رژیم های غذایی بدون گلوتن ناسالم است!

به گزارش خبرنگار سرویس سبک زندگی جی پلاس؛ بیزینس اینسایدر نوشت: تصور عموم این است که رژیم های غذایی بدون گلوتن برای بدن مفید است اما به نظر می رسد این قضیه جزء موارد خاص درست نیست و رژیم های غذایی بدون گلوتن، باعث آسیب بیشتری می شود. "پیتر گرین" - مدیر مرکز بیماری های سلیاک در دانشگاه کلمبیا، علت غیر علمی بودن رژیم های غذایی بدون گلوتن را می دهد.

پیتر گرین توضیح می دهد رژیم های غذایی بدون گلوتن، در بین برخی از مردم جهان محبوبیت یافته و مد شده است.

این رژیم غذایی برای افرادی که مبتلا به بیماری سلیاک هستند، مهم و حیاتی است. افرادی که این بیماری را دارند، اگر این نوع رژیم غذایی را دنبال می کنند، در واقع زندگی خود را نجات داده اند. اما شواهد علمی بسیار کمی وجود دارد که نشان دهد، رژیم غذایی بدون گلوتن برای افراد سالم و کسانی که بیماری سلیاک ندارد، مفید هست.

دلایل مختلفی وجود دارد که حاکی از ناسالم بودن رژیم غذایی مورد بحث در بین افراد سالم است. در این نوع رژیم غذایی، افراد باید از خوردن گندم، چاودار، جو و هر چیزی که از این مواد غذایی تشکیل شده باشد، اجتناب کنند.

غلات سرشار از اسید فولیک، ویتامین B و آهن است. بنابراین کسی که از یک رژیم غذایی بدون گلوتن پیروی می کند، بعید نیست دچار فقر آهن یا فقر اسید فولیک شود.

نکته دیگری که برخی متخصصین تغذیه به تازگی از آن آگاه شدند این است که سطح فلزات سنگین مانند سرب، جیوه و آرسنیک در بدن افرادی که این نوع رژیم غذایی دارند، افزایش می یابد.  معمولا افراد در این نوع رژیم به خوردن مقادیر زیادی برنج روی می آورند. در واقع برنج خود عاملی است که باعث افزایش این فلزات سنگین در بدن می شود.

پزشکان پیشنهاد می کنند: اگر افراد دوست دارند این رژیم غذایی را دنبال کنند، حتما تحت نظر یک متخصص تغذیه با تجربه باشند. به این دلیل که عوامل از ناسالم بودن این رژیم غذایی حکایت می کند.

گلوتن پروتئینی است که درگندم، جو و چاودار یافت می‌شود. این ماده باعث کش آمدن خمیر و ترد شدن بافت فراورده نهایی می‌شود. ریشه کلمه گلوتن کلمه لاتینی «گلوتن» به معنای «چسب» است. گلوتن ترکیبی پروتئینی بوده که از غذاهای فرآوری شده از گندم و سایر غلات مرتبط به آن از جمله چاودار و جو به دست می‌آید.

گلوتن ترکیبی از دو گلیکوپروتئین گلیادین gliadin و گلوتلین glutelin است که متصل با نشاسته در اندوسپرم (بافت تغذیه‌ای اطراف جوانه) بسیاری از غلات علوفه‌ای حضور دارند. گلیادین (از پروتئینهای پرولامینیprolamins می‌باشد) و گلوتلین حدود ۸۰٪ محتوای پروتئینی دانه گندم را تشکیل می‌دهند. (گلیادین محلول در الکل است و گلوتنین فقط در باز و اسیدهای رقیق محلول می‌باشد). چون این دو ترکیب در آب غیرمحلول می‌باشند می‌توان با شستن نشاسته‌ای که به آنها متصل می‌باشد، خالص سازی را انجام داد.

در نقاط مختلف جهان گلوتن به عنوان یک منبع پروتئینی هم در غذاهایی که به طور مستقیم از منابع حاوی آن تهیه می‌شود استفاده شده و هم به عنوان افزودنی به غذاهایی کم پروتئین، در نظر گرفته می‌شود.

در اندوسپرم موجود در دانه اغلب گیاهان گلدار، پروتئین ذخیره شده تا به هنگام رویش به مصرف جوانه برسد. گلوتن حقیقی که حاوی گلیادین و گلوتنین است، محدود به گیاهان خانواده چمنیان grass می‌باشد. پروتئین ذخیره شده در دانه برنج و ذرت نیز گاهی گلوتن نامیده می‌شوند ولی ترکیب پروتئین آنها متفاوت از گلوتن حقیقی است.