گزارش های جهت دار برخی رسانه ها نشان می دهد مادورو و انقلاب بولیواری باید با همان دخالت خارجی مقابله کنند که در دهه 60 دیکتاتوری های تحت حمایت آمریکا را در منطقه روی کار آورده بود.

 

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، شبکه تله سور ونزوئلا در گزارشی نوشت: ونزوئلایی ها روز یکشنبه برای انتخاب نمایندگان مجلس ملی مؤسسان رای دادند. رئیس ‌جمهوری این کشور در نظر دارد تا با تشکیل مجلس موسسان، قانون اساسی ثبات و امنیت را به کشور بازگرداند. این در حالی بود که کارزار تبلیغات رسانه ای هدفمندی برای بی ثبات کردن این کشور و حاکمیت آن شکل گرفته بود.

رسانه های بین المللی تلاش کردند در فرآیند این انتخابات تاریخی شبهه پراکنی کنند.

به عنوان مثال، روزنامه آمریکایی واشنگتن پست نوشت «تصمیم به برگزاری انتخابات به نظر می رسد رنج مردم ونزوئلا را طولانی تر و عمیق تر کند»، با وجود اینکه از سوی «نیکولاس مادورو» رئیس جمهور ونزوئلا این اطمینان خاطر داده شده که هدف از این انتخابات، کاهش تنش های اقتصادی و سیاسی با مخالفان است.

واشنگتن پست همچنین اصرار داشت که اگر 2.8 میلیون کارمند دولت رای ندهند، کارشان را از دست می دهند.

این رسانه حتی پا را فراتر گذاشته و مدعی شده که انتخابات داخلی و دموکراتیک، «چالش مستقیمی» برای «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا محسوب می شود پس از اینکه وی خواستار لغو برگزاری این انتخابات شد.

با این حال، این نظرات تند حق تماس با مجلس ملی مؤسسان را که در قانون اساسی کشور گنجانده شده و با چندین ماده از متن این قانون حمایت شده است، از بین نمی برد. در واقع از استقلال مطلق اعضای مجلس مؤسسان برای ایجاد تغییرات در قانون اساسی تحت این مقررات محافظت می شود.

در همین حال، شبکه دویچه وله آلمان گزارش داد که این انتخابات دیکتاتوری این واقعیت را که قانون اساسی جدید باید توسط تصویب شود، رد می کند.

بی بی سی هم روی درگیری های میان معترضان و نیروهای امنیتی و شمار کشته ها در جریان اعتراضات خشونت بار در شهر «کاراکاس» مانور داد و تلاش کرد نیروهای مسلح را مقصر جلوه دهد.

در گزارش جهت گیرانه بی بی سی آمده است: «انتخابات ونزوئلا برای تشکیل مجلس موسسان قانون اساسی با خشونت، تظاهرات ضددولتی در سراسر کشور و مرگ چند نفر همراه بوده است. یک رهبر مخالفان جوان کشور، یک نامزد هوادار دولت و یک سرباز در میان کشته ها هستند. روز یکشنبه با شروع رای گیری معترضان به خیابان ها ریختند که علیرغم ممنوعیت دولتی علیه این گونه تظاهرات بود. در طول روز درگیری هایی میان پلیس و تظاهرات کنندگان گزارش شد. حداقل سه نفر در ایالت غربی «تاچیرا» کشته شدند: دو نوجوان و یک سرباز گارد ملی. نامزد کشته شده، «ژوزه فلیکس پیندا» وکیل 39 ساله ‌ای است که به گفته یکی از مقام‌ های دولتی شب گذشته پیش از آغاز رای‌ گیری در خانه خود به قتل رسیده است. «ریکاردو کامپوس» فعال سیاسی مخالف دولت در حزب اقدام دموکراتیک هم در جریان تظاهرات کشته شده است.»

اما نیروهای مسلح ونزوئلا این اتهامات را رد کرده اند. «ولادیمیر پدیرینو لوپز» وزیر دفاع ونزوئلا روز یکشنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی گفت که هیچ یک از مرگ و میرها را نمی توان به نیروهای مسلح نسبت داد. در گزارش بی بی سی همچنین مجروح شدن هشت عضو نیروهای مسلح حین محافظت از شعبات رای گیری در ونزوئلا نادیده گرفته شده است.

شبکه سی ان ان آمریکا به عنوان منتقد بلندپایه دولت ونزوئلا نیز این گونه استدلال کرد که مجلس مؤسسان توسط مادورو کنترل می شود و «این رای گیری به رئیس جمهور قدرت سیاسی فراوانی می دهد.»

این گزارش این واقعیت را نادیده گرفت که هیچ موسسه دولتی دیگری در امور مجلس قانونگذاری جدید دخالت نمی کند و تنها 545 مقام برگزیده شده توسط اقشار مختلف جامعه می توانند قانون اساسی جدید را پیش بینی کنند.

سی ان ان همچنین مدعی شد که مادورو جایگزین مجلس ملی ونزوئلا خواهد شد - وضعیتی که هرگز در حکمی پیش نیامده است.

روزنامه «گلوب اند میل» کانادا هم نوشت: «رای دهندگان به طور گسترده ای انتخابات را تحریم کردند». این روزنامه تعداد زیادی از عکس ها و فیلم هایی را که از تجمعات گسترده مردمی در شعبات رای گیری در صبح زود و در پایان ساعات رای گیری گرفته شده بود، نادیده گرفت. این روزنامه همچنین گزارش های بی شماری از اشتیاق مردم برای رای دادن در سراسر کشور را نادیده گرفت.

گلوب اند ایمیل بدون هیچ مدرکی گفت: «خیابان های کاراکاس عمدتا خلوت، و مراکز رای گیری عمدتا خالی بود، که مشروعیت رای گیری را زیر سوال می برد.»

گاردین هم به رسانه های منتقد جریان اصلی پیوسته و این انتخابات را رویدادی خواند که به دموکراسی این کشور غنی نفتی آسیب می رساند.

باز هم این رسانه فرصتی را که هزاران نفر از مردم در سازمان های دانشجویی و زنان و گروه های مخالف برا کاندیداتوری در این انتخابات داشتند را نادیده گرفت.

سرانجام، روزنامه نیویورک تایمز هم این انتخابات را با این تیتر پوشش داد که «همانطور که ونزوئلا برای انتخابات آماده می شود، برخی از پایان دادن به دموکراسی می ترسند».

در این مقاله آمده است: «مادورو یک برنامه افراطی را برای تحکیم دستاوردهای جنبش چپ خود بر ملت تحمیل می کند»، ادعایی که فراموش می کند که کاندیداها به دلیل احزاب سیاسی خود انتخاب نمی شوند بلکه ملاک کاندیداتوری فردی است.

در یکی از اتهامات نامطلوب، این روزنامه مدعی شده است که مادورو «مذاکره با معترضان خیابانی را رد کرده است»، ادعایی که به طور چشمگیری از درخواست های مادورو برای گفت و گوهای صلح آمیز و دریافت راهنمایی هایی از واتیکان را نادیده می گیرد.

این گونه نتیجه گیری می شود که مادورو و انقلاب بولیواری باید با همان دخالت خارجی مقابله کنند که در دهه 60 دیکتاتوری های تحت حمایت آمریکا را در منطقه روی کار آورده بود.

 

انتهای پیام
این مطلب برایم مفید است
0 نفر این پست را پسندیده اند

نظرات و دیدگاه ها

مسئولیت نوشته ها بر عهده نویسندگان آنهاست و انتشار آن به معنی تایید این نظرات نیست.