بچه بودیم اما از این که بچه دیگری را بزرگ کنیم هراس داشتیم، زیرا احساس می کردیم بعد از گذشت چند سال و وابستگی مان به کودک، اگر خانواده واقعی اش از راه برسد و ما با خاطراتی از اوجدا شویم باید چه کنیم؟ اما بالاخره دلمان را به دریا زدیم و «امید» را به فرزند خواندگی قبول کردیم.وی ادامه می دهد: از روزی که امید وارد زندگی مان شده زندگی برایمان معنای دوباره پیدا کرده است، از کوچک ترین کارهایش لذت می بریم و بیشتر وقت من و همسرم صرف تربیت درست او می شود.
یک سال در نوبت فرزند خوانده
«احسان» مرد 30ساله ای است که شش سال از شروع زندگی مشترکش می گذرد. او می گوید: من و همسرم در زندگی مشکلی نداریم اما احساس می کنم آمدن بچه به زندگی مان گرمای بیشتری می بخشد و زندگی مشترک با آمدن ثمره عشقمان معنا پیدا خواهد کرد.وی ادامه می دهد: حدود دو سال است که درمان هایمان را شروع کرده ایم و حتی من و همسرم یک بار زیر تیغ جراحی قرار گرفته ایم، اما بی فایده بود نمی دانم شرایط قبول فرزند خوانده به چه شکل است بعضی از دوستان پیشنهاد داده اند تحقیق کنم و خانواده ای را که زن بارداری دارد و مشکلات مالی سبب شده است از به دنیا آمدن کودکش خوشحال نباشد پیدا کنم و در ازای پرداخت پول به آن ها نوزادشان را بگیرم، اما همسرم به این کار راضی نشد چون نمی توانست یک نوزاد را از مادرش جدا کند حتی اگر این کار به قیمت برگشتن شادی به زندگی خودش باشد.وی ادامه داد: بعد از تحقیقاتی که انجام دادیم متوجه شدیم کودکانی که بهزیستی در اختیار خانواده های متقاضی فرزند خواندگی قرار می دهد والدین آن ها مشخص نیستند، نزدیک به یک سال است که در نوبت فرزند خوانده از بهزیستی هستیم.«محمد» مردی 35 ساله است که هشت سال از زندگی مشترکش می گذرد و به گفته خودش، مدت پنج سال است که هر نوع درمانی را برای خود و همسرش انجام داده است، شاید بتواند صدای گریه و خنده نوزادی را در زندگی اش بشنود. او می گوید: برای هر بار مراجعه به پزشک حدود 200 هزار تومان هزینه می کنیم اما بی فایده است همچنین برای آوردن فرزند خوانده برنامه ریزی هایی انجام دادیم اما متاسفانه سخت گیری هایی که برای این کار می شد و نداشتن توان مالی کافی سبب شد در این امر ناکام بمانیم.
30نوزاد در شیرخوارگاه های استان
مدیرکل بهزیستی به خبرنگار ما می گوید: حدود دو سال است که 270 زوج متقاضی برای داشتن نوزاد در کمیته فرزند خواندگی در نوبت فرزند خوانده هستند، اما متاسفانه حتی یک نوزاد هم شرایط واگذاری به این زوج ها را ندارد، 30 کودک در شیرخوارگاه های استان زندگی می کنند که یا خانواده هایشان مشخص است و قاضی حکم سرپرستی آن ها را نمی دهد یا دچار معلولیت هستند.«محمد رضا سراوانی» ادامه می دهد: طبق قانون، بهزیستی متولی خدمات دهی و حمایت از کودکان و زنان بی سرپرست و بدسرپرست است و خدماتی که بهزیستی به این کودکان می دهد با دیگر دستگاه ها متفاوت است و کودکان به عنوان فرزند خوانده به خانواده ها تحویل شوند.وی تصریح می کند: خانواده هایی که بیش از پنج سال از ازدواجشان گذشته باشد و پزشک متخصص گواهی دهد که صاحب اولاد نمی شوند می توانند در کمیته فرزند خواندگی تشکیل پرونده دهند تا پس از تحقیق درباره شرایط اخلاقی، اقتصادی، خانوادگی و... زوجین در صف تحویل فرزند خوانده قرار گیرند.وی با بیان این که واگذاری قطعه ای زمین و دارایی از زوجین به فرزند خوانده صحت ندارد می افزاید: چون این کودکان به لحاظ شرعی از والدین ارث نمی برند از زوجین درخواست می شود در محضر گواهی دهند تا یک سوم از اموال آن ها بعد از فوتشان به این کودکان تعلق بگیرد، به خانواده هایی که با وجود داشتن فرزند باز هم متقاضی سرپرستی کودکان بی سرپرست هستند هم سرپرستی داده می شود که البته به این خانواده ها کودکانی که نوزاد نیستند و سنشان بیشتر از سه سال است تعلق می گیرد. مدیرکل بهزیستی می افزاید: بعد از واگذاری نوزاد به خانواده ها بهزیستی هیچ کمکی به این خانواده نمی کند، چون آن ها تمکن مالی کافی برای قبول فرزند خوانده را دارند.
8006**3213 دریافت کننده: نرگس تیموری **انتشار دهنده: اکبر نوری
انتهای پیام نمی کند! این در حالی است که برخی خانواده ها در حسرت لبخند کودکی که به زندگی شان جان دوباره ببخشد بی‌تاب هستند. کودکی که قرار است برای برآورده شدن خواسته اش گریه کند، فریاد بزند و سبب شب بیداری های والدینش در هنگام بیماری و دوران نوزادی شود اما نور امیدی به زندگی زوج های جوان ببخشد. برخی زوج ها طبق گفته پزشک معالج توانایی فرزند آوری ندارند اما این پایان ماجرا نیست چون فرزند خواندگی مسیری است که زوج هایی که بارور نمی شوند می توانند از آن برای رسیدن به کمال خوشبختی استفاده کنند.
امید؛ امید دوباره زندگی مان شد
«فاطمه» زن 44 ساله ای است که 26 سال از آغاز زندگی مشترکش می گذرد. او به خبرنگار ما می گوید: هفت سال است که «فتانه» را به فرزند خواندگی قبول کرده ایم، آن قدر اطرافیان ما را از شرایط قبول فرزند خوانده می ترساندند که پاهایمان برای رفتن به بهزیستی و مشاوره یاری مان نمی کرد.
وی می افزاید: هشت سال پیش پای درد دل زوج جوانی نشسته بودم که کارهای پذیرش یک کودک از بهزیستی را انجام می دادند، از آن ها شنیدم هیچ کاری سخت تر از نداشتن بچه در زندگی نیست انگار زندگی به بطالت می گذرد، همین سبب شد چشم و گوشمان را روی حرف مردم ببندیم و به دنبال یک کودک که امید دوباره به زندگی مان ببخشد برویم خدا را صد هزار مرتبه شکر از روزی که فتانه به زندگی مان آمده است من و همسرم جان دوباره گرفته ایم.«شراره» خانم 32 ساله ای است که 11 سال از آغاز زندگی مشترکش می گذرد اما هنوز بچه دار نشده است، او درباره شرایط زندگی اش به خبرنگار ما می گوید: من و همسرم سه سال هر نوع درمانی را امتحان کردیم حتی نزد بهترین دکترهای کشور رفتیم اما بی فایده بود.وی با بیان این که بارها دوستان و آشنایان به او پیشنهاد قبول فرزند خوانده را داده اند تصریح می کند: من و همسرم عاشق بچه بودیم اما از این که بچه دیگری را بزرگ کنیم هراس داشتیم، زیرا احساس می کردیم بعد از گذشت چند سال و وابستگی مان به کودک، اگر خانواده واقعی اش از راه برسد و ما با خاطراتی از اوجدا شویم باید چه کنیم؟ اما بالاخره دلمان را به دریا زدیم و «امید» را به فرزند خواندگی قبول کردیم.وی ادامه می دهد: از روزی که امید وارد زندگی مان شده زندگی برایمان معنای دوباره پیدا کرده است، از کوچک ترین کارهایش لذت می بریم و بیشتر وقت من و همسرم صرف تربیت درست او می شود.
یک سال در نوبت فرزند خوانده
«احسان» مرد 30ساله ای است که شش سال از شروع زندگی مشترکش می گذرد. او می گوید: من و همسرم در زندگی مشکلی نداریم اما احساس می کنم آمدن بچه به زندگی مان گرمای بیشتری می بخشد و زندگی مشترک با آمدن ثمره عشقمان معنا پیدا خواهد کرد.وی ادامه می دهد: حدود دو سال است که درمان هایمان را شروع کرده ایم و حتی من و همسرم یک بار زیر تیغ جراحی قرار گرفته ایم، اما بی فایده بود نمی دانم شرایط قبول فرزند خوانده به چه شکل است بعضی از دوستان پیشنهاد داده اند تحقیق کنم و خانواده ای را که زن بارداری دارد و مشکلات مالی سبب شده است از به دنیا آمدن کودکش خوشحال نباشد پیدا کنم و در ازای پرداخت پول به آن ها نوزادشان را بگیرم، اما همسرم به این کار راضی نشد چون نمی توانست یک نوزاد را از مادرش جدا کند حتی اگر این کار به قیمت برگشتن شادی به زندگی خودش باشد.وی ادامه داد: بعد از تحقیقاتی که انجام دادیم متوجه شدیم کودکانی که بهزیستی در اختیار خانواده های متقاضی فرزند خواندگی قرار می دهد والدین آن ها مشخص نیستند، نزدیک به یک سال است که در نوبت فرزند خوانده از بهزیستی هستیم.«محمد» مردی 35 ساله است که هشت سال از زندگی مشترکش می گذرد و به گفته خودش، مدت پنج سال است که هر نوع درمانی را برای خود و همسرش انجام داده است، شاید بتواند صدای گریه و خنده نوزادی را در زندگی اش بشنود. او می گوید: برای هر بار مراجعه به پزشک حدود 200 هزار تومان هزینه می کنیم اما بی فایده است همچنین برای آوردن فرزند خوانده برنامه ریزی هایی انجام دادیم اما متاسفانه سخت گیری هایی که برای این کار می شد و نداشتن توان مالی کافی سبب شد در این امر ناکام بمانیم.
30نوزاد در شیرخوارگاه های استان
مدیرکل بهزیستی به خبرنگار ما می گوید: حدود دو سال است که 270 زوج متقاضی برای داشتن نوزاد در کمیته فرزند خواندگی در نوبت فرزند خوانده هستند، اما متاسفانه حتی یک نوزاد هم شرایط واگذاری به این زوج ها را ندارد، 30 کودک در شیرخوارگاه های استان زندگی می کنند که یا خانواده هایشان مشخص است و قاضی حکم سرپرستی آن ها را نمی دهد یا دچار معلولیت هستند.«محمد رضا سراوانی» ادامه می دهد: طبق قانون، بهزیستی متولی خدمات دهی و حمایت از کودکان و زنان بی سرپرست و بدسرپرست است و خدماتی که بهزیستی به این کودکان می دهد با دیگر دستگاه ها متفاوت است و کودکان به عنوان فرزند خوانده به خانواده ها تحویل شوند.وی تصریح می کند: خانواده هایی که بیش از پنج سال از ازدواجشان گذشته باشد و پزشک متخصص گواهی دهد که صاحب اولاد نمی شوند می توانند در کمیته فرزند خواندگی تشکیل پرونده دهند تا پس از تحقیق درباره شرایط اخلاقی، اقتصادی، خانوادگی و... زوجین در صف تحویل فرزند خوانده قرار گیرند.وی با بیان این که واگذاری قطعه ای زمین و دارایی از زوجین به فرزند خوانده صحت ندارد می افزاید: چون این کودکان به لحاظ شرعی از والدین ارث نمی برند از زوجین درخواست می شود در محضر گواهی دهند تا یک سوم از اموال آن ها بعد از فوتشان به این کودکان تعلق بگیرد، به خانواده هایی که با وجود داشتن فرزند باز هم متقاضی سرپرستی کودکان بی سرپرست هستند هم سرپرستی داده می شود که البته به این خانواده ها کودکانی که نوزاد نیستند و سنشان بیشتر از سه سال است تعلق می گیرد. مدیرکل بهزیستی می افزاید: بعد از واگذاری نوزاد به خانواده ها بهزیستی هیچ کمکی به این خانواده نمی کند، چون آن ها تمکن مالی کافی برای قبول فرزند خوانده را دارند.
8006**3213 دریافت کننده: نرگس تیموری **انتشار دهنده: اکبر نوری
کپی شد
