سه سال از تبعید امام می گذشت که ساواک در اقدامی وحشیانه، خانه ایشان در قم را مهر و موم کرد.
به گزارش خبرنگار جماران، سخنرانی امام خمینی (س) در چهارم آبان ماه سال 43 علیه لایحه ننگین کاپیتولاسیون باعث تبعید ایشان به ترکیه و سپس به عراق شد اما ساواک باز هم بعد از چند سال کوتاه نیامد و در بیست و دوم آبان ماه سال 46 مطابق با نهم شعبان 1387 و در حالی که حدود سه سال از تبعید امام می گذشت، به خانه امام در قم حمله کرد و کلیه اسناد، مدارک و کتاب های ایشان را با خود برد. رژیم نه تنها از شخص امام واهمه داشت که سعی می کرد هر گونه اثری که جلوه ای از آن وجود نازنین را به نمایش می گذاشت از بین ببرد چرا که نام امام، عکس ایشان و حتی منزل شان هم آنها را به هراس می انداخت و باعث عکس العملشان می شد. یورش به مدارس علمیه فیضیه، خان، دارالشفا و جمع آوری عکس های امام و فرمان جلوگیری از برپایی مراسم تعزیه در منزل امام گوشه ای از اقداماتی است که به وسیله عوامل رژیم شاه صورت می گرفت تا جایی که در بیست و دوم آبان ماه سال 46 دستور یورش به خانه امام در قم در ساعت ده صبح صادر شد و کلیه کتاب ها، اوراق و اسناد تاریخی فراوانی که موجود بود از جمله نامه ها و گزارش های تنی چند از مقامات ارتشی به ایشان، دست نویس نامه های صادرشده از طرف امام، عکس های تاریخی با مردم و رویدادهای گوناگون سیاسی، اسامی افرادی که وجوهات را در اختیار امام قرار می دادند، ضبط شد. پس از این اقدام، به کتابخانه تازه تاسیس امام به عنوان کتابخانه «ولی عصر» نیز حمله شد و هزاران جلد کتاب ضبط شد و کتابخانه و نیز منزل امام مهر و موم شد که همه اینها نشان از ترس و واهمه از امام داشت. ترسی که سال ها بعد ثمره خود را نشان داد و نهضت ایشان در 22 بهمن سال 57 به پیروزی رسید.
