خسارت وارد شده به اسرائیل فراتر از شکست اطلاعاتی و نظامی و یک فاجعه سیاسی و روانی است. دولت شکست ناپذیر حالا تصویری آسیب پذیر، ضعیف و به طرز وحشتناکی ناتوان از خود نشان داده است که برنامه هایش برای خاورمیانه جدید با حضور پررنگ اسرائیل به نتیجه نخواهد رسید. تصاویر اسرائیلی‌هایی که از ترس از خانه‌ها و شهرک‌های خود فرار می‌کنند تا سال‌های آینده در حافظه جمعی آنها تثبیت خواهد شد. امروز احتمالا بدترین روز در تاریخ اسرائیل بود؛ یک تحقیر مطلق.
«چند روز پس از سخنرانی بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژِیم اسرائیل در سازمان ملل متحد، با اعلام ایجاد خاورمیانه جدید با محوریت اسرائیل و شرکای عرب جدید آن، فلسطینی ها که او کاملاً آنها را از نقشه منطقه ای فانتزی خود حذف کرد، با او برخورد و یک ضربه مهلک از نظر سیاسی و استراتژیک به اسرائیل وارد کردند.»
به گزارش جماران، الجزیره در این باره می نویسد: جنبش مقاومت فلسطینی حماس یک تهاجم برق آسا با برنامه ریزی دقیق و به خوبی اجرا شده از غزه به اسرائیل را از طریق هوا، دریا و زمین آغاز کرد. همزمان با شلیک هزاران موشک به سمت اهداف اسرائیل، صدها جنگنده فلسطینی به مناطق نظامی و غیرنظامی اسرائیل در جنوب این کشور حمله کردند که منجر به کشته شدن حداقل 100 اسرائیلی و دستگیری ده ها سرباز و غیرنظامی اسرائیلی شد.
اهداف حماس در این عملیات بر کسی پوشیده نیست: اول، تلافی و مجازات اسرائیل به خاطر اشغال، ظلم، شهرک سازی غیرقانونی و هتک حرمت به نمادهای مذهبی فلسطین، به ویژه مسجد الاقصی. دوم، هدف گرفتن عادی سازی اعراب با اسرائیل که به معنای پذیرش این رژیم آپارتاید در منطقه خواهد بود. و در آخر، تضمین تبادل زندانیان تا زندانیان سیاسی فلسطینی بیشتری از زندان های اسرائیل آزاد شوند.
یحیی السنوار، رهبر حماس در نوار غزه که بیش از دو دهه را در زندان اسرائیل گذرانده بود، در جریان تبادل اسرا آزاد شد. محمد دیف، رئیس بازوی نظامی حماس، مانند بسیاری دیگر از فلسطینیان، عزیزان خود را در اثر خشونت اسرائیل از دست داد - یک پسر شیرخوار، یک دختر سه ساله و همسرش- . بنابراین، عملیات به وضوح جنبه تنبیهی و انتقام جویانه ای نیز دارد. از این نظر، حمله ممکن است فوق‌العاده تکان دهنده باشد، اما به سختی تعجب‌آور بود.
اسراییل و رهبران متکبر آن مدتهاست خود را شکست ناپذیر می پنداشتند و مکرراً دشمنان خود را دست کم گرفته بودند . از زمان حمله «غافلگیرانه» اعراب در اکتبر 1973، رهبران رژیم اسرائیل، بارها و بارها از توانایی مردمی که تحت ظلم بودند، شوکه و شگفت زده شده اند. آنها پس از تهاجم اسرائیل به لبنان در سال 1982 توسط مقاومت لبنان، در دهه 1980 و 2000 توسط انتفاضه فلسطین و پس از بیش از پنج دهه اشغال اسرائیل و چهار جنگ پی در پی در غزه توسط مقاومت فلسطین شوکه شدند.
واضح است که رهبری نظامی و غیرنظامی اسرائیل نیز انتظار عملیات گسترده حماس را نداشتند، زیرا موفقیت آن نشان دهنده یک شکست بزرگ اطلاعاتی و نظامی اسرائیل است. علیرغم شبکه پیچیده جاسوسی، هواپیماهای بدون سرنشین و فناوری جاسوسی، این رژیم نتوانست حمله را شناسایی و از آن جلوگیری کند. اما خسارت وارد شده به اسرائیل فراتر از شکست اطلاعاتی و نظامی و یک فاجعه سیاسی و روانی است. دولت شکست ناپذیر حالا تصویری آسیب پذیر، ضعیف و به طرز وحشتناکی ناتوان از خود نشان داده است که برنامه هایش برای خاورمیانه جدید با حضور پررنگ اسرائیل به نتیجه نخواهد رسید. تصاویر اسرائیلی‌هایی که از ترس از خانه‌ها و شهرک‌های خود فرار می‌کنند تا سال‌های آینده در حافظه جمعی آنها تثبیت خواهد شد. امروز احتمالا بدترین روز در تاریخ اسرائیل بود؛ یک تحقیر مطلق.
نتانیاهو دکمه معجزه آسایی ندارد تا بتواند زمان را به عقب بازگرداند. اسرائیل فرصتی نخواهد داشت تا آنچه را که جهان در صبح روز شنبه دید از حافظه آنها پاک کند. اسرائیل در برابر توهمات خود شکست خورد. تشکیلات نظامی اسرائیل بدون شک تلاش خواهد کرد تا با یک ضربه نظامی بزرگ به حماس ، اعتبار از دست رفته را احیاء کند. این همان الگویی است که اسرائیل در گذشته هم داشته: بمباران های شدید که منجر به رنج های بزرگ و تلفات بی شماری در میان فلسطینی ها خواهد شد. این امر مقاومت فلسطین را نابود نخواهد کرد. به همین دلیل است که اسرائیل ممکن است به بهانه پایان دادن به فعالیت حماس و دیگر گروه های فلسطینی، به فکر استقرار مجدد ارتش خود در شهرها، شهرک ها و اردوگاه های آوارگان فلسطینی در سراسر نوار غزه و کرانه باختری باشد. چنین اقدامی، آرزوی تاریخی اعضای متعصب تر ائتلاف حاکم اسرائیل است که می خواهند تشکیلات خودگردان فلسطین را نابود کنند، کنترل مستقیم کل فلسطین تاریخی یا آنچه را که آنها «سرزمین بزرگ اسرائیل» می نامند، به دست بگیرند. پاکسازی قومی فلسطینیان یک اشتباه بزرگ خواهد بود. این امر منجر به یک جنگ نامتقارن تمام عیار خواهد شد و این روند، اسرائیل را مانند قبل منزوی خواهد کرد. حتی رهبران غربی که تا کنون از نتانیاهو حمایت کرده‌اند، ممکن است شروع به فاصله گرفتن از دولت اسرائیل کنند.
در حال حاضر، رسوایی تحقیر اسرائیل، جایگاه استراتژیک و سیاسی آن را در منطقه تضعیف کرده است. رژیم‌های عربی که روابط خود را با اسرائیل عادی کرده و با دولت نتانیاهو شریک هستند، هر ساعت که می‌گذرد احمق‌تر به نظر می‌رسند. نتانیاهو که به نوعی شکست شخصی خورده و حالا از حفظ ائتلاف شکننده خود ناامید است، مطمئناً بیش از حد واکنش نشان خواهد داد و در این روند شرکای جدید و بالقوه منطقه ای خود را از خود دور خواهد کرد.
به هر حال، میراث نتانیاهو با شکست مواجه خواهد شد. او ممکن است همتای فلسطینی خود، محمود عباس هشت ساله را، همراه با خود به سیاهچاله تاریخ ببرد. عباس نیز از نظر سیاسی در حال شکست است و سعی می کند مرز بین محکومیت اشغالگری اسرائیل و هماهنگی امنیتی با تل آویو را حفظ کند. این رویکرد به اصطلاح در میانه ایستادن و تلاش برای تعادل برقرار کردن دیگر جواب نمی دهد.
تغییری که در راه است بسیار فراتر از اسامی سیاستمداران حاضر است. حالا ملت ها تصمیم می گیرند که آیا می خواهند در صلح زندگی کنند یا در حال مبارزه بمیرند؟ فلسطینی‌ها امروز به صراحت اعلام کرده‌اند که ترجیح می‌دهند روی پای خود برای عدالت و آزادی بجنگند تا اینکه در ذلت بمیرند.
زمان آن فرا رسیده است که اسرائیلی ها به درس های تاریخ توجه کنند.
