اجلاس گروه 20 در شهر «هامبورگ» آلمان در حالی پایان یافت که در پس دست دادن ها و ژست های سیاسی، اختلاف نظرهای رهبران هویدا بود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، خبرگزاری رویترز گزارش داد سران کشورهای گروه 20 در اجلاس دو روزه خود در هامبورگ به سختی توانستند به اجماع نظرهایی دست یابند.
برای نمونه همه اتفاق نظر داشتند که بازارهای مالی باید همچنان زیر کنترل باشند، منابع مالی تروریسم و راه های فرار مالیاتی باید مسدود شود.
سران گروه 20 بر سر روابط و مقررات تجارتی کارزاری واقعی به راه انداختند تا سرانجام توانستند به زحمت به توافق هایی دست یابند که موانع را بر سر سیر آزاد تجارت به حداقل می رساند.
سازمان تجارت جهانی در آینده نیز در صورت بروز جدال های احتمالی تنها مرجع داوری خواهد بود. هم آمریکا و هم چین باید محدودیت هایی را بپذیرند و بازار خود را به روی رقبای خارجی باز کنند.
ترامپ که در کارزار انتخاباتی خود وعده داده بود بازار آمریکا را تا حد ممکن به روی کالاها و سرمایه های خارجی ببندد، با این که ارجحیت خود را انعقاد قراردادهای تجارتی دوجانبه با کشورهای گوناگون دانست، اما سرانجام نظر خود را به سود تعامل با جهان تعدیل کرد.
اما در عرصه زیست محیطی اختلاف نظر بیش از پیش مشهود بود. در این حوزه آمریکا در برابر 19 کشور دیگر قرار گرفت، زیرا این کشور با بیرون رفتن از معاهده پاریس، به توافق های آن پشت پا زده است.
«دونالد ترامپ» در هامبورگ نیز بار دیگر نشان داد که حاضر نیست در امر محیط زیست و به ویژه معضل گرمایش زمین نگرانی های جامعه بین المللی را درک کند.
«آنگلا مرکل» از این که آمریکا تعهدات خود را فسخ می کند، ابراز تاسف کرد و گفت: «از این که همه کشورهای دیگر به مصوبات پیمان پاریس پایبند هستند، سپاسگزار هستم».
صدراعظم آلمان از نتایج نشست گروه 20 در هامبورگ اظهار رضایت کرد. او گفت «هر چند در زمینه تجارت آزاد مشکلاتی وجود دارد، اما ما در برخی زمینه های دیگر به نتایج خوبی دست یافتیم.»
مرکل در اشاره ای به مواضع انزواطلبانه رئیس جمهور آمریکا گفت، در این نشست در بسیاری از زمینه ها روشن شد که ما فقط در صورت با هم بودن می توانیم به چیزهای بیشتر دست پیدا کنیم تا به تنهایی.»
صدراعظم آلمان بر این گفته سابق خود بار دیگر تاکید کرد که اروپایی ها باید با قدرت روی پای خود بایستند: «این واقعیت به جای خود باقی است که ما اروپایی ها ناگزیر هستیم که سرنوشت خودمان را خود به دست بگیریم. و اروپا این کار را به خوبی انجام می دهد.»
او تاکید کرد که مصوبات پیمان پاریس باید به سرعت به مرحله اجرا گذاشته شود.
دونالد ترامپ تنها این تعهد را قبول کرد که آمریکا به کشورهای دیگر کمک می کند تا سوخت های فسیلی از این پس با زیان کمتری به مصرف برسد. این در شرایطی است که پیمان پاریس کشورها را ملزم می کند که در درازمدت از سوخت های فسیلی مانند زغال سنگ، نفت و گاز دست بکشند.
انزوای ترامپ
رئیس جمهور آمریکا از این که در عرصه محیط زیست تنها مانده بود، به هیچ وجه ناراحت به نظر نمی رسید. او از مرکل به دلیل هدایت اجلاس به شکلی عالی قدردانی کرد. ترامپ از این فرصت برای نخستین دیدارهای دو جانبه استفاده کرد. او نشان داد که دیدارها و گفت و گوهای دوجانبه را به محاوره و مشاوره در سطح بین المللی ترجیح می دهد.
در همین راستا او نخستین دیدار خود را با «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه برگزار کرد. سران دو کشور آمریکا و روسیه به توافق هایی در مورد بحران سوریه دست یافتند که از نظر دیپلمات های آمریکایی برای ترامپ یک پیروزی است، زیرا این کشور عملا از روند تحولات سوریه بیرون افتاده است.
گفته می شود همچنین سران دو کشور درباره دخالت احتمالی روسیه در انتخابات آمریکا نیز سخن گفته اند. در کنفرانس مطبوعاتی پس از این دیدار، پوتین از این که مبنایی برای همکاری با آمریکا پدید آمده است، ابراز خرسندی کرد.
در این نشست آنگلا مرکل چندین بار در مورد اهمیت تعامل با کشورهای آفریقایی سخن گفت و تأکید کرد که سرمایه گذاری خارجی می تواند به رشد و پیشرفت آفریقا کمک کند. این در حالی است که میزان سرمایه گذاری خارجی آلمان در آفریقا حدود تنها یک درصد است. تنها چین است که با رشدی روزافزون به سرمایه گذاری در اقتصاد آفریقا توجه دارد.
در این اجلاس و در حاشیه آن گروهی از سازمان های بین المللی و جمعیت های جهانی شرکت داشتند که با فرایند اجلاس و مصوبات آن موافق نبودند. آنها انتقاد داشتند که بسیاری از شرکت کنندگان به جای احساس مسئولیت در قبال مشکلات، تنها به منافع نزدیک خود و محافل پیرامون خود توجه دارند.
برخی از گروه‌ها مانند سازمان آکسفام (بنیادی برای کمک به توسعه جهان سوم) از شیوه و رویکرد اجلاس انتقاد کردند؛ زیرا به گفته آنها این اجلاس نسبت به مهم ترین مشکل کره زمین یعنی گسترش بی عدالتی و نابرابری اهتمام جدی نشان نمی دهد.
این گروه ها می گویند که بی عدالتی یک مشکل جدی است که سران کشورهای پیشرفته به آن توجه ندارند، زیرا کسی که گرفتار بی عدالتی است برای هر نوع خطر و ماجراجویی آماده است.
آنگلا مرکل پس از پایان اجلاس گروه 20، از خشونت ها و نا آرامی های به وجود آمده در حاشیه این نشست به شدت انتقاد کرد.
مرکل در ادامه از خدمات و زحمات پلیس تشکر کرد و کار آنها را ستود. او گفت، رهبران کشورهای عضو گروه 20 از او خواهش کرده اند که از طرف آنها از پلیس تشکر کند.
بیش از 30 تظاهرات اعتراضی در حاشیه اجلاس هامبورگ آلمان در روزهای هفتم و هشتم ژوئیه برگزار شد. در خشونت های معترضان علیه نشست گروه 20، 213 مامور پلیس زخمی شدند. 160 نفر از معترضان نیز بازداشت شدند.
