همیشه به نظر می رسید که زمانی ریاست جمهوری آشفته ترامپ، بی ثبات شود و جمهوری خواهان کلیدی در نهایت تصمیم بگیرند که او بار سنگینی برای حزب یا خطر بزرگی برای این کشور محسوب می شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی و خبری جماران، نیویورک تایمز در مطلبی نوشت:در حال حاضر فرایند استیضاح رئیس جمهور ترامپ غیر قابل اجتناب است. فشار عموم مردم به رهبران دموکرات برای آغاز فرآیند استیضاح در سال آینده تنها افزایش خواهد یافت.
این که آیا شواهد کافی برای استیضاح ترامپ وجود دارد یا خیر - که من فکر می کنم که وجود دارد - ما به یافته های «رابرت مولر» بازپرس ویژه دست خواهیم یافت؛ حتی اگر تحقیقاتش کوتاه باشد.. شمار قابل توجهی از کاندیداهای جمهوری خواه نمی خواستند با ترامپ در انتخابات میان دوره ای مواجه شوند و نتایج انتخابات دقیقا نمی توانست موضع او را در حزب خود تقویت کند. وضعیت سیاسی او، که برای مدتی ضعیف بود، اکنون در حال سقوط است.
نتایج انتخابات میان دوره ای با افشاگری های جدیدی در تحقیقات جنایی مشاوران سابق بسیار نزدیک ترامپ و همچنین رسوایی های جدیدی با حضور خود ترامپ دنبال شد. بوی فساد شخصی در عملکرد خود رئیس جمهور - که شاید بر سیاست خارجی اش تاثیر می گذارد - قوی تر شد. سپس رویدادهای چند روز گذشته - تصمیم رئیس جمهور برای جلوگیری از خروج نیروهای آمریکایی از سوریه، استعفای اعتراضی «جیم ماتیس» وزیر دفاع، بحران در بازار سهام، تعطیلی بخش هایی از دولت - زنگ هشدار جدیدی را در میان بسیاری از جمهوری خواهان به صدا درآورد.
کلمه «استیضاح» بارها نادیده انگاشته شده و رها شده است. استیضاح بی قید و شرط بیل کلینتون، رئیس جمهور سابق، به او کمک کرد تا آن را به عنوان «انتقام سیاسی» جا بزند. اما مهمتر و جدی تر از آن، نقش مهمی است که این کار در عملکرد دموکراسی ما دارد.
«استیضاح» روشی برای بنیانگذاران آن برای محکومیت رئیس جمهور بین انتخابات ها بود. با این کار تصمیم گرفته می شد که آیا یک رئیس جمهور باید همچنان نماینده مردمی که او را انتخاب کرده بودند، باقی بماند یا خیر.
بنیانگذاران متوجه شدند که وارونه سازی نتایج انتخابات ریاست جمهوری باید با احتیاط صورت گیرد و اینکه آنها باید از استفاده از این قدرت به عنوان یک عملیات حزبی یا یک جناح جلوگیری به عمل آورند. بنابراین آنها به مفاد قانون اساسی افزودند تا بر آن اساس، برکناری رئیس جمهور از قدرت حتی پس از رای استیضاح در مجلس، کار بسیار دشواری باشد.
ترامپ که در تمام بحث ها در مورد نقض احتمالی قانون شکست خورده است، بازگو کننده این واقعیت است که استیضاح فقط برای ارتکاب جنایات انجام نشده است. به عنوان مثال، در سال 1974، کمیته قضایی مجلس، «ریچارد نیکسون» رئیس جمهور وقت را متهم کرد که از قدرتش علیه دشمنان سیاسی خود استفاده کرده است. این کمیته همچنین رئیس جمهور را متهم به دست زدن به جرائم با استفاده از دستیارانش کرد.
بحران کنونی ریاست جمهوری به نظر می رسد تنها دو نتیجه ممکن داشته باشد: اگر ترامپ اتهامات جنایتکارانه ای را علیه خودش و اعضای خانواده اش مشاهده کند، او ممکن است احساس کند که در دام افتاده است. این امر او را در انتخاب میان استعفا یا تلاش برای مقابله با حذف کنگره قرار می دهد. اما دومی بسیار خطرناک است.
من این نگرش متعارف را نمی پذیرم که اگر ترامپ توسط مجلس محکوم شود، سنای تحت سلطه جمهوری خواهان هرگز 67 رای لازم را برای محکوم کردن او نخواهد داشت. جمهوری خواهان که زمانی همپیمانان ترامپ بودند، آشکارا از بعضی اقدامات اخیر او، از جمله پشتیبانی او از عربستان سعودی علی رغم قتل «جمال خاشقجی» و تصمیم وی در مورد سوریه انتقاد کرده اند. آنها همچنین آشکارا از استعفای ماتیس ابراز پشیمانی کرده اند.
همیشه به نظر می رسید که ریاست جمهوری آشفته ترامپ بی ثبات شود و جمهوری خواهان کلیدی در نهایت تصمیم بگیرند که او بار سنگینی برای حزب یا خطر بزرگی برای این کشور می باشد. آن زمان ممکن است فرا رسیده باشد. در نهایت جمهوری خواهان بقای سیاسی خود را انتخاب خواهند کرد. تقریبا از همان ابتدا برخی از جمهوری خواهان سنا بر این باور بودند که مدت زمان ریاست جمهوری ترامپ زیاد طول نخواهد کشید. بعضی ها هم دریافتند که جایگاه او در انتخابات میان دوره ای تضعیف شده است.
ترامپ با انتخاب از میان احتمالات غیرمعمول مواجه است - از جمله اینکه ممکن است پس از ترک کاخ سفید محاکمه شود - به دنبال راهی برای خروج از این بحران است. لازم به یادآوری است که نیکسون بدون استیضاح یا محکومیت استعفا داد. مجلس قصد داشت لوایح استیضاح علیه وی را تصویب کند و جمهوری خواهان ارشد به او هشدار داده بودند که حمایت از او در سنا سقوط کرده است. ترامپ به خوبی می تواند یک غریزه مشابه برای حفاظت از خود نشان دهد. اما مانند نیکسون، ترامپ خواهان حفاظت قانونی در آینده خواهد بود.
در حالی که پرونده ترامپ پیچیده تر از پرونده نیکسون است، خطرات نگهداشتن یک رئیس جمهور غیرقابل کنترل در کاخ سفید ممکن است سیاستمداران هر دو حزب را وادارد که هر چه سریع تر از شر او در آنجا خلاص شوند.
