حاشیه هایی از اندونزی، کشوری که میزبانی اش از بازی های آسیایی رو به اتمام است
اینجا هیچی مهم نیست، فقط لبخند بزنید!
پالمبانگ شهری سرسبز با هوایی شرجی است که بارش ناگهانی باران در هوای گرم غافلگیرتان می کند.
به گزارش خبرنگار اعزامی جی پلاس از اندونزی؛ بازی های آسیایی 2018 به میزبانی اندونزی در دو شهر جاکارتا و پالمبانگ برگزار شد. پالمبانگ به عنوان شهری تفریحی در اندونزی محسوب می شود از این نظر که این شهر به صورت جزیره ای است و در دل آن دهکده ای سرسبز با مناظری زیبا قرار دارد. چیزی شبیه به شمال کشور خودمان. البته از دید ما ایرانی ها نه آنقدر زیبا. حتی اگر در دل استوا هم باشیم باز شمال ایران برای ما زیباتر است!
دهکده ای که به دلیل ورزشی بودن شهردارش یکی از شهرهای میزبان بازی های آسیایی شد اگر نه هیچ توجیهی نداشت که مسئولان ورزش اندونزی یکی از دورترین نقاط کشورخودشان را انتخاب و در 2 شهر از بازی های آسیایی میزبانی کنند. هر چه بود نام پالمبانگ در تاریخ به عنوان یکی از شهرهای میزبان در بازی های آسیایی ثبت شد. شهری که هر کجایش را که نگاه می کنید بنرهای بازی ها دیده می شود. یا عروسک های کرگدن و جوجه و گوزن که نماد این مسابقات هستند. از موسیقی برایتان نگفتیم. یک تک آهنگ واحد که در همه سالن ها پخش می شود؛ فقط مخصوص این بازی ها. حمل و نقل بر خلاف جاکارتا پایتخت اندونزی بدون ترافیک است. آن هم با اتوبوس هایی به رنگ های شاد و زنده سبز، قرمز و زرد. خودروهای برقی کوچک هم که وظیفه حمل و نقل داخلی در محوطه های ورزشی را بر عهده دارند.
هوای شرجی و بارش های ناگهانی که فقط برای چند دقیقه طول می کشد هم عجیب است. گویی که آسمان انگار که نباریده است. آنقدر زمین گرم می شود که اثری از آب باقی نمی ماند. مردم اندونزی بسیار خونگرم هستند. صمیمی هستند و عاشق کمک کردن. دوست دارند راهنمایی تان کنند و برای شما یک حس امنیت را ایجاد کنند. با دیدن چهره هایی غریب، سمت شما جذب می شوند، برای گرفتن عکس سلفی! شاید وضع اقتصادی شان چندان مناسب نباشد اما مردم این شهر همیشه چهره ای خندان دارند. انسان هایی عادی با لباس هایی کاملا معمولی که هیچ تلاشی برای ست کردن آنها نمی کنند اما خوشحال هستند واقعا خوشحال. ناراحتی برای آن ها معنی ندارد و هیچ چیزی نمی تواند این چهره خندان را از آن ها بگیرد.
اندونزی کشوری است با 250 میلیون نفر جمعیت. به همین دلیل هم هست که بیشتر تردد در این شهر با موتور انجام می شود. موتور و بچه های کوچک اولین چیزی است که در کشور زیاد به چشم می خورد. خانواده هایی با بچه های زیاد که همه آنها در یک موتور خودشان را جا کرده اند. کشوری مسلمان که خیلی از رسم و رسومات شان مثل ایران است. روز عید قربان، نماز را با تشریفات کاملی برگزار کردند. ضمن اینکه نماز جمعه برای آنها از اهمیت بالایی برخوردار است وآن قدر مهم که در همه سالن ها فضایی را تدارک دیده اند تا اگر پرسنلی نتوانست راهی نماز جمعه شود در همان سالن ها نماز را اقامه کنند.
اندونزی، اندونزی، اندونزی؛ کشوری که سال ها اسیر استعمار بود و حالا میزبان بازی های آسیایی است. بازی هایی که نیمی از آن به پایان رسیده است و رفته رفته دارد به روزهای پایانی خودش نزدیک می شود اما مردم این کشور می توانند مطمئن باشند که وقتی خارجی ها از کشورشان رفتند همه از آنها به عنوان مردمی مهربان، خونگرم و مهمان نواز یاد می کنند.
دیدگاه تان را بنویسید