مجموعه مقالات پیرامون شخصیت علمی و مبارزاتی آیت الله سید مصطفی خمینی(ره) با عنوان امید اسلام توسط موسسه چاپ و نشر عروج منتشر شد.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، " مجموعه مقالات پیرامون شخصیت علمی و مبارزاتی آیت الله سید مصطفی خمینی(ره) با عنوان امید اسلام با تیراژ دوهزار نسخه توسط موسسه چاپ و نشر عروج( وابسته به موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س)) منتشر شد.

این اثر مجموعه ای از مقالات و گفتگوها است که برخی از آنها نیز پیش تر در جراید به چاپ رسیده و اینک با تنظیم و تکمیل و ویرایش مجدد در این قالب منتشر شده است.

مطالب این کتاب در سه فصل تنظیم شده است. فصل اول شامل مقالاتی است که زندگی اجتماعی و تاثیر شهادت آن بزرگوار در سرعت بخشی به نهضت اسلامی و تحکیم پایه های فکری و فرهنگی انقلاب را تبیین نموده است. فصل دوم اختصاص به گفتگو با نزدیکترین دوستان و شاگردان آن شهید دارد و در فصل سوم به ابعاد شخصیت علمی ایشان در عرصه های فقهی، فلسفی و تفسیری پرداخته شده است.

حجت الاسلام و المسلمین محمدعلی خسروی معاون پژوهشی موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(س) در مقدمه این کتاب آورده است: دستگاه امنیتی شاه به بهانه روز هفدهم دی ماه، روز کشف حجاب، مقاله ای توهین آمیز با نام مستعار احمد رشیدی مطلق در یکی از روزنامه ها منتشر کرد و با اهانت به ساحت مقدس خمینی کبیر خواست تا به زعم خود تجلیل ها و تکریم هایی را که در طی دو ماه گذشته در مراسم ترحیم فرزند امام به عمل آمده بود، پاسخ دهد و مجدداً مقدمه حاکمیت فضای اختناق را فراهم آورد. اما دیگر دیر شده بود و ارتحال حاج آقا مصطفی کار خود را کرده بود و نام "خمینی" همراه با تعظیم و تجلیل، همه جا بر سر زبان ها افتاده بود، نامی که هر چند یک کلمه پنج حرفی بیش نبود اما بار گسترده ای از مفاهیم انسانی و انقلابی هم چون قیام برای خدا، استقامت، حقیقت جویی، ظلم ستیزی، آزادی و آزادگی را در پی داشت.و در ادامه آورده‌شده‌است: آیا اندیشه ها، افکار و خدمات فراوان آیت الله حاج آقا مصطفی چنانکه باید برای نسل امروز تبیین شده است؟ چرا کسی که بیشترین سهم را در به ثمر رسیدن انقلاب اسلامی داشته کمترین سهم را در مراسم و بزرگداشت های پس از انقلاب به خود اختصاص داده است. کم توجهی کارگزاران فرهنگی کشور به تبیین درست وقایع تاریخ ساز و موج آفرین انقلاب چه بسا موجب فراموشی و کم رنگ شدن اصالت ها و واقعیت ها شود و در نتیجه زمینه ظهور و بروز اندیشه های سخیف و وقایع کاذب و به تدریج جایگزینی آنها به جای حقایق قطعی و مسلم تاریخی فراهم گردد.

فصل اول "امید اسلام" که به معرفی زندگینامه سیاسی آیت الله سید مصطفی خمینی(ره) اختصاص دارد با زندگی نامه ایشان آغاز می شود و سپس مقاله ای به قلم محمد حسن تشیع چهره سیاسی شهید آیت الله سید مصطفی خمینی را بررسی می کند. سجاد راعی گلوجه در مقاله ای دیگر تاثیر درگذشت اسرارآمیز ایشان را مورد توجه قرار داده است. حمید قزوینی در مقاله ای با عنوان تحلیلی بر آثار و بازتاب های شهادت آیت الله سید مصطفی خمینی ابعادی از شخصیت فرزند حضرت امام را گشوده است. حجت الاسلام و المسلمین محمدرضا حشمتی در نوشته ای با عنوان شهادت حاج آقا مصطفی شروع نهضت به بیان دیدگاه هایش در این زمینه پرداخته است.

علی محمد بشارتی نیز در نوشتاری دیگر با عنوان "سید مصطفی خمینی عشق را شناخت" نقش دین و سیاست را در زندگی آن بزرگوار به تحلیل نشسته است.

فصل دوم به گفتگو با دوستان و شاگردان شهید حاج آقا مصطفی اختصاص دارد و گفتگوهایی با آیت الله سید محمد موسوی بجنوردی، حجت الاسلام و المسلمین سیدمحمود دعایی، آیت الله سید محمد سجادی، آیت الله سید مصطفی محقق داماد، آیت الله محمدرضا رحمت، حجت الاسلام و المسلمین سید تقی درچه ای، آیت الله علی اصغر مروارید، حجت الاسلام و المسلمین محمد طاووسی بجنوردی، حجت الاسلام و المسلمین محمد جواد حجتی کرمانی و آیت الله عمید زنجانی(ره) را در خود جای داده است.

فصل سوم که بررسی شخصیت علمی آیت الله سید مصطفی خمینی اختصاص دارد "چند گفتار درباره آثار علمی شهید حاج آقا مصطفی" نام دارد. مقاله ای به قلم حجت الاسلام و المسلمین سید محمدعلی ایازی با عنوان "آیت الله سید مصطفی خمینی، مفسر برجسته قرآن کریم"، "آشنایی با تفسیر شهید مصطفی خمینی" به قلم حجت الاسلام و المسلمین ابوالفضل شکوری، "آراء فلسفی شهید آیت الله سید مصطفی خمینی" به قلم آیت الله اسدالله بیات و "نگاهی به اهمیت، هدف و زبان اخلاق در تفسیر آیت الله سید مصطفی خمینی" به قلم محمد عبداللهیان بخش های آن را تشکیل می دهند.

بخش پایانی این اثر ارزشمند نیز گزیده ای از خاطرات نزدیکان و دوستان درباره شهید حاج آقا مصطفی خمینی است.

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.