کارشناسان تسلیحات دریایی می‌گویند اگر اوکراینی‌ها موشک‌های بسیار پیشرفته «بلو اسپیر» (Blue Spear) را به دست آورند، توانایی روسیه در دریای سیاه به طور قابل توجهی به چالش کشیده خواهد شد.
به گزارش جماران، یوورنیوز در گزارشی نوشت: حمله برق‌آسای اوکراین به سرگروه ناوگان کشتی‌های روسیه در دریای سیاه و غرق کردن کشتی جنگی «مسکوا» با سیستم موشکی جدید در ماه گذشته بسیاری را شگفت‌زده کرد.
با این حال تحلیلگران نظامی می‌گویند در صورت رسیدن موشک‌های ضدکشتی مدرن به اوکراین، ضربات مرگبار در دریا می‌تواند به نحوی پیش رود که موازنه را به کلی تغییر دهد و پیروز نبرد دریای سیاه را معلوم کند.
اما این تسلیحات کشنده در دریا چیستند و چرا می‌توانند به تنهایی نتیجه جنگ در دریا را مشخص کنند؟
موشک‌های «بلو اسپیر»
کارشناسان تسلیحات دریایی می‌گویند اگر اوکراینی‌ها موشک‌های بسیار پیشرفته «بلو اسپیر» (Blue Spear) را به دست آورند، توانایی روسیه در دریای سیاه به طور قابل توجهی به چالش کشیده خواهد شد.
این موشک ضد کشتی که به طور مشترک توسط شرکت هوافضای رژیم اسرائیل و شرکت مهندسی اس‌تی سنگاپور ساخته شده است، به تازگی عملیاتی شده اما تحلیلگران معتقدند که حامیان غربی اوکراین آن را برای ارسال به این کشور در نظر گرفته‌اند.
این موشک که در برابر حملات اخلالگرانه الکترونیکی مقاوم است، می‌تواند کلاهکی جنگی به وزن بیش از ۲۵۰ کیلوگرم حمل کند و اهدافی در ۴۰۰ کیلومتری را هدف قرار دهد؛ امری که آن را به یک تهدید دوربرد قابل توجه تبدیل می‌کند.
برد بالای این موشک‌ها یک نگرانی بالقوه را برای روس‌ها ایجاد کرده است چرا که این توان ضربه زدن از راه دور به آن‌ها قابلیت تهدید سواستوپل، بزرگترین پایگاه دریایی روس‌ها در دریای سیاه و واقع در جنوب غربی شبه‌جزیره کریمه، را داده است.
موشک‌های «اناسام»
یکی دیگر از تسلیحات ترسناک دریایی، موشک‌های تهاجم دریایی یا اختصارا «اناسام» (NSM) هستند که توسط شرکت نروژی کنگسبرگ طراحی شده‌اند.
این موشک‌های حدود چهار متری که مجهز به یک سرجنگی ۱۲۵ کیلوگرمی هستند، از مواد کامپوزیتی ساخته شده‌اند و با قابلیت رادارگریزی پیشرفته موقعیت دشواری را برای کشتی‌های جنگی ایجاد می‌کنند.
این موشک‌ها که در حال حاضر در خدمت نیروی دریایی شماری از کشورهای غربی هستند (از جمله در آمریکا، آلمان و استرالیا)، می‌توانند به اهدافی در ۱۸۵ کیلومتری حمله کنند.
موشک‌های «هارپون»
اضافه شدن موشک‌های دریایی پیشرفته قبلی، در صورت موافقت نهایی، احتمالا اواخر امسال اتفاق خواهد افتاد اما قبل از آن اوکراینی‌ها تقریباً به طور قطع سامانه‌های موشکی هارپون و بریمستون را عملیاتی خواهند کرد.
موشک ضد کشتی هارپون که محصول شرکت آمریکایی مک‌دانل داگلاس است هر چند سیستمی قدیمی به شمار می‌رود با این حال انواع ارتقا یافته آن هنوز در خدمت بسیاری از نیروهای دریایی کشورهای جهان قرار دارد. این موشک ۱۲۴ کیلومتر برد دارد و یک کلاهک جنگی به وزن ۲۲۱ کیلوگرم را حمل می‌کند.
موشک‌های «بریمستون»
موشک بریتانیایی بریمستون نیز هر چند در واقع یک موشک ضد تانک با سامانه هدایت خودکار به شمار می‌روند، با این حال در حمله علیه اهداف دریایی موشکی کارآمد نشان داده که توسط بریتانیا در افغانستان و لیبی مورد استفاده قرار گرفته است.
بریمستون از موشک‌های رده «شلیک کن و فراموش کن» محسوب می‌شود؛ به این معنی که پس از شلیک نیازی به فرد اپراتور و یا سیم هدایت ندارد و تمام مراحل مسیریابی و نزدیک شدن به هدف به صورت خودکار انجام می‌پذیرد.
این موشک می‌تواند به طور گسترده از خط ساحلی اوکراین (نظیر اودسا) دفاع کند با این حال باید گفت که به دلیل برد به نسبت کوتاه ۱۲ کیلومتری‌اش ، از دامنه عملکرد محدودتری نسبت به دیگر موشک‌ها برخوردار است.
همزمان نقطه مزیت این موشک، حرکت مافوق صوت با سرعت ۱.۳ ماخ یا ۴۵۰ در ثانیه آن است که می‌تواند با کلاهک جنگی کوچکش آسیب بزرگی به ناوچه‌های جنگی سبک‌تر و نفربرهای آبی‌خاکی وارد کند.
موشک‌های «نپتون»
مقامات اوکراینی می‌گویند ناو جنگی مسکووا را با دو موشک ضدکشتی نپتون غرق کرده‌اند. این موشک‌های کروز محصول خود اوکراین هستند و از مارس سال گذشته وارد خدمت ناوگان دریایی این کشور شده‌اند.
نپتون‌ها با یک سر جنگی ۱۵۰ کیلوگرمی می‌توانند ناوها را در دریا تا ۳۰۰ کیلومتری هدف قرار دهند. با این حال مشکل نپتون این است که اوکراینی‌ها تنها ۱۵ عدد از آن‌ها در زرادخانه خود دارند.
کارشناسان نظامی در عین حال می‌گویند وجود این موشک‌ها در کنار موشک‌های ضدکشتی پیشرفته وارداتی از کشورهای غربی می‌تواند دست بالا را در دریا به اوکراین بدهد.
این در شرایطی است که در حال حاضر روسیه دریا را در اختیار دارد و بخش قابل توجهی از ۲۱۰۰ موشک دوربرد خود را از روی ناو‌های جنگی‌اش به سمت شهرهای اوکراین شلیک کرده است.
