روزگار ستاری را روایت می‌کند
«شهید ستاری در میدان های جنگ، بارها تا مرزهای شهادت پیشرفت و پیوسته در طلب شهادت بود. او شب و روز نمی شناخت و تمامی لحظات زندگی خود را وقف خدمت به اسلام و نظام اسلامی کرده بود.»، این جمله مقام معظم رهبری درباره مردی بود که جز خدمت به نظام و انقلاب، هیچ چیز نمی شناخت و خود را به واقع، وقف اسلام کرده بود. امیری که برای شهادت جنگید و معتقد بود برای اداره نظام اسلامی که در مقابل قدرت های جهان، قد علم کرده است، باید انسان های سختی کشیده و قوی اراده وارد عمل شوند.
جی پلاس ـ منصوره جاسبی: در ۲۹ اردیبهشت سال ۱۳۲۷ در روستای ولی آباد ورامین، در خانواده ای فاضل و خردمند متولد شد و تحصیلات ابتدایی را در همان روستا گذراند. با درگذشت پدر، مسئولیت اداره خانه به گردن او افتاد ولی با این حال تحصیلات متوسطه خود را هم تا آخر ادامه داد.
هم‌زمان با قیام ۱۵ خرداد ۴۲ و کشتار مردم کفن پوش ورامین به وسیله دژخیمان حکومت طاغوت، توسط دایی خود با نهضت اسلامی و امام خمینی (س) آشنا شد.
پس از اخذ دیپلم در سال ۱۳۴۶ به دانشکده افسری رفت و با پایان دوره آموزشی رسمی، به درجه ستوان دومی نائل شد.
سال ۱۳۵۰ منصور برای گذراندن آموزش عملی کنترل رادار به امریکا رفت. یک سال بعد در بازگشت، به عنوان افسر رهگیر و کنترل هواپیماهای شکاری در تیپ دفاع هوایی نیروی هوایی مشغول به کار شد. منصور به تحصیلات نظامی اکتفا نکرد و تصمیم گرفت تا در دانشگاه، در رشته های فنی نیز تبحری کسب کند لذا در سال ۱۳۵۴ در کنکور سراسری شرکت کرد و در رشته برق و الکترونیک پذیرفته شد، اما با شروع جنگ تحمیلی در حالی که بیش از چند واحد به پایان تحصیلات دانشگاهی اش باقی نمانده بود، دفاع از میهن را ترجیح داد و تحصیل را رها کرد.
در حالی که نیروی هوایی روزهای سخت و حساسی را پشت سر می گذاشت، منصور توانایی و استعداد شگرف خود را به نمایش گذاشت و با ارائه طرح ها برای عملیات جنگی و هوایی باعث شد تا در دو مقطع سال ۶۲ به سمت معاون عملیات فرماندهی پدافند نیروی هوایی و سپس در سال ۶۴ به سمت معاونت طرح و برنامه نیروی هوایی منصوب شود. سال ۱۳۶۵ روزهای اوج جنگ فرا رسیده بود و کار به شدت بر نیروهای نظامی، بخصوص نیروی هوایی بسیار سخت شده بود که رئیس جمهور از امام درخواست ارتقای درجه او را به سرهنگی به سبب خدمات شایسته در جنگ تحمیلی و انتصاب او به فرماندهی نیروی هوایی ارتش کرد.
حالا دیگر مسئولیت منصور بسیار سنگین تر از آن چیزی شده بود که فکرش را می کرد اما با توکل برخدا و ایمان راسخ و اراده پولادین و شجاعت مثال زدنی توانست تا آخر عمرش با ارتقا و پیشرفت توان دفاع هوایی ارتش، این کار را به نحو احسن به سرانجام برساند. از جمله اقداماتی که با همت او در نیروی هوایی صورت گرفت می توان به موارد زیر اشاره کرد:
ـ تأسیس دانشکده پرواز (خلبانی) که این آرزوی دیرینه هر ایرانی وطن پرست و پرسنل نیروی هوایی بود و اولین گروه دانشجویان خلبانی در مهرماه سال ۱۳۶۷ وارد دانشکده پرواز شدند.
ـ تأسیس دانشگاه هوافضا با هشت گرایش تحصیلی و مبتنی بر برنامه های آموزشی مجموعه های کارشناسی و مصوبات وزارت فرهنگ و آموزش عالی و راه اندازی مرکز تحقیقات و آموزش پزشکی؛
ـ تأسیس دانشکده پرستاری (پاتولوژی نیروی هوایی)؛
ـ توجه به آموزش کارا (حین خدمت) و آموزش پرسنل رده میانی؛
ـ ایجاد هنرستان کار و دانش و فنی و حرفه ای در مرکز آموزش های هوایی و اجرای برنامه های آموزش و پرورش برای افرادی که حداکثر با سن ۱۶ سال به استخدام نهاجا درآمده بودند تا بتوانند همانند دانش آموزان دبیرستان به تحصیل بپردازند و دیپلم رسمی کشور به آنها اعطا شود.
ـ ایجاد شبکه دیده بانی به منظور تقویت سیستم پدافندی کشور، ایجاد شبکه دیده بانی بصری، ایجاد موانع هوایی بر فراز دره ها، گذرگاه ها و ارتفاعات و... ؛
ـ اسکورت ناوگان تجاری کشتی های نفتکش ایران در خلیج فارس و دریای عمان تا خروج آنها در طول جنگ تحمیلی؛
ـ طراحی و ساخت خودرو شمس، ایجاد خطوط هوایی سها (سازمان هواپیمایی ارتش جمهوری اسلامی ایران) و ساخت و طراحی هواپیمای جنگی آذرخش که در سال ۱۳۷۶ به پرواز درآمد. سرانجام هواپیمای امیر سرلشکر خلبان منصور ستاری و همراهانش در تاریخ ۱۵ دیماه سال ۱۳۷۳ هنگامی که در راه برگشت از جزیره کیش به تهران، بر آن شدند در جشن دانش‌آموختگی گروهی از دانشجویان دوره خلبانی پایگاه هوایی شهید بابایی اصفهان شرکت کنند، در مسیر نائین ـ یزد، دچار نارسایی فنی شد و سقوط کرد و زندگی سراسر افتخار این رزم آفرینان ارتش اسلام به پایان رسید.
منصور ستاری رفت و جاودانه شد اما میراثی که از خود به جا گذاشت، تثبیت کننده عزت و اقتدار ارتش و نظام اسلامی شد.
دیدگاه تان را بنویسید