کسانی که به دنبال یافتن حقیقت در مورد نسل کشی مسلمانان میانمار هستند، بازداشت می شوند و دیگر خبری از درخواست آمریکا و اروپا برای آزادی آنها نیست.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، روزنامه نیویورک تایمز در سرمقاله خود نوشت: در تاریخ 13 دسامبر، وزارت اطلاعات میانمار عکسی از دو مرد با دستبند را منتشر کرد که برای اینکه شغلشان را انجام می دادند دستگیر شده اند. آنها «وا لون» و «کیو سو اوو» دو روزنامه نگاری بودند که برای رویترز کار می کردند و در حومه «یانگون» در حالی که برای مصاحبه با دو مامور پلیس از ایالت «راخین» می رفتند، دستگیر شدند. از آن زمان تاکنون از آنها خبری در دست نیست.
آنها در تلاش بودند تا به حقیقت در مورد وضعیت کنونی در راخین دست پیدا کنند، ایالتی که از زمان آغاز سرکوب نظامی در ماه اوت تاکنون در حدود 650 هزار مسلمان روهینگیا از آنجا فرار کرده اند. در حالی که شواهد در مورد پاکسازی قومی، چنان وحشیانه است که می تواند به عنوان نسل کشی محسوب شود، حقیقت آخرین چیزی است که دولت می خواهد برملا شود. روز بعد از دستگیری روزنامه نگاران، پزشکان بدون مرز در گزارشی برآورد کردند که 6،700 تن از اقلیت روهینگیا، از جمله 730 کودک زیر 5 سال، طی ماه اول عملیات نظامی کشته شدند؛ گزارشی که دروغ بودن ادعای ارتش در مورد کشته نشدن حتی یک غیرنظامی به دست نظامیان این کشور را فاش می کرد.
در روز چهارشنبه گذشته سازمان ملل متحد اعلام کرد که میانمار به طور دائمی از بازدید این کشور توسط «یانگئه لی» گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد در مورد حقوق بشر در میانمار ممانعت به عمل آورده است. این تلاش سخت برای جلوگیری از انجام تحقیقات به سادگی گناه ارتش را تایید می کند. خانم لی می گوید: «این اعلام عدم همکاری با من، می تواند تنها به عنوان یک نشانه قوی در نظر گرفته شود که در راخین، و همچنین در سایر نقاط کشور باید اتفاق بسیار بدی در حال رخ دادن باشد.»
در مورد آزادی مطبوعات، دموکراسی جدید میانمار کمی با دیکتاتوری نظامی قدیمی آن متفاوت است. «ریچارد ویر» از دیده بان حقوق بشر می گوید: «بازداشت وا لون و کیوان سو اوو در راستای بازداشت روزنامه نگاران در مناطق مختلف برمه تحت اتهامات مختلف صورت می گیرد. این دو خبرنگار در سایه قانون اسرار رسمی دولت استعمار میانمار متهم شده و به 14 سال زندان محکوم شده اند.»
محکومیت دستگیری روزنامه نگاران و تقاضاها برای آزادی فوری آنها از سوی کشورهای سراسر جهان، از جمله ایالات متحده و اتحادیه اروپا و همچنین سازمان ملل متحد، دیگر به اقدامی فراموش شده تبدیل شده است.
دولت «آنگ سن سو چی» از سرمایه گذاری های خارجی ای بهره مند شده است که بر اساس درک این موضوع است که میانمار دموکراتیک تر شده است. اما رفتار او، همان گونه که سناتور «بن کاردین» روز چهارشنبه اعلام کرد «یادآور اقدامات وحشتناک حکومت سرکوبگر نظامی» است. آزادی فوری دو روزنامه نگار دستکم به بازگشت برخی از ایمان های از دست رفته کمک خواهد کرد.
