هنری کیسینجر، وزیر خارجه سابق ایالات متحده آمریکا، در مقاله ای در وال استریت ژورنال، نوشت که همه گیری کرونا سیستم جهانی را برای همیشه تغییر خواهد داد.
پایگاه خبری جماران، وزیر خارجه سابق آمریکا نوشت: جو سورئال همه گیری«کووید-19» حسی که به عنوان یک مرد جوان در لشکر84 ام پیاده نظام در طی نبرد«آردنن» داشتم، را یادآوری می کند. اکنون، مانند اواخر سال 1944، یک حس ترس تازه به وجود آمده ای وجود دارد، که شخص به خصوصی را هدف قرار نمی دهد اما به طور تصادفی و با ویرانی اصابت می کند. اما یک تفاوت مهم بین آن زمان و زمان حال وجود دارد. استقامت آمریکایی ها در آن زمان توسط یک هدف نهایی ملی تقویت شد اما اکنون در یک کشور پاره پاره، دولت کار آمد و دوراندیش برای غلبه بر موانع بی سابقه در مقایس بزرگ و وسعت جهانی لازم است. امروز حفظ اعتماد عمومی برای همبستگی اجتماعی، ارتباط جوامع با یکدیگر و ثبات و صلح بین المللی لازم است.
کیسینجر در ادامه می گوید، ملت ها با این عقیده و باور که دولت های آنها می توانند این فاجعه را پیش بینی و تاثیر آن را متوقف کنند، هم صدا هستند. اما زمانی که همه گیری«کووید-19» به پایان برسد، بسیاری از نهادهای کشورها شکست خورده مشاهده می شوند. گرچه این قضاوت بی طرفانه و عادلانه است ولی می تواند بی ربط هم باشد. واقعیت این است که جهان بعد از ویروس کرونا هرگزهمان گونه مانند قبل نخواهد بود و خسارت های ناشی از شیوع ویروس جدید کرونا ممکن است موقت باشد اما آشفتگی سیاسی و اقتصادی ناشی از آن ممکن است برای نسل های زیادی ادامه یابد.
وزیر خارجه سابق آمریکا توضیح داد که، ویروس کرونا با شدت بی سابقه ای در حال گسترش است و شیوع آن تصاعدی است به نحوی که در ایالات متحده در هر پنج روز میزان مبتلایان دو برابر می شود. لوازم پزشکی برای مقابله با این موج گسترده ناکافی است. بخش های مراقبت های ویژه پر شده اند. آزمایش های زیاد گرچه به مراتب شیوع و سرایت را کمتر می کند اما برای تشخیص میزان عفونت ناکافی است. این درحالی است که واکسن موفقیت آمیز می تواند 12 تا 18 ماه دیگر آماده شود.
وی خاطرنشان کرد که، بدیهی است که دولت آمریکا کار قابل اطمینانی به منظور جلوگیری از فاجعه انجام داده اما آزمایش نهایی این خواهد بود که آیا دولت آمریکا می تواند ویروس را کنترل کند تا اعتماد عمومی به توانایی ها در اداره خود را حفظ کند. گرچه این تلاش ها، گسترده و ضروری است ولی نباید ما را از وظیفه مهم و فوری دیگر یعنی راه اندازی یک پروژه موازی برای انتقال به یک سیستم پس از کرونا دور کند.
وی تصریح کرد که رهبران به طور ملی با بحران مقابله می کنند و با این ویروس سر و کار دارند اما اثرات مخرب این ویروس مرز نمی شناسد. در حالی که امیدوارم حمله به سلامتی انسان ها موقت باشد اما تحولات سیاسی و اقتصادی که به وجود آمده می تواند برای نسل ها ادامه داشته باشد. هیچ کشوری، حتی ایالات متحده نمی تواند صرفا با یک تلاش ملی بر این ویروس غلبه کند و پرداختن به نیازهای نوظهور اکنون باید با تدوین چشم انداز و برنامه همکاری های بین المللی برای مقابله با بحران همراه باشد. اگر ما نتوانیم این دو را پشت سرهم انجام دهیم با بدترین حالت روبه رو خواهیم بود.
کیسینجر از دولت آمریکا خواست تا برای مقابله با عواقب بیماری همه گیر در سطح جهانی، روی سه زمینه اصلی متمرکز شود. اول، مقاومت جهانی از طریق توسعه تحقیقات علمی را نسبت به بیماری های عفونی تقویت کند. دست آورد های علم پزشکی مانند واکسن فلج اطفال، ریشه کن کردن آبله و ... ما را به سمت یک رضایت خطرناکی فرو نشانده است. ما باید تکنیک ها و فن آوری های جدیدی را برای کنترل عفونت و واکسن های متناسب در میان جمعیت وسیعی توسعه دهیم. دوم، تلاش کنیم تا زخم های اقتصاد جهانی را بهبود ببخشیم. رهبران جهانی درس های مهمی را از بحران مالی سال 2008 آموخته اند اما بحران اقتصادی کنونی پیچیده تر است؛ انقباض ناشی از ویروس کرونا بر خلاف هر چیزی که در تاریخ شناخته شده، در سرعت و مقیاس جهانی است. اقدامات لازم برای بهداشت عمومی مانند دوری از اجتماعات و تعطیلی مدارس و مشاغل در ایجاد مشکلات اقتصادی مؤثر است. همچنین برنامه ها باید به منظور جلوگیری از هرج و مرج و بهبود قریب الوقوع آسیب پذیرترین افراد جمعیت جهان باشند و سوم، پاسداری از اصول نظم جهانی لیبرال.
وی در پایان نوشت، ما از نبرد«آردنن» به دنیایی از رونق روزافزون و تقویت کرامت انسانی رسیده ایم. چالش کنونی جهان، مدیریت بحران و ساخت آینده به طور همزمان است و شکست دراین چالش جهان را به آتش خواهد کشاند.
ترجمه: گلناز سادات غفاری
