به گزارش ایرنا، وجود گونه های شاخص حیات وحش و رویش انواع گیاهان خوراکی و دارویی در ارتفاعات، زیبایی های خاصی را به دشت سهرین بخشیده است که باید با معرفی هرچه بهتر و بیشتر این دشت زیبا و جذاب، از این ظرفیت به شکل مطلوبی بهره برد.
دشت سهرین زنجان در کنار گونه های جانوری و گیاهی متنوع از وجود چشمه آبگرم وننق که خاصیت درمانی دارد و همچنین آثار طبیعی و بناهای قدیمی قبل تاریخ و دوره اسلامی ازجمله تپه های تاریخی، قلعه تدافعی و حمام قدیمی برخوردار است که آنچنان شاید و باید در معرفی آن، کار چندانی صورت نگرفته است.
این منطقه مستعد، از تپه های تاریخی بسیار ارزشمندی برخوردار است که قدمت آنها به حدود 6 هزار سال قبل بر می گردد و وجود قلعه تدافعی که در دوره حکومت سلجوقیان و در ورودی روستای سهرین بنا شده از برجسته ترین آثار تاریخی آن محسوب می شود و با کاوش و حفاری های صورت گرفته، آثار معماری تدافعی در این قلعه عظیم به چشم می خورد.
مدیر روابط عمومی اداره کل حفاظت محیط زیست استان زنجان، گفت: این دشت زیبا و بکر به سبب وجود آهوان، شهرت جهانی یافته و در واقع بستر، زمینه و ظرفیت را برای جلب و جذب گردشگران داخلی و خارجی علاقه مند به گونه های جانوری شاخص به این استان را فراهم کرده است.
امجد باقری افزود: جست و خیز آهوان در میان علفزارها، طراوت و زیبایی های طبیعت دشت سهرین زنجان به عنوان تنها مامن و زیستگاه بازماندگان آهوان شمالغرب کشور را دو چندان کرده است.
وی اظهار داشت: وجود ظرفیت های بالایی چون انواع وحوش و گیاهان ارزشمند، چشمه آبگرم و آثار طبیعی و بناهای قدیمی پیش و قبل تاریخ و دوره اسلامی ازجمله تپه های تاریخی، قلعه تدافعی، ارگ تاریخی و حمام قدیمی، می تواند منبع درآمدی خوب و مناسبی از نظر گردشگری باشد که نیاز به سرمایه گذاری و تامین زیر ساخت های گردشگری، همچون هتل و رستوران نیز دارد.
وی افزود: دشت سهرین با وسعت حدود 35 هزار هکتار در 20 کیلومتری و قسمت شمال شهر زنجان قرار دارد و یکی از دشت های مهم این استان و جزو منطقه حفاظت شده سرخ آباد است و آهوان در کنار فعالیت های کشاورزی و دامی روستائیان منطقه، به زیست خود ادامه می دهند و در اصل ماندگاری آهوان، سبب توسعه این منطقه شده است.
باقری تصریح کرد: وجود رودخانه های فصلی و سدهای کوچک و بزرگ خاکی در منطقه حفاظت شده سرخ آباد و شکار ممنوع فیله خاصه، باعث شده است تا این منطقه به یکی از زیستگاه های پرندگان مهاجر نیز تبدیل شود که گردشگران طبیعت می توانند به تماشا بنشینند.
این زیستگاه بکر و تماشایی آهوان به دلایل مختلفی چون فعالیت های کشاورزی، کشت های گسترده، افزایش گله های دام در منطقه، وجود سگ های گله و ولگرد، تغییر کاربری زمین ها، توسعه غیراصولی زمین های کشاورزی، تبدیل زمین های دیم به قطعات کوچک، قطعه بندی و جزیره ای شدن زیستگاه، حفر بی رویه چاه های مجاز و غیرمجاز، خشکسالی و سرمای نامتعارف، احداث جاده در جوار زیستگاه های اصلی، تردد وسایط نقلیه و شکار غیرمجاز، ناامن شده و کاهش جمعیت آهوان دشت را موجب شده است.
توسعه بی رویه، روز به روز قلمرو آهوان زنجان را کاهش داده است به طوریکه ادامه این روند و تهدید زیستگاه های آهوان خطر انقراض این گونه جانوری دشت سهرین زنجان را به دنبال خواهد داشت که در این میان مدیریت اصولی تر زیستگاه اصلی آهوان زنجان می تواند یکی از گزینه های مناسب برای کنترل و جلوگیری از تهدیدات زیستی این گونه جانوری شاخص باشد.
قطع شدن مسیرهای مهاجرت آهوان دشت سهرین یکی دیگر از عوامل تهدید کننده جمعیت آهوان این دشت است و این گونه جانوری قبل از احداث اتوبان و ساخت و سازهای غیرمجاز در مسیر مهاجرت، به اراضی شهرستان های ساوه و تاکستان آمد و شد داشتند ولی از آن پس از این کار بازماندند و جفت گیری همخونی نیز باعث ضعف و کاهش زاد و ولدها شد.
فصل جفت گیری آهوان در ماه های دی و بهمن و زمان زایمان نیز اواسط اردیبهشت و اوایل خرداد است و در صورت مناسب بودن شرایط آب و هوایی و حاکم بودن آرامش در زیستگاه، اغلب آهوان دو قلوزایی می کنند اما اگر استرس داشته باشند در این صورت تک زایی خواهند داشت.
عمر آهوان بین 10 تا 12 سال است و شکار بچه آهوان از سوی عقاب ها، جانوران گوشتخواری چون گرگ، پلنگ، روباه و سگ های چوپان، نیز از دیگر تهدیدات پیش روی در کاهش جمعیت آهوان زنجان محسوب می شود.
آهوان با کوچکترین تهدید از زیستگاه اصلی خود خارج می شوند که در این صورت توسط افراد سودجو و فرصت طلب شکار شده و یا در برخورد با وسایط نقلیه، تلف می شوند.
جمعیت آهوان زنجان در منطقه شکار ممنوع فیله خاصه و حفاظت شده سرخ آباد در طی سال های اخیر رو به کاهش گذاشته است و براساس سرشماری های صورت گرفته، سال 92 نزدیک به یک هزار و 500 راس، سال 93 قریب یک هزار و 246 راس و سال 94 این رقم به یک هزار و 82 راس رسید.
سال 96 با توجه به تدابیر اتخاذ شده و پایش مستمر و مدام، این تعداد به یک هزار و 105 راس و سال 97 نیز تعداد آنها به یک هزار و 277 راس آهو افزایش پیدا کرد.
دشت سهرین در فصل زمستان به دلیل وجود آهوان، شکارگاهی مطمئن برای گرگ های منطقه محسوب می شود و بر اساس حدس و گمان، قریب 30 قلاده گرگ در دشت آهوان سهرین و منطقه فیله خاصه نزدیک به این دشت زیست می کنند.
در فصول گرم سال گرگ های منطقه فیله خاصه و دشت سهرین زنجان به ارتفاعات کوهستانی می روند اما در فصل زمستان که این مناطق پوشیده از برف شده و طعمه به سختی گیر می آید به این دشت آهوخیز باز می گردند تا با آرامش و اطمینان خاطر شکار و گذران زندگی کنند.
حملات گرگ ها به روستائیان و دام ها در این 2 منطقه، شاید به ندرت اتفاق بیفتد چراکه وجود پستاندارانی چون آهو باعث می شود این حیوان درنده از طبیعت دور نشده و به جوامع انسانی نزدیک نشود.
دشت سهرین از وجود یک مرکز نگهداری حیات وحش برخوردار است که مامن گونه های جانوری اعم از پستانداران و پرندگان زخمی و آسیب دیده است و آن دسته از جانورانی که بنا به دلایلی از طبیعت جدا شده اند در این مرکز، تحت مراقبت های ویژه دامپزشکی قرار گرفته و پس از درمان، تیمار و بهبودی کامل، در زیستگاه اصلی خود رهاسازی می شوند تا در سرزندگی دشت سهرین، باز هم سهیم باشند.
مرکز نگهداری حیات وحش زخمی و آسیب دیده محیط زیست این استان در سال 86 در منطقه تحت مالکیت این اداره کل واقع در باغ دشت سهرین ایجاد شده و وسعت آن قریب سه هکتار است.
دشت سهرین که جزو منطقه حفاظت شده سرخ آباد است علاوه بر آهو، زیستگاه جانورانی چون پلنگ، گراز، خرس قهوه ای، سمور سنگی، سنجاب زمینی، رودک، کبک دری، هوبره، دال، عقاب، شاهین، غاز خاکستری، خوتکا، لک لک سفید، باکلان، افعی البرزی، افعی شاخدار ایرانی، افعی زنجانی و ماهیانی نظیر کپور، سیم، اسبله و غیره است.
دامنه ارتفاعی منطقه حفاظت شده سرخ آباد 500 تا 2 هزارو 900 متر، بارندگی و دمای متوسط سالیانه به ترتیب 500 میلی متر و 11 درجه سانتیگراد این منطقه را دارای اقلیم های نیمه خشک مدیترانه ای معتدل کرده است.
پوشش گیاهی منطقه شامل ارس، گردو، سیاه تلو، زالزالک، انار وحشی، داغداغان، زرشک، زیتون، گون، آویشن، درمنه، کلاه میرحسن، چوبک، لاله، مرزه و ثعلب از جمله گونه های گیاهی منطقه هستند.
6084/6085
انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.