تحت ریاست‌ جمهوری ترامپ، آمریکا به کشوری خودخواه، ناصادق و دروغگو و منزوی تبدیل شده است.

 

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، «توماس فریدمن» تحلیلگر شناخته‌ شده روزنامه «نیویورک‌ تایمز» در یادداشتی نوشت: دونالد ترامپ در ابتدا حزب جمهوری خواه را به دیدگاه خودش بازسازی کرد، و حال می خواهد در مورد آمریکا همان کار را انجام دهد و این کشور را به آمریکایی خودخواه، ناصادق، منزوی، کاملا غیرقابل پیش بینی، بی تعهد نسبت به ارزش ها، آماده برای خنجر زدن از پشت به متحدین در توییتر در صورتی که به تعهداتمان جامه عمل نپوشانیم، و بیشتر شبیه به یک دیکتاتور مافیایی تا یک رئیس جمهوری دموکراتیک انتخاب شده، تبدیل کند.

خدا نکند که ما به «آمریکای ترامپ» بدل شویم. چنین اتفاقی آینده ما و ثبات جهان را تهدید خواهد کرد. جهانی که غالبا متکی به آمریکایی است که آماده پرداخت هزینه و قبول مسئولیت انجام امور خوب است، آمریکایی که مدل امور خوب و ایستاده برای خوبی هاست - آن هم هنگامی که دیگران مایل به قبول آن هزینه ها و مسئولیت ها نیستند و یا نمی توانند.

همه منافع ملموس و غیرملموس ناشی از نظم جهانی که ما ایجاد کرده ایم، کمک کرده که ما ثروتمندترین، امن ترین  و مورد احترام ترین ملت جهان شویم. ما نیاز داریم که آن خوشبختی را همه شمول تر کنیم، و حال آنکه تبدیل چهره ما به آمریکای زشت فقط ما را ناامن تر خواهد کرد.

من خوشحالم که ترامپ با «کیم جون اون» رهبر کره شمالی در کنار هم نشستند - زیرا هیچ اقدام دیگری موثر نیافتاده است. اما ترامپ تا حدی ناصادق است، و در شکستن عهدها بهتر از عهد مداری است و برای همه آنهایی که با او روراست هستند بسیار غیر رو راست است که خیلی زود است که بگوئیم در سنگاپور چه شده است. اگر شبه جزیره کره غیر هسته ای شود من شخصا ترامپ را نامزد جایزه نوبل می کنم.  اما بگذارید ببینیم چه خواهد شد.

اما فعلا من فقط او را تنها کاندیدای Ignoble prize ( جایزه فرومایگی ) می کنم. این جایزه به کسانی داده می شود که  به روش های متعدد و ظرف یک سال بیش از هر رئیس جمهوری قبل از خودش، اختیارات ریاست جمهوری خود را صرف تخریب امنیت شهروندانش و ارزش های ملی کشورش کرده است.

به من بگویید، آیا  امروز شما واقعا احساس امنیت بیشتری می کنید؟

شما احساس امنیت نمی کنید اگر که برای تامین هزینه های درمانی خود به بیمه «اوباما کر» وابسته بوده باشید.

ترامپ همین حالا با نزدیک ترین متحدان ما در ناتو از جمله «جاستین ترودو» نخست وزیر کانادا درافتاده است. کابینه او در مقابل دفاع ملایم نخست وزیر کانادا از سیاست تجاری کشورش در واردات لبنیات گفت که «او از پشت به ما خنجر زده است». اما همین ترامپ کلمه ای در این مورد نگفت که «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه با بزرگ ترین حمله سایبری ممکن به دموکراسی ما، به سینه مان خنجر زده است.

چه می شود اگر بار دیگر یک حادثه یازده سپتامبر دیگری اتفاق بیافتد و ما به کمک کانادا بیشتر احتیاج داریم که از ما شیر بخرد؟ چه کشوری کانادا را به عنوان همسایه اش نمی خواهد؟ رئیس جمهور ما با روسیه مصالحه می کند اما به سرعت از متحدان ما فاصله می گیرد؛ متحدانی که در 70 سال اخیر با ما در برابر نازیسم، کمونیسم و رادیکالیسم اسلامی ایستاده اند.

آیا شما احساس امنیت بیشتری می کنید؟

تایمز هفته گذشته گزارش داد که «ترامپ از سال 1941 تنها رئیس جمهوری است که برای پست ایجاد شده در کاخ سفید از زمان جنگ جهانی دوم به عنوان «مشاور علمی» کسی را نگمارده است تا به کاخ سفید در طیف موضوعاتی علمی از جنگ هسته ای تا اپیدمی های جهانی به او مشورت دهد. او صرفا متکی به «غریزه» خود است، و غریزه اش به او می گوید که تغییرات اقلیمی پوچ است.

بگذارید ببینیم: در موضوع کره شمالی حتی اگر یک در میلیون، کیم جونگ اون احتمال حمله موشکی هسته ای به ما را داشته باشد، ترامپ می گوید ما باید آن را تضمین کنیم به نحوی که امکان وقوع نداشته باشد حتی به قیمت جنگ پیشگیرانه.

اما بالعکس، در موضوع تغییرات اقلیمی - که غالب دانشمندان در دولت خود ترامپ می گویند تغییرات اقلیمی ناشی از اقدامات انسان ها صد درصد واقعی است و غالب کشورهای صنعتی عضو معاهده پاریس باید تولید کربن خود را کاهش دهند تا بتوانند از جنبه های غیرقابل مدیریت تغییرات اقلیمی جلوگیری کنند - ترامپ از معاهده پاریس خارج شد و هر تضمینی را از بین برد و استفاده از زغال سنگ را بازگرداند.

«جیم برایتستون»  نماینده کنگره از ایالت «اوکلاهما» کسی است که ترامپ او را به عنوان مدیر ناسا نصب کرد و او که از منتقدان تغییرات اقلیمی بود، ماه گذشته در برابر کارکنان ناسا گفت: «من کاملا معتقدم و می دانم که آب و هوا در حال تغییر است. من همچنین می دانم که بشر به بیشترین حد به این تغییر کمک کرده است.»

آیا شما هنوز هم احساس امنیت بیشتری می کنید؟

بر اساس گزارش دفتر بودجه کنگره، کاهش مالیات بر شرکت ها که کنگره در دوره ترامپ تصویب کرد، همراه با لایحه بودجه 1.3 تریلیون دلاری - از جمله افزایش شدید هزینه های نظامی - برغم افزایش رشد اقتصادی، در دهه آینده به بدهی های ملی 2.6 تریلیون دلار می افزاید.

اگر آن گونه که انتظار می رود نرخ بهره حتی به میزان متوسط افزایش یابد، کارشناسان بودجه معتقدند که در چند سال آینده هزینه های غیرمستقیم برای بدهی، برنامه های مراقبت های بهداشتی دولتی و تامین اجتماعی، پولی را برای سرمایه گذاری در ارتقاء پل ها و جاده ها، تحقیقات علمی، سیستم های جدید تسلیحاتی، برنامه های آموزشی و مسکن باقی نمی گذارد.

هر دو حزب به این مشکل کمک کرده اند، اما ترامپ به شدت آن را تشدید کرده است.

آیا شما هنوز هم احساس امنیت بیشتری می کنید؟

به اینها اضافه کنید که شما رئیس جمهوری دارید که پیمان های بین المللی طولانی و روابطی را - بدون آنکه یک کارشناس قابل اتکایی تایید کرده باشد - به یکباره لغو کرده و بریده است؛ فقط برای تامین منافع کوتاه مدت خودش و فقط برای ارضای درک غریزی اش و برای نفرت اش از سلف خود!

آیا بازهم احساس امنیت بیشتری می کنید؟

مطمئنا اگر مشخص شد که تغییرات اقلیمی پوچ بوده است، در آنصورت مسئله ای نیست که ما رئیس جمهوری داشته ایم که به علم اعتقاد نداشته است، و مطمئنا اگر ما پس از سال های استثنایی رشد مداوم بدون رکود ناگهان به دلیل کاهش مالیات بر شرکت ها با انبوهی عظیم از بدهی خارجی مواجه شدیم...

ممکن است چین، کانادا و متحدان اروپایی ما در عمل به اراده ما در جنگ تجاری تسلیم شوند و بُرد در این جنگ تجاری چندجانبه به یکباره ممکن شود. ممکن است اگر یک 11 سپتامبر دیگر و یا رکود دیگری از نوع 2008 هرگز اتفاق نیافتد، ما به متحدین مان احتیاج پیدا نکنیم و بتوانیم به لطف حمایت پوتین متکی باشیم و ممکن است ترامپ با لغو بیمه اوباماکر هزینه های بیمه ما خودش بطور معجزه آسایی کاهش یابد.

بله آیا باز هم احساس اطمینان بیشتری خواهید داشت.

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

موضوعات داغ

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.